Αν εξαιρέσει κανείς δυο – τρεις γραφικές αναφορές του γίγαντα της ΠΑΟΚτζήδικης ενημέρωσης Γιώργου Μίνου για έναν Ιβάν Σαββίδη «που είναι εξοργισμένος από την ισοπαλία με τον Άρη και περισσότερο με την τραγική εμφάνιση», για να υπονοηθεί στη συνέχεια ότι «θα ληφθούν μέτρα», τίποτε άλλο στον οργανισμό του ΠΑΟΚ δεν φαίνεται να συνδέεται απευθείας με τον ισχυρό άνδρα της ΠΑΕ.

Ο κ. Ιβάν Σαββίδης, σε πείσμα των εξελίξεων, εξακολουθεί να κατοικοεδρεύει στο εξωτικό Ροστόφ, να επικοινωνεί με τον ΠΑΟΚ μέσω skype, να ενημερώνεται επιλεκτικά (από του δικούς του) για τα γεγονότα, να προσφέρει στην εταιρεία και στην ομάδα «τον ίσκιο του» (έτερον ουδέν) και να περιμένει σαν από θαύμα να επανέλθει η ομάδα στην «κανονική» (ποια είναι αυτή;) ρότα και στις επιτυχίες.

Η στάση του έχει προφανώς και μια ευρύτερη, μια οικογενειακή διάσταση, καθώς την αποχή από τις δημόσιες παρεμβάσεις δείχνει να έχει επιλέξει και ο πολυγραφότατος στα social media Γκιόργκι Σαββίδης, γιος του Ιβάν, στέλεχος της ΠΑΕ και επίδοξος «γραμμιτζής» σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις.

Στην ουσία, όλη η οικογένεια Σαββίδη εμφανίζεται να έχει πάρει αποστάσεις από όσα συμβαίνουν στο γήπεδο και στα γραφεία της ομάδας, ως εάν να έχουν αποφασίσει να παρατηρούν απλώς τα δρώμενα και να διατηρούν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να παρέμβουν όταν και αν το αποφασίσουν οι ίδιοι. Ως εάν στη σημερινή συγκυρία ο ΠΑΟΚ να αποτελεί δεύτερη ή και τρίτη προτεραιότητα για την οικογένεια, ως εάν το ειδικό βάρος της ομάδας στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας να έχει καταναλωθεί και πλέον να έχουν πάρει κεφάλι στις οικογενειακές προτεραιότητες άλλες επενδύσεις.

Ότι και να συμβαίνει το ζήτημα είναι ένα: ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται λίγο πριν την έναρξη των σημαντικότερων αγώνων της περιόδου να διατελεί σε μια βαθιά, μια γενικευμένη κρίση για την οποία αγνοούνται τόσο οι αιτίες όσο και οι επιπτώσεις της και για την οποία γιατρειά δεν υπάρχει ούτε στα γιαπωνέζικα.

Η απόπειρα του Γιώργου Σαββίδη να ανακαλέσει στις μνήμες των οπαδών της ομάδας την εκδοχή της «πέμπτης φάλαγγας», ενός εσωτερικού εχθρού, δηλαδή, που απεργάζεται διάφορα καταστροφικά σενάρια για την ομάδα, είναι μια αστεία υπόθεση από την ώρα που ο ίδιος και η οικογένεια του έχουν την ευθύνη της λειτουργίας της εταιρείας, άρα είναι υπεύθυνοι για τους συνεργάτες τους. Αν θεωρούν ότι κάποιοι από αυτούς ενεργούν σε βάρος των συμφερόντων της δεν έχουν παρά να τους ονοματίσουν και να τους αποπέμψουν μέσα στη γενική χλεύη.

Γενικόλογες αναφορές σε τσιτάτα του Δερμιτζάκη ή του Άγγελου Αναστασιάδη που απηχούν σε καταστάσεις παλαιότερων εποχών με απούσα παντελώς την οικονομική και τη διοικητική σταθερότητα δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τα σημερινά ελλείμματα, ούτε να δικαιολογήσουν αυτό το μαύρο χάλι του «Δικεφάλου», που ανάγκασε το εν Θεσσαλονίκη διοικητικό υπόλειμμα της ομάδας να διαγράψει πέντε (5) ολόκληρες μέρες από τη ζωή του ΠΑΟΚ επειδή δεν άρεσαν τα σχόλια των οπαδών!!! Αυτά δεν τα έκανε ούτε ο Εμβέρ Χόντζα στην Αλβανία της δεκαετίας του εβδομήντα!!!

Τη συνολική εικόνα της κρίσης δεν την έχει δει κανένας ακόμη, ούτε μπορεί να την εκτιμήσει. Τα επεισόδια Πασχαλάκη και Ρέμπε είναι παρωνυχίδες μπροστά στην μεγάλη κρίση που σοβεί και απειλεί ολόκληρο τον οργανισμό του ΠΑΟΚ. Οι εναλλακτικές για να ισορροπήσει η κατάσταση είναι ελάχιστες, ανύπαρκτες σχεδόν, οι αγώνες που έρχονται πολύ δύσκολοι, οι βαθμολογικές απώλειες δεδομένες και οι οπαδικές αντιδράσεις απολύτως απρόβλεπτες. Δεν απέχει από την αλήθεια η εκτίμηση ότι σε μια γεμάτη κόσμο Τούμπα αντί για την επίθεση στον Πασχαλάκη θα είχαμε ένα κανονικό «ντου» των οπαδών στο γήπεδο από κάθε πόρτα και κάθε παράθυρο, όχι για να τιμωρήσουν τους ποδοσφαιριστές, αλλά για να αποτρέψουν την πιθανότητα κι άλλων γκολ!!! Ούτε είναι ψέμα πως στον σημερινό ΠΑΟΚ είναι ελάχιστοι αυτοί που επιθυμούν να παραμείνουν, η μεγάλη πλειοψηφία ψάχνει τρόπο να φύγει με κάθε μέσο λες και έρχεται τσουνάμι και θέλουν να προλάβουν να έχουν απομακρυνθεί.

Κι όμως όσα σήμερα εξελίσσονται στον «Δικέφαλο» δεν είναι τα χειρότερα που μπορούν να συμβούν. Το απόλυτο, το βαθύ χάος είναι μπροστά! Αφορά σε όσα θα γίνουν το καλοκαίρι με την ομάδα να χρειάζεται γενικευμένο λίφτιγκ, τις υποχρεώσεις του ανταγωνισμού στην κορυφή να σκληραίνουν, τα έσοδα να είναι εξαιρετικά μειωμένα, τις προσθήκες εξαιρετικά ακριβές, τις διαφορές από τον Ολυμπιακό αντικειμενικά να μεγεθύνονται και να εκτοξεύονται και τις απαιτήσεις των οπαδών να μην γνωρίζουν περιορισμό, επειδή έτσι καλόμαθαν…

Ο ΠΑΟΚ ζει τώρα τα προκαταρκτικά της μεγάλης κρίσης που είναι μπροστά του. Η εξίσωση είναι σχεδόν αδύνατο να λυθεί, χωρίς να σημειωθούν ισχυρές συγκρούσεις μεταξύ αντιτιθέμενων συμφερόντων που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια στην ΠΑΕ και συνδέθηκαν με διαφόρων ειδών «δουλειές» εντός και εκτός της εταιρείας και της ομάδας και με πρόσωπα που σηματοδότησαν μια πορεία προς το χάος.

Η οικογένεια Σαββίδη θα χρειαστεί πολύ μεγάλο απόθεμα υπομονής και επιχειρηματικής οξυδέρκειας για να βρει άκρη στο προβλεπτό χάος και να επανεκκινήσει την ομάδα με όρους πρωταγωνιστή, όπως, υποτίθεται, επιθυμεί να τη βλέπει.

Έως τότε απαιτείται να απαντήσει δημόσια και καταλυτικά στις τεράστιες απορίες που έχουν γεννηθεί από τη στάση της απέναντι στην ομάδα τον τελευταίο χρόνο, να παρέχει ισχυρές διαβεβαιώσεις για τη συνέχιση του ενδιαφέροντος της να είναι ο ΠΑΟΚ μεταξύ των ισχυρών αγωνιστικά ομάδων και να διεκδικεί τίτλους και να περιγράψει σε αδρές, έστω, γραμμές ένα σχέδιο διαφυγής προς τα εμπρός τώρα που είναι ακόμη νωρίς.

Οι «διαβεβαιώσεις» του Γιώργου Μίνου ( από εκείνες που μοιράζει αφειδώς ο Μάκης Γκαγκάτσης στους επικοινωνιακούς υπηκόους του στα ΜΜΕ) είναι καλές για να γίνεται χαβαλές μεταξύ των οπαδών, αλλά καμία διασφάλιση δεν προσφέρουν. Μάλλον εντείνουν τις ανησυχίες για τις μέρες που έρχονται.

Headlines