Τι τραβάμε σ’ αυτή τη χώρα. Από το «δόξα το Θεό», στο «βόηθα Παναγιά μου».

Από τον Κουφοντίνα και την τρομοκρατία που ζήσαμε πριν από καμιά 30αριά χρόνια, στη συζήτηση για τις… αμβλώσεις.

Πώς καταφέρνει αυτή η χώρα να κάνει ένα διαρκές déjà vu. Πώς καταφέρνει να κυνηγάει την ουρά της και άκρη να μη βρίσκει;

Επρεπε να έρθει ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος να μας θυμίσει ότι το θέμα των αμβλώσεων έχει λυθεί σ’ αυτή τη ρημάδα την Ψωροκώσταινα εδώ και 40 χρόνια.

Επρεπε να έρθει μια ανεξήγητη απόφαση του ευρωβουλευτή να ψηφίσει μια κάκιστη διάταξη η οποία τι λέει; «Η προστασία τη ζωής του παιδιού ξεκινά από τη σύλληψη».

Ή για να μιλάμε με κανονικούς κι όχι νομικίστικους όρους: «Ξεχάστε την άμβλωση γιατί αυτή είναι έγκλημα».

Να μας συγχωρέσει ο Κυμπουρόπουλος. Σεβόμαστε τον αγώνα ζωής που έχει δώσει για να πετύχει όσα πέτυχε, αλλά η στάση του είναι άθλια.

Προσβάλλει τις γυναίκες, το δικαιώμά τους στην αυτοδιάθεση και αυτοδιαχείριση του σώματός τους. Προσβάλλει τον πολιτισμό μας και μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω.

Μας θυμίζει δε αυτόν τον ανεκδιήγητο πρόεδρο Τραμπ και τον ακροδεξιό εσμό, σε συνεργασία με τα πιο συντηρητικά στρώματα της αμερικανικής Εκκλησίας, που επανέφεραν στις ΗΠΑ τη συζήτηση για τις αμβλώσεις.

Δεν ξέρω ποιος συμβούλευσε τον Κιμπουρόπουλο να αποδεχθεί επί της ουσίας μια διάταξη που θέλει να βάλει φρένο στις αμβλώσεις. Εκανε ένα τραγικό λάθος που θα μπορούσε να διορθώσει, όπως έκανε ο Ζαγοράκης. Αλλά που δεν επανόρθωσε.

Αντιθέτως, τα έκανε χειρότερα με δηλώσεις του στις οποίες είπε και το εξής τραγικό: «Αν η μητέρα μου είχε δει ότι είμαι ανάπηρος, θα με σκότωνε ή όχι; Η συζήτηση είναι μεγάλη και θα ήθελα πολύ να ανοίξει. Ναι, υπάρχει το δικαίωμα στην άμβλωση και δεν είμαι κατά. Αλλά, υπάρχει και το δικαίωμα του κάθε παιδιού στη ζωή», είπε ο κ. Κυμπουρόπουλος.

Μια ακόμη λανθασμένη άποψη. Το γεγονός ότι θα μπορούσε η μητέρα του να επιλέξει να μην κάνει άμβλωση επειδή θα έβλεπε ότι το παιδί της έχει πρόβλημα, αυτό δεν μπορεί να ισχύει για όλες τις γυναίκες.

Κι αυτό ακριβώς σημαίνει ελευθερία της γυναίκας στην επιλογή. Αν θέλει δεν κάνει άμβλωση, αν θέλει κάνει και κανένας νόμος δεν μπορεί να της επιβάλει το ένα ή το άλλο.

Ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος είναι ΑΜΕΑ, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να κρίνεται για τις απόψεις του. Και η άποψή του για τις αμβλώσεις είναι εντελώς λανθασμένη. Ευτυχώς που το κόμμα του τον άδειασε για να τελειώνει μια αναχρονιστική συζήτηση.

Όμως, το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τη λέξη «σκότωνε» δείχνει ότι ο Κυμπουρόπουλος έχει δική του άποψη, δική του ατζέντα.

Αν έχει την άποψη ότι είναι κατά των αμβλώσεων να το πει, κι όχι να χρησιμοποιεί περικοκλάδες. Αυτά είναι πολιτικάντικες ανοησίες για ένα θέμα εξαιρετικά ευαίσθητο που δεν πρέπει να ανοίξει τόσο άκριτα.

Είπαμε, σεβασμός για τον Κυμπουρόπουλο ως αγωνιστή της ζωής. Όχι, όμως, σεβασμό για απόψεις που έχουν καταδικαστεί εδώ και δεκαετίες. Οι αμβλώσεις είναι ελεύθερες εδώ και πολλά χρόνια. Και δεν μπορεί κανείς ευρωβουλευτής, βουλευτής ή πολιτικός, και μάλιστα γιατρός, όπως ο Κυμπουρόπουλος, να μας γυρνάνε στον μεσαίωνα.

Headlines