Στον πόλεμο κατά της πανδημίας, το μεγαλύτερο όπλο μας είναι ο εμβολιασμός και ο μεγαλύτερος εχθρός μας, μετά τον ίδιο τον ιό, η άρνηση να εμβολιαστούμε.

Στη χώρα μας, μέχρι στιγμής, οι εμβολιασμοί αφορούν συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες κι έτσι δεν έχουμε ακόμα σαφή εικόνα για το τι θα πράξει ο γενικός πληθυσμός, η μεγάλη δηλαδή και κρίσιμη πλειοψηφία, όταν έρθει η σειρά της να εμβολιαστεί.

Υπάρχουν, πάντως, κάποια πρώτα ανησυχητικά δείγματα, όπως η στάση ενός μεγάλου αριθμού νοσηλευτών, που αν και κλήθηκαν, κατά προτεραιότητα ως υγειονομικοί, να εμβολιαστούν, αρνήθηκαν να το κάνουν.

Η Αναστασία Κοτανίδου, καθηγήτρια Ιατρικής και διευθύντρια ΜΕΘ του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», δήλωσε  σε διαδικτυακή εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών:

«Το πολύ δυσάρεστο είναι ότι μεγάλο ποσοστό από το νοσηλευτικό προσωπικό αρνείται να κάνει τον εμβολιασμό ακόμα και τώρα.

»Ευτυχώς στους γιατρούς αυτά τα ποσοστά είναι μικρά με διάφορες δικαιολογίες.

»Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι συνήθως άνθρωποι κάτω των 44 ετών. Θεωρούν ότι είναι άτρωτοι. Το ονομάζουν απλή ίωση όπως οι περισσότεροι αρνητές»

Κι έτσι προκύπτει το ερώτημα:

Αν δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα του εμβολίου και την επικινδυνότητα του ιού αυτοί που και ένα minimum επιστημονικών γνώσεων έχουν, αλλά και τον ιό αντιμετωπίζουν πρόσωπο με πρόσωπο, πώς περιμένουμε να πειστούν όλοι οι υπόλοιποι;

Μοιραία, η προσοχή μας συνεχίζει να είναι περισσότερο στραμμένη στον αριθμό των κρουσμάτων, στα γεμάτα νοσοκομεία και στα διοικητικά μέτρα που κάθε φορά εφαρμόζονται, παρά στο εξίσου κρίσιμο ζήτημα των εκατομμυρίων εμβολιασμών που ακόμα εκκρεμούν.

Σαν να θεωρούμε δεδομένο ότι όταν έρθει η σειρά των πολλών, θα σπεύσουν να εμβολιαστούν όλοι.

Μπορεί μέχρι τώρα η συμμετοχή των πολιτών στους εμβολιασμούς να είναι θετικότατη, όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι προς το παρόν για εμβολιασμό καλούνται, κατά κύριο λόγο, άνθρωποι που είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω υποκείμενων νοσημάτων, έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα του εμβολίου.

Ο γενικός πληθυσμός, όμως, απαρτίζεται από ανθρώπους μέσης και νεαρής ηλικίας, χωρίς υποκείμενα νοσήματα και άρα, ενδεχομένως, πιο επιρρεπείς στην ψευδαίσθηση ότι η πανδημία και κατά συνέπεια το εμβόλιο, δεν τους αφορά.

Σε λίγες εβδομάδες, αν τα πράγματα εξελιχθούν βάση προγράμματος, ο εμβολιασμός των πιο ευάλωτων συμπολιτών μας θα έχει ολοκληρωθεί. Γεγονός σημαντικότατο που όμως δεν αρκεί για να απαλλαχτούμε οριστικά από τον κορωνοϊό.

Μόνο αν εμβολιαστεί ένα μεγάλο μέρος του γενικού πληθυσμού θα ορθωθεί ένα επαρκές τείχος ανοσίας.

Απ’ ό,τι φαίνεται όμως, η πρώτη «πρόβα» εμβολιασμού σε ανθρώπους νεαρότερης ηλικίας, δεν πήγε ιδιαίτερα ικανοποιητικά.

Μακάρι όχι, αλλά η στάση των νοσηλευτών, η ηλικίας των οποίων,  όπως δήλωσε η κυρία Κοτανίδου δεν ξεπερνά κατά μέσο όρο τα 44 έτη, ίσως είναι προπομπός μιας αντίστοιχης αντίδρασης εκατοντάδων χιλιάδων συνομηλίκων τους, όταν κληθούν και αυτοί να εμβολιαστούν.

Δεν έχουμε όμως την πολυτέλεια να περιμένουμε να το διαπιστώσουμε αυτό την τελευταία στιγμή.

Απαιτούνται συντονισμένες και εμπεριστατωμένες προσπάθειες εκλαϊκευμένης επιστημονικής ενημέρωσης αλλά και κοινωνιολογικές έρευνες και δημοσκοπήσεις ώστε να χαρτογραφηθεί το προφίλ και τα επιχειρήματα των αρνητών του εμβολίου.

Σιγά σιγά αρχίζουμε να χτίζουμε μεν ένα πρώτο τείχος ανοσίας, δεν έχουμε όμως φροντίσει ακόμα να κρατήσουμε έναν από τους μεγαλύτερους εχθρούς μας, έξω από αυτά.