Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου: Με τον «Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου» γιορτάζει το Εθνικό Θέατρο

Με τον «Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου» γιορτάζει το Εθνικό Θέατρο την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, το Σάββατο 27 Μαρτίου.

Η παράσταση, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, ανεβαίνει ζωντανά για δεύτερη φορά σε live streaming, απευθείας από τη Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» (στις 19:30).

Η αληθινή (;) ιστορία ενός εξωμότη γίνεται στα επιδέξια χέρια του Μ. Καραγάτση ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, ενώ η διασκευή του από τον Θανάση Τριαρίδη τη φέρνει στο σανίδι του Εθνικού Θεάτρου.

Γνώριμοι ημίθεοι από το έπος του 1821 παρελαύνουν με τις ανθρώπινες αδυναμίες τους ενώπιον μας και μας μεταφέρουν στην άγρια ζωή εκείνων που ονειρεύτηκαν μια ελεύθερη πατρίδα.

Στο κέντρο όλων αυτών, ο Μίχαλος Ρούσης, ένας «κατά λάθος» ήρωας, που αγωνίστηκε με γενναιότητα χάρη στον φόβο του θανάτου.

Ο σκηνοθέτης της παράστασης όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, σημειώνει:

«Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου είναι μια ελεγεία πάνω στον ανθρώπινο φόβο. Με φόντο την ελληνική επανάσταση, ο Μ. Καραγάτσης μιλάει με τόλμη για την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης φύσης, για την Ιστορία που ρέει σαν ορμητικό ποτάμι και μας ξεπερνά, για τη ζωή που αφήνουμε να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας, για την αφόρητη τυχαιότητα της ύπαρξης, για τον ηρωισμό ως ατύχημα, για την ελευθερία ως άπιαστο όνειρο.

Ο Θανάσης Τριαρίδης, που ανέλαβε τη θεατρική διασκευή, παραδίδει ένα πολύ ενδιαφέρον έργο, καθώς κινείται διαρκώς στις παρυφές ενός εφιάλτη. Θα μπορούσε και να ονομάζεται «Στο μυαλό του Μίχαλου Ρούση».

Η σκηνοθεσία επιχειρεί να συλλάβει τους χαρακτήρες ως ονειρικά όντα, σε κρίσιμες στιγμές της ύπαρξης.

Η αποδοχή της υποκειμενικότητας είναι το κλειδί για να κατορθώσουμε να συνδιαλεχθούμε με την ιστορία μας, τη βιολογική μας ταυτότητα.

Όλοι και όλα είναι και κάτι άλλο από αυτό που φαίνονται. Ο κωμικοτραγικός επίλογος της ζωής του Μίχαλου Ρούση είναι απλώς μια υπενθύμιση της ανθρώπινης ματαιότητας, της αβάσταχτης ελαφρότητας της ύπαρξής μας».

Διασκευή: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα

Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος – Τζίνα Ηλιοπούλου

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Σχεδιασμός Βίντεο: Χρήστος Δήμας

Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα

Βοηθός σκηνογράφου: Ίρις Σκολίδη

Βοηθός φωτιστή: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Επιστημονικός σύμβουλος: Στέφανος Καβαλλιεράκης

Προετοιμασία ηθοποιών στη γερμανική προφορά και εκφορά του λόγου: Adrian Frieling

Διανομή (αλφαβητικά)

• Προμηθέας Αλειφερόπουλος: Παπαφλέσσας, πρόκριτος, άντρας
• Κώστας Βασαρδάνης: Όθωνας, Δωρόθεος
• Ξανθή Γεωργίου: Αμαλία
• Δημήτρης Ήμελλος: Κολοκοτρώνης, ενωμοτάρχης
• Βίκυ Κατσίκα: Ευαγγελία Ρούση
• Αλκιβιάδης Μαγγόνας: Πανάγος, Κοσμάς, πρόκριτος, άντρας
• Χρήστος Μαλάκης: Μουσταφάμπεης
• Λήδα Μανιατάκου: Μάρθα, ούτι, μπάσο, πιάνο
• Μάξιμος Μουμούρης:   Σουλεϊμάν, Άντρας
• Γιώργος Μπινιάρης: Γερο-Μίχαλος, Τρούκας, Χουσεΐν Αγάς, Ανδρέας Μερσίνης
• Δημήτρης Μπίτος: Μοθωνίτης, Λουκάς Πύρρος, Αρβανίτης, Αχμέτ Τόσκα, Πλαπούτας, Μακρυγιάννης, Καραγιαννόπουλος
• Λεωνή Ξεροβάσιλα: Βαγγελιώ Σπυροπούλου
• Αρετή Πασχάλη: Χανούμισσα, λυρικό τραγούδι
• Μελισσάνθη Ρεγκούκου: Ρηνούλα, χανούμισσα
• Γιώργος Χριστοδούλου: Μίχαλος Ρούσης

Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος (κλαρίνο, καβάλ), Κώστας Νικολόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο), Γιάννης Αγγελόπουλος (τύμπανα)

Η παράσταση προτείνεται για θεατές άνω των 15 ετών.

Η απευθείας μετάδοση θα είναι διαθέσιμη στη σελίδα: livestream.n-t.gr  με αγορά ηλεκτρονικού εισιτηρίου (κωδικού πρόσβασης).

Στη σελίδα προπώλησης εισιτηρίων θα είναι διαθέσιμο για ηλεκτρονική αγορά το πρόγραμμα της παράστασης σε ψηφιακή μορφή

Στην παράσταση υπάρχει δυνατότητα επιλογής ελληνικών υπότιτλων

Σάββατο 27 Μαρτίου

Τιμή εισιτηρίου: 8€
Ώρα έναρξης: 19:30

Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Το μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου φέτος, έγραψε η Βρετανίδα ηθοποιός Έλεν Μίρεν.

Μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2021

«Διανύουμε μια πολύ δύσκολη εποχή για τις ζωντανές παραστάσεις και πολλοί καλλιτέχνες, τεχνικοί, τεχνίτες και γυναίκες αγωνίζονται σε ένα επάγγελμα που ήταν ήδη επισφαλές. Ίσως αυτή η διαρκής ανασφάλεια να τους κατέστησε ικανότερους να επιβιώσουν αυτής της πανδημίας με εξυπνάδα και θάρρος.

Η φαντασία τους έχει ήδη μετουσιωθεί μέσα σε αυτές τις νέες συνθήκες σε ευρηματικούς, ψυχαγωγικούς και συγκινητικούς τρόπους επικοινωνίας, πράγμα το οποίο οφείλεται φυσικά σε μεγάλο βαθμό στο διαδίκτυο. Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, αφηγούνται ο ένας στον άλλον ιστορίες. Η πανέμορφη κουλτούρα του θεάτρου θα ζει όσο παραμένουμε εδώ.

Η δημιουργική παρόρμηση των συγγραφέων, σκηνογράφων, χορευτών, τραγουδιστών, ηθοποιών, μουσικών, σκηνοθετών δε θα καταπνιγεί ποτέ και στο πολύ εγγύς μέλλον θα ευδοκιμήσει και πάλι με νέα ενέργεια και μια νέα αντίληψη του κόσμου που μοιραζόμαστε όλοι.

Αδημονώ!»