Η Μέγκαν, ο ρατσισμός της πεθεράς της και τα ανεπίτρεπτα ενδεχόμενα

Αν μπεις σε ένα δωμάτιο και πεις τη λέξη «πεθερά» όλοι θα γελάσουν. Ανεξαρτήτως κουλτούρας, η πεθερά είναι ένα διεθνές κοινωνικό πρόβλημα, από τον Βόρειο Πόλο μέχρι τη Γη του Πυρός, αποτελεί αιώνιο ανυπέρβλητο εμπόδιο στην παντοτινή ευτυχία, από μόνη της, είναι  πηγή δυστυχίας γιατί σχεδόν πάντα  πίσω από το πρόβλημα ,που μπορεί να φαίνεται άσχετο θα βρεις μια πεθερά .

Η Μεγκαν Μαρκλ που δεν πρέπει να είναι καμιά ηλίθια, δεν αποκλείεται να κατάλαβε  από τα πρώτα της ραντεβού με τον Χάρι πως η συνέχεια θα ήταν δύσκολη ,όμως «ευτυχώς» δεν είχε να παλέψει με καμιά περίεργη πεθερά : ούτε πληκτικά κυριακάτικα μεσημέρια για φαγητό σε γεροντικά σπίτια, ούτε ψιλή κουβέντα όπου η νύφη πρέπει ευγενικά να συμφωνεί. Η ευλογία να γνωρίσεις ορφανό από μάνα σύζυγο σώζει ποικιλοτρόπως … Όλες οι πεθερές  παγκοσμίως τα ίδια λένε : «Υπήρξα κούκλα κάποτε » ακόμη κι αν ποτέ δεν βλεπόταν… Στην περίπτωση της Μέγκαν αυτό το  «κάποτε» της απούσας πεθεράς, ήταν όμως  αρκετό.

Βρέθηκε αντιμέτωπη, η καημένη ανίδεη Αμερικάνα  με τα απόνερα του θρύλου της αδικημένης πριγκίπισσας-σούπερ σταρ Νταϊάνα και θεώρησε πως κάπως θα τα καταφέρει με αυτούς τους βουτυρένιους ευρωπαίους αριστοκράτες: σκληρό κορίτσι είναι, μαθημένο σε οικογενειακά δράματα.

Όμως δεν πρέπει να υπολόγιζε πως θα βρισκόταν μπροστά σε μια κανονικότατη κατάρα: Η Νταϊάνα δεν είχε ανοίξει το δρόμο της μοντέρνας μοναρχίας, είχε αποδείξει, πως ο αυταρχικός αναχρονισμός της είναι απροσπέλαστος αλλά και το στέμμα φαίνεται πως είχε πάρει σκληρά μαθήματα από την Νταϊάνα.

Η αδιαμφησβήτητή  λάμψη της και η χαρισματική παρουσία, μπορεί να την «ενθρόνισαν» και να τις έδωσαν όλους τους τίτλους που χρειαζόταν κι ας μην ήταν μια Princess Royal, μια βασιλική υψηλοτάτη δηλαδή, όμως στοίχισαν στην ίδια το ενδεχόμενο να συνυπάρξει αρμονικά με τον θεσμό. Το Μπάκινγκχαμ  μισούσε και η Νταϊάνα, μισούσε το  Μπάκινγκχαμ.

Οι σκούροι απόγονοι

Σύμφωνα με την θρυλική συνωμοσιολογία που καλύπτει τα τελευταία κεφάλαια της σχέσης της Νταϊάνα με τους Βρετανούς μονάρχες, για το παλάτι ήταν τραγικό το ενδεχόμενο η Νταϊάνα να κάνει το παιδί του Αλ Φαγιέντ και οι Πρίγκιπες Χάρι και Ουίλιαμ να αποκτήσουν ετεροθαλή αδέλφια που εκτός από βαθύπλουτα και ισχυρά, θα ήταν  μελαμψά και πιστοί του Ισλάμ.

Αν κι από τον θάνατο της Νταϊάνα έχουν περάσει 25 ολόκληρα χρόνια, ειρωνικά, «το πρόβλημα» της Ελισάβετ παραμένει, ντροπιαστικά το ίδιο: Μια μιγάδα και ένας ξανθός εγγονός, μπορεί να κάνουν «σκούρα» δισέγγονα που θα πρέπει να στέκονται  δίπλα στα ξανθά ξαδέρφια τους και να χαιρετάνε τα πλήθη, από το βασιλικό  μπαλκόνι στις εθνικές επετείους.

Ο σοκαριστικός  ρατσισμός όπως η  Μεγκαν τον περιέγραψε στην συνέντευξη της στην Όπρα Γουίνφρεϊ, είναι από την μια αδιανόητος για την πολυπολιτισμική Μεγάλη Βρετανία και από την άλλη πλήρως ασύμβατος με την ιδιότητα «της αρχηγού», που η Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου κατέχει στην κοινοπολιτεία. 1,9 δισεκατομμύρια κάτοικοι, το 29% του παγκόσμιου πληθυσμού, ο μεγαλύτερος αριθμός από αυτούς, 1,1 δισεκατομμύρια,  πολίτες της Ινδίας αλλα και  165 εκατομμύρια Πακιστανοί, 148 εκατομμύρια Μπαγκλαντεσιανοί, 137 εκατομμύρια Νιγηριανοί  κτλ., θα πρέπει πλέον να αισθάνονται ιδιαίτερα  προσβεβλημένοι.

Η κεφαλή της Βασίλισσας Ελισσάβετ βρίσκεται πάνω σε δισεκατομμύρια από τα εθνικά τους νομίσματα, όμως ο θεσμός  μπορεί ακόμα να αντέχει ενώ κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει στο «τι θα συνέβαινε αν τελικά  η Βασιλική οικογένεια της Αγγλίας,  εξελισσόταν σε μια πολυφυλετική αγαπημένη φαμίλια όλων των αποχρώσεων ;» Η Μέγκαν Μαρκλ όμως  «την πάτησε διπλά» καθώς αφενός  πίστεψε στο happy end του δικού της παραμυθιού και αφετέρου θεώρησε πως τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από την εποχή της Lady D, δυστυχώς όμως κάποιες  αλήθειες επιβεβαιώνονται χωρίς πολλές εξαιρέσεις : την πεθερά δεν την ξεπερνάς, όποια κι αν είσαι .