Το 2ο Positively Different Short Film Festival (PDSFF21) ξεκίνησε την Παρασκευή 19 Μαρτίου και μέχρι τις 28 Μαρτίου, θα παρουσιάσει ταινίες μικρού μήκους, που εστιάζουν στη διαφορετικότητα και σε όσους «υποεκπροσωπούνται».

Κατά τη διάρκεια του Positively Different Short Film Festival προβληθούν σαράντα ταινίες από περισσότερες από είκοσι χώρες, ενώ θα πραγματοποιηθούν παράλληλα δυο συζητήσεις.

Λόγω πανδημίας το ραντεβού μεταφέρεται από τον περσινό φιλόξενο χώρο του κινηματογράφου Τριανόν, στο διαδίκτυο.

«Η φυλή, η τάξη, η εθνικότητα, η θρησκεία, η αρτιμέλεια είναι παράγοντες, που μπορούν να καθορίσουν το παρόν, το μέλλον, τα εμπόδια και τις προοπτικές μας», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μελίνα Καφαντάρη, μέλος της οργανωτικής ομάδας του PDSFF21 και επιμελήτρια του προγράμματος.

Το PDSFF21 ακολουθεί ιστορίες χαρακτήρων, ατόμων, κοινοτήτων, που βιώνουν καταπίεση λόγω ταυτοτήτων που φέρουν, ταυτότητες που συχνά τέμνονται, ενώ ταυτόχρονα βρίσκονται στο περιθώριο των σύγχρονων πολιτειών.

Με ρεαλισμό, χιούμορ, αφαίρεση ή πειραματισμό, το φεστιβάλ φιλοδοξεί να δώσει χώρο στην από κοινού δημιουργία, τη δικτύωση και τη διαμόρφωση κοινών διεκδικήσεων, περιγράφει η κ. Καφαντάρη.

Η εμπειρία δείχνει πως καταστάσεις βίας και διακρίσεων έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά και αναπαράγουν κοινές δομές, μοιάζουν, υπογραμμίζει.

Προβολή από τη μεγάλη οθόνη στο ίντερνετ;

«Αρχικά ήταν μεγάλο πλήγμα, στενοχωρηθήκαμε. Μετά σκεφτήκαμε, ότι θα μπορέσουν να το παρακολουθήσουν άνθρωποι, που αλλιώς δε θα μπορούσαν να έρθουν, λόγω σωματικής κατάστασης, εργασίας, επειδή βρίσκονται μακριά κλπ. Χάνουμε κάτι από τη συνάντησή μας, αλλά κερδίζουμε στο ότι οι ταινίες θα φθάσουν σε περισσότερο κόσμο», επισημαίνει η κ. Καφαντάρη.

Φέτος, θα απονεμηθεί επιπλέον ένα ξεχωριστό βραβείο, της καλύτερης ελληνικής παραγωγής, εκτός των καθιερωμένων από πέρσι, καλύτερης ταινίας και κοινού, προσθέτει η κ. Καφαντάρη, λέγοντας: «με αυτόν τον τρόπο η οργανωτική επιτροπή αποφάσισε να πριμοδοτήσει τις ελληνικές ταινίες».

Στη μια συζήτηση, Έλληνες και Βρετανοί φιναλίστ συζητούν την κινηματογραφική πραγματικότητα του 2020-2021:

«η πανδημία είχε «ισοπεδωτική επίδραση στην παραγωγή ταινιών, θέτοντας παρόμοιες προκλήσεις σε καλλιτέχνες και κινηματογραφίστριες από όλο τον κόσμο, αλλά επηρεάζοντας ιδιαίτερα νέες και νέους δημιουργούς και τον τομέα της ανεξάρτητης παραγωγής», όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα του φεστιβάλ.

Η δεύτερη συζήτηση «Συλλογικό τραύμα, ακτιβισμός και ντοκιμαντέρ», στοχεύει να διερευνήσει τρόπους διαχείρισης συλλογικών τραυμάτων που παράγονται από καθεστώτα εξουσίας και εμπειρίες βίας. Από τον ακτιβισμό στον δρόμο έως τη δημιουργία ψηφιακών κοινοτήτων και τον online ακτιβισμό, οι στρατηγικές που αναπτύσσουν τραυματισμένες κοινότητες για την επιβίωση και την ενδυνάμωσή τους αποτυπώνονται και επικοινωνούνται μέσω του κινηματογράφου.

Headlines