Μοιάζει απίστευτο, αλλά ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και ενώ βρισκόμαστε στην κορύφωση του τρίτου κύματος επέλασης του ιού εντοπίζονται περιστατικά υγειονομικών που αρνούνται να εμβολιαστούν! Μαθαίνω ότι σε ογκολογικό τμήμα κεντρικού νοσοκομείου της Αθήνας και οι έξι νοσηλεύτριες που απασχολούνται σ’ αυτό απέφευγαν να εμβολιαστούν, παρά τις προτροπές των γιατρών της μονάδας και της πλειονότητας του προσωπικού του νοσοκομείου, που έχει κάνει από τον Ιανουάριο κατά προτεραιότητα και τις δύο δόσεις του Pfizer.

Οι εβδομάδες περνούσαν και κάποια νοσηλεύτρια μολύνθηκε με αποτέλεσμα να μεταδώσει την Covid-19 και στις υπόλοιπες συναδέλφους της. Το αποτέλεσμα ήταν να κλείσει το τμήμα λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού. Και το χειρότερο; Επιμολύνθηκαν και τέσσερις καρκινοπαθείς που νοσηλεύονταν και έχουν πλέον να παλέψουν δύο φονικές ασθένειες για να κρατηθούν στη ζωή! Δεν χωρεί αμφιβολία ότι γιατροί και νοσηλευτές στο σύνολό τους δίνουν καθημερινά και άοκνα και στην πρώτη γραμμή ηρωικές μάχες κατά του κορωνοϊού. Αναρωτιέμαι όμως, είναι δυνατόν ένας ήρωας να αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν;

Και για να μην παρεξηγηθώ πρέπει να επισημάνω ότι στο (προς αποφυγήν) παράδειγμα έτυχε να είναι όλοι οι γιατροί του εν λόγω τμήματος εμβολιασμένοι και όλο το νοσηλευτικό ανεμβολίαστο. Ξέροντας ότι υπάρχουν και γιατροί «αρνητές», θα μπορούσε να συμβεί και το αντίστροφο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, φαίνονται καθαρά και τα οφέλη του εμβολιασμού. Διότι κανένας γιατρός δεν νόσησε, ενώ ουδείς είχε και κάποια σοβαρή παρενέργεια από το εμβόλιο. Αντίθετα, ένα άτομο από το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ήδη διασωληνωμένο.

Βηματοδότης

Headlines