Τα πλούσια φυτώρια του Covid-19: Προσχεδιασμένες διαδηλώσεις, σακαράκες λεωφορεία και κορονοπάρτι

Το σημείωμα αυτό γράφεται πριν από την προγραμματισθείσα συζήτηση στη Βουλή με θέμα τα αίτια της πανδημίας και τα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα των πολιτών.

Ευθύς εξ αρχής ξεκαθαρίζω, ότι και οι τρεις παραπάνω γενεσιουργές αιτίες της πανδημίας, έχουν ήδη οδηγήσει το βουλευτικό σώμα, στον κωμικοτραγικό στίβο των πάλαι ποτέ αλεκτορομαχιών… Διότι:

– Η μεν κυβέρνηση ορθώς-ορθότατα καταλογίζει, κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση, την ευθύνη για τη γεωμετρική αυξητική διασπορά του Covid-19 και των μεταλλάξεών του, μέσω του εκρηκτικού για τις πανδημίες συνωστισμού και των αιματηρών επεισοδίων, στα συλλαλητήρια χιλιάδων, ανάμικτων, έντιμων διαδηλωτών με προβοκάτορες ταραξίες.

– Η δε αντιπολίτευση με εμπροσθοφυλακή τον ΣΥΡΙΖΑ, το υπόλοιπο τμήμα της αντιπολίτευσης (με επιφύλαξη το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ), καταλογίζει ως αδιάψευστη μαρτυρία της εξάπλωσης της πανδημίας, στην πανάθλια κατάσταση ενός πανάρχαιου στόλου Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Δηλαδή των αστικών ελαττωματικών και ρυπαρών λεωφορείων, που δεν θα τα δέχονταν ως δωρεά ούτε οι πιο φτωχές και δεινοπαθούσες χώρες της Υφηλίου. Και όμως, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ στην τετραετή κυβερνητική του θητεία δεν προσέθεσε στο στόλο από τα λεωφορεία-σακαράκες, ούτε ένα καινούργιο όχημα. Αλλά τελείως ανερυθρίαστα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εγκαινίαζε σταθμούς-μαϊμούδες στο μετρό της Θεσσαλονίκης.

Αναλυτικότερα θα παρατηρούσαμε ότι:

1) Τα περισσότερα συλλαλητήρια, που γεμίζουν πλατείες, δρόμους και πεζοδρόμια, συνήθως καταλήγουν σε εκρηκτικές συμπλοκές των ανακατωμένων γνήσιων αλλά και μπαχαλάκηδων διαδηλωτών, με την αστυνομία. Σώμα με σώμα λοιπόν συμπλοκές, που ισοδυναμούν με ιδανική ατμόσφαιρα πολλαπλασιασμού και διάδοσης των πανδημιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, πιο συγκρατημένο το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και με τις ιδιαιτερότητές τους οι λοιπές δυνάμεις, αντιπαρέρχονται αυτό τον αιτιώδη σύνδεσμο συλλαλητηρίων-Covid-19, με σιωπή ή αόριστα «επιχειρήματα». Κυρίως όμως μεταβαπτίζοντας τα έμπλεα από μεταδοτικούς ιούς και κατά το πλείστον προμελετημένα συλλαλητήρια, σε άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι!

Σε θέση μάχης για ενδεχόμενη συμπλοκή με αστυνομικούς οι φοιτητές της Θεσσαλονίκης.

Ή απλούστερα: Εξισώνουν την υπαίτια διασπορά της πανδημίας με τις συνταγματικές ελευθερίες! Λες και το Σύνταγμα θεωρεί τους, σε βαθμό κακουργήματος διασπορείς των θανατηφόρων ιών, (άρθρο 285 του Ποινικού Κώδικα), ως προστατευόμενους από τον καταστατικό χάρτη της χώρας, ήρωες του Έθνους! Εδώ όμως μιλάμε πλέον για ανεπανάληπτα παραδείγματα προσχεδιασμένης μαζικής μωρίας ή κατ’ Έρασμον “Laus stultitiae”, (Εγκώμιο της Μωρίας).

2) Τα λεωφορεία της ντροπής είναι αδιανόητο να κυκλοφορούν εις βάρος της ζωής και της υγείας εκατοντάδων χιλιάδων βιοπαλαιστών του λεκανοπεδίου της πρωτεύουσας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, που συνωστίζονται σαν σαρδέλες σε σαρδελοκούτια, σ’ αυτά τα σαράβαλα, για να μεταβούν και να γυρίσουν προς και από τη δουλειά τους.

Η ντροπή γι’ αυτό το κατάντημα βαρύνει καθ’ ολοκληρίαν το υπουργείο συγκοινωνιών οι υπεύθυνοι του οποίου θα όφειλαν να επιστρέψουν στο σπίτι τους με αδιαπραγμάτευτη πρωθυπουργική εντολή.

Συνηθισμένη εικόνα συνωστισμού στις σακαράκες-λεωφορεία των αστικών συγκοινωνιών. Στριμωγμένοι επιβάτες σαν σαρδέλες σε σαρδελοκούτια!

Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης κακώς άφησε τόσους και τόσους μήνες κυβερνητικής του θητείας χωρίς να έχει: α) εμπλουτίσει το στόλο των αστικών λεωφορείων με υπερμοντέρνα ηλεκτροκίνητα, ή λειτουργούντα με φυσικό αέριο λεωφορεία και β) οδηγήσει τους στόλους με τις σακαράκες στις υψικαμίνους και τα χυτήρια των χαλυβουργείων…

3) Τα επικερδέστατα, για τα παράνομα οικονομικά κυκλώματα του υποκόσμου της νύχτας κορωνοπάρτι, αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση, ως ελαφρά πλημμελήματα ή πταίσματα με το γελοίο επιτίμιο χαμηλών προστίμων (για τους γλεντοκόπους 300 ευρώ και για τους διοργανωτές μέχρι 3.000 ευρώ). Και οι μεν και οι δε (αφεντικά και πελάτες) έχουν πολλούς παράδες για εκδηλώσεις ομαδικής ασωτείας, οι οποίες ευθύνονται, για την καλπάζουσα εξάπλωση της πανδημίας.

Κατά συνέπεια και στο θέμα αυτό θα έπρεπε να εφαρμόζεται αλύπητα ο ποινικός κώδικας που εντάσσει τις εκδηλώσεις αυτές στα κακουργήματα. Άρα εδώ μιλάμε με την παροιμιώδη έκφραση: Νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται. Άραγε γιατί;