Η απόρριψη της προσφυγής Κουφοντίνα ήταν «προδιαγεγραμμένη»

Η απόρριψη της προσφυγής του καταδικασμένου Κουφοντίνα (για ακύρωση της μεταγωγής του στις φυλακές του Δομοκού)  ήταν δικονομικά αναπόφευκτη και «προδιαγεγραμμένη» !

Για ποιο λόγο; Ο ισχύων Σωφρονιστικός Κώδικας  (ν. 2776/1999) στο άρθρο 9 παρ. 4 ορίζει σαφώς το εξής:

Δηλαδή, ότι το μόνο (ΠΟΝΙΚΟ) δικαιοδοτικό όργανο το οποίο έχει  τη λειτουργική εξουσία να αποφαίνεται για το ζήτημα εκείνο τα οποίο αφορά τη μεταγωγή ενός κρατουμένου είναι το Δικαστήριο Εκτέλεσης των Ποινών (:με άλλα λόγια το Συμβούλιο Πλημ/κων).

Ωστόσο, , η ενεργοποίηση της προκείμενης εξουσίας του Συμβουλίου Πλημ/κων  προϋποθέτει την προγενέστερη απόρριψη΄- εκ μέρους της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών-  δύο συνεχόμενων αιτημάτων για μεταγωγή (που είχε υποβάλλει ο ίδιος ο κρατούμενος).

Μέσα σε αυτό το ρυθμιστικό πλαίσιο είναι γνωστό, ότι ο καταδικασμένος για τρομοκρατική δράση Κουφοντίνας δεν «πληροί» αυτή την προϋπόθεση του νόμου, αφού μόνο ένα (1) αίτημα του έχει μέχρι στιγμής απορριφθεί από την ΚΕΜ (Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών).

Επομένως, ο ορθός δικονομικός δρόμος θα είναι πλέον ο ακόλουθος:

Ο καταδικασθείς για τρομοκρατική δράση Κουφοντίνας να υποβάλλει και δεύτερο αίτημα στην Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών (ΚΕΜ) για ακύρωση της μεταγωγής του στις φυλακές του Δομοκού.

Και εάν και το τελευταίο απορριφθεί να προσφύγει πλέον στο Συμβούλιο Πλημ/κων Λαμίας.

Τότε το Συμβούλιο Πλημ/κων Λαμίας θα είναι εκ του νόμου υποχρεωμένο να ασχοληθεί με την ακύρωση (ή μη) της μεταγωγής του στις φυλακές του Δομοκού.

Υπό την έννοια αυτή δεν μπορώ να κατανοήσω την υπερασπιστική στρατηγική των συνηγόρων του ανωτέρω κρατουμένου, που προσφεύγουν στο Συμβούλιο Επικρατείας.

Γιατί; Γιατί  ο τρόπος έκτισης της ποινής και οι φυλακές στις οποίες ένας αμετάκλητα καταδικασθείς θα εκτίσει την ποινή του (ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΣ Η ΔΟΜΟΚΟΣ) …δεν είναι δυνατό να είναι  αντικείμενο της λειτουργικής εξουσίας , ούτε των Διοικητικών Δικαστηρίων (ούτε του Συμβουλίου Επικρατείας).

Και εδώ δεν κάνουμε λόγο για τη σίτιση ενός κρατουμένου (όπου θα μπορούσε να δεχθεί κανείς και την παρεμβολή της κρίσης ενός «διοικητικού οργάνου»).

Μιλάμε για τις φυλακές στις οποίες κάποιος αμετακλήτως καταδικασθείς θα εκτίσει την ποινή του!

Μάλιστα, μια τέτοια «δογματική προσέγγιση» υποστηρίζεται και από το συνδυασμό των άρθρων 6 και 9 του ισχύοντος Σωφρονιστικού Κώδικα!

Τέλος και μια σημαντική διευκρίνιση: Η συνήγορος του καταδικασμένου Κουφοντίνα διαμαρτυρήθηκε, γιατί σε όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης «ταυτοποιείται» ως δολοφόνος και όχι ως κρατούμενος .

Η παρατήρηση ταύτη είναι πράγματι ορθή (αλλά μόνο κατά το ήμισυ). Γιατί; Γιατί ο Κουφοντίνας είναι κρατούμενος και εκτίει την ποινή του.

Ωστόσο εκτίει την ποινή του (και έχει αμετάκλητα καταφαθεί η ενοχή του, σύμφωνα με το άρθρο 545 του ΚΠΔ) …για μια προγενέστερη εγκληματική δραστηριότητα.

Και η εγκληματική τούτη δραστηριότητα περιλαμβάνει 11 ανθρωποκτονίες εκ προθέσεως (δηλαδή 11 δολοφονίες)…

Για τις οποίες εξάλλου δεν έχει μετανιώσει ποτέ, όπως ο ίδιος έχει επανειλημμένα δηλώσει!

Υπενθυμίζω , μάλιστα , ότι πριν από ένα περίπου αιώνα ένας εκ των θεμελιωτών του Μαρξισμού, ο Φρειδερίκος Ένγκελς, είχε «καυτηριάσει» έντονα τους Ιρλανδούς Fenians για την τοποθέτηση μιας βόμβας στο Westminster Hall ( στο Λονδίνο) , επειδή θα έθετε σε κίνδυνο τις ζωές αθώων ανθρώπων!

Τέτοια καταδικαστική κρίση (ή μεταμέλεια) από την πλευρά του καταδικασθέντος Κουφοντίνα  δεν «είδαμε» ποτέ!

Γρηγόρης Καλφέλης, Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ (Kalfelis@law.auth.gr)