Λιγάκι παράξενο. Αλλά συνέβη και αυτό στο απίθανο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και έστω σε απροσδιόριστο timing: Με έναν τρόπο εξηγεί με λεπτομέρειες γιατί ο Ολυμπιακός νιώθει δίχως ανταγωνισμό πια σε περιβάλλον Σούπερ Λιγκ. Μια ομάδα που κινείται σε ένα δικό της ξεχωριστό μονοπάτι, δίχως την αίσθηση ότι μπορεί να της προκύψει σοβαρή απειλή.

Οσο λοιπόν ο Πέδρο Μαρτίνς διανύει την άκρως πετυχημένη θητεία του στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Μανόλο Χιμένεθ μετρά τρεις δικές του διαφορετικές εποχές στην ΑΕΚ. Απρίλη του 2018 συμφώνησε ο Πορτογάλος στο μεγάλο λιμάνι. Ιούνη έφυγε ο Ισπανός από την ΑΕΚ, για να επιστρέψει Φλεβάρη του ’19. Να ξαναφύγει καλοκαίρι και να γυρίσει τον Δεκέμβρη του ’20. Για την ιστορία: Μοιάζει βέβαιο πια ότι ο Σεβιγιάνος μάλλον θα πρέπει σύντομα να μαζέψει και πάλι τις βαλίτσες του.

Πρωταθλήτρια του 2018 η ΑΕΚ. Και θεωρητικά μια ομάδα «πρωταθλητισμού». Σε μια τριετία όμως έχει αλλάξει συνολικά 6 φορές προπονητή, καθώς ανάμεσα στις περιόδους Χιμένεθ χώρεσαν ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο Μιγκέλ Καρντόσο, ο Νίκος Κωστένογλου, ο Μάσιμο Καρέρα. Πάγκος που μοιάζει με reality επιβίωσης. Ή και με… τηλεπαιχνίδι.

Την ίδια στιγμή ο πρωταθλητής 2019 ΠΑΟΚ, το άλλο μέλος της ελίτ του πρωταθλητισμού, έχει αλλάξει τρεις προπονητές (Λουτσέσκου, Αμπέλ Φερέιρα, Πάμπλο Γκαρσία) σε μια διετία. Και όσο ο καιρός περνά τόσο και συμβιβάζεται με την ιδέα για την ανάγκη για τον επόμενο.

Φταίνε οι προπονητές και οι τεχνικοί διευθυντές που με τη σειρά τους γράφουν τα δικά τους χιλιόμετρα στο πηγαινέλα; Προφανώς και η ευθύνη τους υφίσταται, αλλά δεν είναι η σημαντικότερη. Φταίει η «πίεση» για το αποτέλεσμα; Μα, αν δεν εμπιστευτείς ένα «σχέδιο» πώς θα το πετύχεις;  Φταίνε παράγοντες «εξωγενείς»; Μα οι Δικέφαλοι βιώνουν μια 4ετία που υπερηφανεύονται για την ισχύ τους στα «θεσμικά» του ποδοσφαίρου.

Γιατί λοιπόν στα δύο τελευταία πρωταθλήματα η μια είναι 41 βαθμούς (22 πέρσι, 19 φέτος) και ο άλλος 38 (18 πέρσι, 20 φέτος) πίσω από τον «ανταγωνιστή» Ολυμπιακό; Ας ρωτήσουν τον Πέδρο Μαρτίνς την επόμενη φορά που θα τον δουν. Για την υπομονή, την επιμονή, την εμπιστοσύνη, την υλοποίηση του σχεδιασμού. Γιατί μόνο στα μέρη μας μοιάζει με απίθανο ένας προπονητής να κάθεται 3 χρόνια στον ίδιο πάγκο.

Η μπάλα, παρά τα όσα λένε για εκείνη, είναι δίκαιη τις περισσότερες φορές. Και αυτό που συμβαίνει στα μέρη μας, μια διετία τώρα, δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο παρά μια πράξη επιβεβαίωσης.

Headlines