Δεν έχει ανάγκη από «μπάτσους» η ελληνική κοινωνία, αλλά από σοβαρούς αστυνομικούς

Πραγματικά δεν μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί η Αστυνομία όταν αυθαιρετεί πιστεύει ότι θα την γλιτώσει. Πώς μπορεί δηλαδή αστυνομικά όργανα να παρανομούν απροκάλυπτα, να κάνουν εγκλήματα κανονικά ή απλά να προβαίνουν σε άθλιες ενέργειες και να πιστεύουν πως μπορεί να μην έχουν συνέπειες;

Να είναι άραγε η αλαζονεία από το πρώτο στρατηγό μέχρι τον τελευταίο αστυνομικό να πιστεύει ότι βρίσκεται στο απυρόβλητο, ότι οι πράξεις του δεν θα γίνουν γνωστές;

Να είναι η κάλυψη που τους παρέχουν (ή νομίζουν οι ίδιοι λανθασμένα ότι έχουν) υπουργοί, υφυπουργοί, υπηρεσιακοί παράγοντες κάθε φορά που κάνουν κάτι;

Να είναι μια διαχρονική αντίληψη που έχει εμποτίσει το DNA τους ότι «εμείς είμαστε εξουσία και εσείς καθίστε φρόνιμα».

Εβλεπα αυτόν το πολλά βαρύ μάγκα συνδικαλιστή κ. Μπαλάσκα να εξεγείρεται γιατί ένας δικηγόρος είχε αντίθετη άποψη και να του λέει με ύφος χιλίων καρδιναλίων «όταν μιλάω εγώ, εσείς χαλαρώνετε. Πιείτε καφέ και χαλαρώστε».

Ποιος; Ο Μπαλάσκας που έχει προκαλέσει πολλάκις την κοινή γνώμη με άθλιες δηλώσεις; Αυτός που είχε πει ότι η Αστυνομία ως ηλεκτρική σκούπα θα ρουφήξει τα σκουπίδια από τα Εξάρχεια;

Κι όμως, ο κάθε κύριος Μπαλάσκας, εκπρόσωπος ή μη των αστυνομικών έτσι έχει μάθει.

Είναι η παλιά νοοτροπία του «μπάτσου», όχι του επαγγελματία αστυνομικού που κάνει τη δουλειά του με αυταπάρνηση.

Είναι η νοοτροπία του κάποιοι έμαθαν στην Αστυνομία να πιστεύει ότι «L’ etat c’ a est moi», δηλαδή «το κράτος είμαι εγώ».

Εμ, δεν είναι έτσι τα πράγματα και κάποιοι πρέπει να το καταλάβουν προτού να είναι αργά. Προτού αυτή η Αστυνομία γεννήσει νέους Κορκονέες.

Σε μια εποχή που ο καθένας έχει ένα κινητό τηλέφωνο και μπορεί να καταγράφει τα πάντα, τι νομίζουν οι «μπάτσοι»; Ότι δεν θα τους δει κανείς;

Κάνουν τεράστιο λάθος, κι αυτό αποδείχθηκε τις τελευταίες ημέρες.

Φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας, τα οποία ορθώς ο κ. Χρυσοχοϊδης ερευνά, ήρθαν στο φως, τα είδαμε όλοι και η εικόνα είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

Τη μία αστυνομικός φαίνεται να κρατά όπλο στο χέρι του.

Την άλλη άθλιος μπάτσος επιτίθεται σε κοριτσάκι και την προπηλακίζει, πέραν των σεξουαλικών υπονοούμενων.

Την τρίτη άνδρας της ομάδας «Δράση» χτυπά με το μηχανάκι του διαδηλωτή από πίσω.

Την τέταρτη αστυνομικοί μπουκάρουν σε πολυκατοικία (και χωρίς ένταλμα) και συλλαμβάνουν κόσμο ακόμη και με… παντούφλες.

Την πέμπτη άλλοι τσαμπουκάδες ρίχνουν σφαλιάρες, σπάνε κινητά, ρίχνουν κάτω και πλακώνουν στις κλωτσιές κόσμο.

Κι όλα αυτά με εκατοντάδες κάμερες κινητών ανοικτές.

Όπως και το τροχαίο έξω από τη Βουλή, με την τραγωδία για έναν 23χρονο. Τι πιστεύει άραγε ο αστυνομικός που χτύπησε το παιδί;

Τι πιστεύει ο «μάγκας» της Τροχαίας που απειλεί αυτόπτη μάρτυρα;

Τι πιστεύουν εν τέλει όλοι τους; Ότι μπορεί να υπάρχει κάτι κρυφό όταν όλος ο κόσμος έχει γεμίσει με κάμερες;

Κι όταν τα social media μπορούν μέσα σε δευτερόλεπτα να διαδώσουν μια είδηση και να την δουν εκατομμύρια;

Αν λοιπόν κάποιοι στην Αστυνομία πιστεύουν ότι βρίσκονται ακόμη στην εποχή του… χωροφύλακα της δεκαετίας του ’60 είναι γελασμένοι. Αν πιστεύουν ότι η χώρα χρειάζεται «μπάτσους» κι όχι εκπαιδευμένους, άρτια εξοπλισμένους και ιδιαίτερα προσεχτικούς αστυνομικούς, τότε προσφέρουν πολύ κακές υπηρεσίες στη χώρα.

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα αστυνομικό σώμα που θα κάνει τη δουλειά του, αλλά που θα σέβεται τα ατομικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών.

Αν καταφέρουν να βγάλουν από πάνω του τον χαρακτηρισμό του «μπάτσου» που νομίζει ότι είναι εξουσία και όταν αυτός μιλάει όλοι θα… χαλαρώνουν, τότε μπορεί να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και τη συμπάθεια του κόσμου.

Οσο λειτουργούν με τη λογική του χωροφύλακα της επαράτου Δεξιάς τόσο θα έχουν απέναντι τους πολίτες.

Και τόσο θα προκαλούν, βάζοντας λάδι στη φωτιά μιας κοινωνίας που έτσι κι αλλιώς βρίσκεται μπροστά σε τρομερά αδιέξοδα.