Ο Μαρξισμός και η Χριστιανική κουλτούρα αποδέχονταν παράδοξα, ότι  η ιστορία είναι ένα ηθικό δράμα του οποίου η έσχατη πράξη θα είναι η λύτρωση.

Δυστυχώς μετά από όλα αυτά τα οποία συνέβησαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο δεν ξέρω αν θα επέλθει ποτέ  μια «θεσμική λύτρωση» για τα ελληνικά Πανεπιστήμια !

Και  ας εξετάσουμε λοιπόν  τι συνέβη με την πρόσφατη παράλογη κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του ΑΠΘ . Καταρχήν είχαμε αναμφίβολα μια παράνομη κατάληψη του κτιρίου Διοίκησης του ΑΠΘ (επί τρεις βδομάδες) από 30 άτομα.

Εκ των οποίων αρκετοί δεν είχαν καμία σχέση με την τριτοβάθμια εκπαίδευση (σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας )!

Εδώ είναι απαραίτητο να σημειώσουμε, ότι η κατάληψη του κτιρίου (οποιασδήποτε δημόσιας υπηρεσίας) έχει καταστεί πλέον έγκλημα -κατά της πολιτειακής εξουσίας- επί τη βάσει του άρθρου 168 του νέου Ποινικού Κώδικα.

Τον οποίο είχαν ψηφίσει αδικαιολόγητα εσπευσμένα μόνο οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και το Ποτάμι που αργότερα διαλύθηκε!

Το αγνοούσαν αυτό προκλητικά οι Βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίοι εμφανίζονταν  στον αύλειο χώρο του ΑΠΘ για να εκφράσουν την υποστήριξή τους στους καταληψίες; Αν δεν ήθελαν ένα τέτοιο έγκλημα (κατά της πολιτειακής εξουσίας) ας μην ψήφιζαν τον καινούργιο Ποινικό Κώδικα!

Σήμερα πάντως είναι νόμος του κράτους και κανείς δεν μπορεί να καταλαμβάνει αυθαίρετα τα πανεπιστημιακά κτίρια (έστω και για να εκφράσει τη διαμαρτυρία του για άλλα πράγματα).

Όπως και ένας πολίτης δεν μπορεί να καταλαμβάνει το κτίριο μιας εφορίας (αν πιστεύει ότι η εφορία τον κλέβει )!

Και υπό την έννοια αυτή, αφού είχε διαπραχθεί το ανωτέρω έγκλημα σε ένα πρώτο επίπεδο, ορθά ο Πρύτανης του ΑΠΘ είχε απευθυνθεί στην Εισαγγελική αρχή (και η τελευταία είχε καλέσει τις αστυνομικές δυνάμεις).

Και τούτο, γιατί με το άρθρο 3 του ν. 4485/2017, όταν διαπράττονται εγκλήματα οι ποινικοί νόμοι του ελληνικού κράτους βρίσκουν πλέον εφαρμογή και στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Βεβαίως κανείς δεν είναι παράφρων, ώστε να θεωρεί ότι η παρουσία της αστυνομίας είναι  στοιχειωδώς συμβατή με την ομαλότητα που απαιτεί το ακαδημαϊκό περιβάλλον!

Ωστόσο, δεν είναι δυνατό από την άλλη μεριά να διαπράττονται μονίμως εγκλήματα μέσα στους πανεπιστημιακούς χώρους (:καταστροφή δημόσιας περιουσίας, διακίνηση ναρκωτικών, σωματικές βλάβες) και τα εγκλήματα τούτα να παραμένουν ατιμώρητα!

Αυτή την απαράδεκτη κατάσταση δεν είχαμε βιώσει, εξάλλου, επί δεκαετίες μετά την πτώση της Χούντας;

Φοβάμαι πάντως , ότι αρκετοί δεν θέλουν να υπάρχει μια ομαλή ακαδημαϊκή ζωή (χωρίς ανομία), αν λάβω υπόψη μου την κριτική που ασκήθηκε για «επιστροφή στη χούντα» ( επειδή κλήθηκαν οι αστυνομικές αρχές ).

Πρόκειται βεβαίως για μια μαξιμαλιστική κριτική, γιατί επί Χούντας είχε καταλυθεί το Σύνταγμα και όλα τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών!

Και σε κάθε περίπτωση αναρωτιέμαι το εξής:

Γιατί όλοι αυτοί οι «διανοούμενοι» που μιλάνε σήμερα σιωπούσαν απαράδεκτα, όταν μυστικοί αστυνομικοί παρακολουθούσαν εντελώς παράνομα τις ακτιβιστικές δραστηριότητες του Παναγιώτη Λαφαζάνη, κατά χονδροειδή παραβίαση του άρθρου 254 του ΚΠΔ , επί πρωθυπουργίας  Αλέξη Τσίπρα;

Θυμίζοντας μας τις πιο ακροδεξιές πρακτικές του μετεμφυλιακού κράτους ;

Βεβαίως  κανείς δεν έχει αντίρρηση να διερευνηθεί, εάν η αστυνομία έκανε υπερβολική χρήση βίας (δυσανάλογη με τις επικρατούσες περιστάσεις).

Τέλος, η διαπραγμάτευση με τους καταληψίες είχε καταστεί σχεδόν αδύνατη , αφού ζητούσαν και την ικανοποίηση των αιτημάτων του αμετακλήτως καταδικασθέντος και αμετανόητου τρομοκράτη Δημήτρη Κουφοντίνα!

Ποιο είναι το συμπέρασμα από όλα αυτά; Με τέτοια περιστατικά το Αριστοτέλειο αδικείται υπερβολικά, γιατί είναι ένα καλό Πανεπιστήμιο!

Ωστόσο το χειρότερο πράγμα είναι το εξής: Κάποιοι δεν κατακρίνουν την κουλτούρα της ανομίας ακόμη και σήμερα!

Γρηγόρης Καλφέλης – Καθηγητής της  Νομικής  Σχολής στο ΑΠΘ (kalfelis@law.auth.gr)

Headlines