Δημάς

Δημάς Παύλω δεσμίω εν Ρώμη· χαίρειν.

Είναι η τέταρτη φορά που επιχειρώ να σας γράψω,

μέσα σε τούτο το πολυθόρυβο μπαρ με το ράδιο να παίζει σουίνγκ

και το κορίτσι να με κοιτάει παραξενεμένο.

Συχνά θυμούμαι την εν Χριστώ ζωή, τους αδελφούς εν Κυρίω,

με ταράζει η νοσταλγία, με διαλύει.

Όλοι με θεωρούν ευτυχισμένο καθώς με βλέπουν με το χακί,

το περίστροφο στα δεξιά, να βαδίζω γεμάτος αυτοπεποίθηση,

στη Μπάρα, στα θέατρα, στα ζαχαροπλαστεία, στα γυμναστήρια.

Όμως νιώθω καλά την τερηδόνα που προχωρεί.

Τι τα θέλετε, κύριε, τι τα θέλετε,

εμείς που γνωρίσαμε μικροί τον Χριστό ζούμε τώρα τη θλίψη·

χάσμα γαρ μέγα εστήρικται μεταξύ ημών και υμών.

Όπου να γυρίσω, με σκοτώνει το παράπονό σας:

Δημάς με εγκατέλιπεν αγαπήσας τον νυν αιώνα.

Κι όμως νιώθω παράταιρος μέσα στον κόσμο αυτό,

σαν κλασική μουσική σε ταβέρνα.

Κι όταν ανοίγω το αλμπούμ με τα εικόνια που μας κάμναν

πλανόδιοι ζωγράφοι σ’ εξορμήσεις ιεραποστολικές,

δεν ξέρω αν θα ’θελα να επιστρέψω, είναι τόσο οδυνηρή

η εποχή της φρόνησης, θα ’θελα μόνο

να ξεριζώσω με τα χέρια μου τη μνήμη.

Τάχα να βάλω πια τις χώρες μου σε κάποια τάξη;

Και πώς μες στ’ αδιέξοδο έξοδο να ’βρω;

*Το ποίημα «Δημάς» ανήκει στην ποιητική συλλογή του Ντίνου Χριστιανόπουλου «Εποχή των ισχνών αγελάδων» (1950).

Ο Δημάς ήταν αρχικά συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου στο αποστολικό έργο του, αλλά στη συνέχεια απαρνήθηκε το χριστιανισμό (κατ’ άλλη εκδοχή, εγκατέλειψε μόνο την αποστολική διακονία) και εγκατέλειψε τον ίδιον τον Παύλο, όταν αυτός φυλακίστηκε.

Ο ποιητής και πεζογράφος Ντίνος Χριστιανόπουλος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1931.

Φοίτησε στο Τμήμα Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (έλαβε πτυχίο του Τομέα Κλασικών Σπουδών) και εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης από το 1958 έως το 1965.

Υπήρξε ιδρυτής (1958) και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού «Διαγώνιος».

Ο Χριστιανόπουλος πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1949 δημοσιεύοντας το ποίημα «Βιογραφία» στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Μορφές», ενώ τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Εποχή των ισχνών αγελάδων».

Η προσωπικότητα του Χριστιανόπουλου υπήρξε ο κύριος άξονας γύρω από τον οποίον οργανώθηκε η ομάδα των λογοτεχνών και των καλλιτεχνών που έγινε γνωστή ως «κύκλος της Διαγωνίου» (Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου, Γιώργος Ιωάννου, Τάσος Κόρφης, Βασίλης Καραβίτης κ.ά.).

Στο ποιητικό έργο του Χριστιανόπουλου, στο οποίο είναι εμφανείς οι καβαφικές επιρροές, κυριαρχούν η ερωτική επιθυμία, η εξομολογητική διάθεση, η αίσθηση της μοναξιάς και η πρόθεση για κοινωνική κριτική.

Τον Ιούνιο του 2011 ο Χριστιανόπουλος αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το Τμήμα Φιλολογίας.

Το ίδιο έτος τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων του ελληνικού κράτους για το σύνολο του έργου του, αλλά αρνήθηκε να το παραλάβει, συνεπής προς τα πιστεύω του, ότι ο πνευματικός δημιουργός οφείλει να μένει μακριά από βραβεύσεις.

Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος απεβίωσε στη γενέτειρά του, στις 11 Αυγούστου 2020.