Ευτυχώς δεν ζούμε στο Αρκάνσας, όμως μια άμβλωση δεν είναι περίπατος

Για τις αμβλώσεις  δεν μπορεί κανείς να έχει αντίθετη άποψη. Η πρόσβαση σε υπηρεσίες ασφαλών αμβλώσεων αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα, ο Στέλιος  Κυμπουρόπουλος σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπέπεσε  σε ένα «λάθος», κάπως «περίεργο» για έναν επιστήμονα σεξολόγο όπως ο ίδιο : Ψήφισε υπερ του δικαιώματος του εμβρύου ενώ στην πραγματικότητα είναι και υπερ του δικαιώματος των γυναικών;

Το ζήτημα όμως  δεν είναι ο Κυμπουροπουλος, οι απόψεις του ή τα λάθη του, ας μη μείνουμε πάλι εκεί, αλλά το πρόβλημα της διακοπής ανεπιθύμητων κυήσεων που πρέπει να θεωρείται πρόβλημα ακόμη και ενώ οι αμβλώσεις  είναι νόμιμες όπως αδιαμφησβήτητα  πρέπει να είναι .

Ο τρόπος που αποφεύγουμε ως κοινωνία να δούμε τις υπόλοιπες αποχρώσεις στο ζήτημα μας αποκλείει απο το να ωριμάσουμε. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, γίνονται πολλές αμβλώσεις και με αυτό το «δυστυχώς» σε εποχές μεγάλης πολιτικής ορθότητας είναι άβολο να ασχοληθεί κανείς.

Η άποψη της πλειοψηφίας των Ελλήνων για το θέμα αποτελεί τρανή απόδειξη της περίεργης χειραφέτησης μας, η Ελληνίδα θέλει να μπορεί να περάσει μια διαδικασία ψυχολογικά δύσκολη για την ίδια που είναι σαφώς ευκολότερη από το να φέρει ένα ανεπιθύμητο παιδί στο κόσμο και όλα τα υπόλοιπα που μένουν να συζητηθούν τα παίρνει το ποτάμι της προοδευτικότητας, όταν η προοδευτικότητα  βολεύει .

Στις αμβλώσεις είμαστε από τους πρώτους. Οι αριθμοί είναι δύσκολο να  προσδιοριστούν  και σύμφωνα με εκτιμήσεις, αν και έχουν μειωθεί, ξεπερνούν τις 100.000 ετησίως τα τελευταία χρόνια. Το 25% αφορά νεαρά κορίτσια, δεν είμαστε λοιπόν μπροστά, επειδή ακριβώς είμαστε τόσο υπερ των αμβλώσεων που δεν συζητάμε τίποτα πέρα από το δικαίωμα. Αν ρωτήσετε μια Ελληνίδα αναπαραγωγικής ηλικίας αν έχει κάνει άμβλωση , δύσκολα θα λάβετε αρνητική απάντηση ενώ  θα σας πει  πως η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη είναι κάτι που θα προτιμούσε να μην τις είχε συμβεί .

Αν δεν είσαι υπερ της ταλαιπωρίας των γυναικών δεν σημαίνει πως είσαι κατά των αμβλώσεων και δυστυχώς, η εξέλιξη στις αμβλώσεις και  το χάπι της επόμενης μέρας , μια από της επαναστατικότερες, σωτήριες  εφευρέσεις για την γυναίκα , «νομίζουμε» πως αποτελεί πανάκεια για το πρόβλημα που κρύβουμε κάτω από το χαλάκι επειδή ντρεπόμαστε ή βαριόμαστε ή εχουμε ταχτοποιήσει στο μυαλό μας.

«Γιατί να συζητάμε για εκτρώσεις με τα κορίτσια μας από τα 12, 13 τους χρόνια, εφόσον μπορείς πλέον να  πας στο φαρμακείο και να πάρεις ένα χαπάκι ;» Η απάντηση είναι πως ίσως πρέπει να αναλογιστούμε πως οι αμβλώσεις ( και τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ) δεν εξαφανίστηκαν και αφορούν νεαρά κορίτσια που κατ’ αρχήν είναι κρίμα να μένουν έγκυες  κατά λάθος σε τόσο μεγάλό ποσοστό στην εποχή  και δεν πρέπει να κάνουν σεξ χωρίς προστασία για την δική τους ασφάλεια αλλά και για την δική τους χωρίς άγχος ευχαρίστηση. Χειραφέτηση δεν είναι να τρέχεις κάθε τρεις και λίγο σε ένα φαρμακείο ξημερώματα να βρεις το χάπι της επόμενης ημέρας -τολμά ομως κανείς να το πει αυτό στη κόρη του ή στο γιο του ;

Η παντελής έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, για δεκαετίες  σαφώς ευθύνεται. Είναι σκληρό και αποτελεί ένδειξη «εγκατάλειψης» το ότι το συντηρητικό ελληνικό σχολείο δεν λέει τίποτα στους εφήβους για το θέμα που κατ’ εξοχήν τους απασχολεί. Αναμένεται να δούμε αν το μάθημα που θα εισαχθεί  στα σχολεία από το Σεπτέμβριο θα ρίξει φως στο σκοτάδι: είμαστε μια κοινωνία αναφανδόν υπερ των αμβλώσεων που  χρειάστηκε να φτάσει στο  2021 για να αποδεχτεί πως η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρέπει κανονικότατα να αποτελεί μάθημα και αν δεν είχαν βρεθεί στην επικαιρότητα σοκαριστικές περιπτώσεις παιδεραστίας , ίσως πάλι να ειχαμε «βολικά» ξεχαστεί …

Στο εξωτερικό ο πουριτανισμός μονοπωλεί την αντίρρηση στο ζήτημα και δεν είναι τυχαία η επιλογή του όρου prolife, ο οποίος αρκεί για να φέρει οποιοδήποτε θεοφοβούμενο σε δύσκολη θέση: Είσαι με την ζωή ή είσαι με τον τερματισμό της;

Η άμβλωση όμως δεν είναι ένα ζήτημα συμπαγές, το δικαίωμα της γυναίκας πρέπει να είναι. Δεν ζούμε ευτυχως  στο Αρκάνσας, δεν πρέπει το ζήτημα να προσφέρεται για εύκολη επίδειξη  προοδευτικότητας και μοντερνισμού-δεν ζούμε στο 1960 για να θαυμάζουμε τον φεμινισμό όποιας τρέξει να επιτεθεί στον Κυμπουροπουλο.

Οι αμβλώσεις θα επιτρέπονται στην Ελλάδα, δεν διατρέχουμε κίνδυνο αυτό να αλλάξει  όμως η εντύπωση που η κοινωνία μας καλλιεργεί ενδεχομένως από αμηχανία πως πρόκειται για μια υπόθεση 15 λεπτών είναι αναχρονιστική και σκληρή-ας αρχίσουμε να μιλάμε με ειλικρίνεια στα παιδιά, αλλιώς θα συνεχίσουμε να παράγουμε ενήλικες ιδιαίτερα ανώριμους που δεν προσέχουν, δεν προλαμβάνουν και θεωρούν πολύ αναμενόμενο οι γυναίκες να ταλαιπωρούνται.