Οι συμβουλές που κάθε έφηβος χρειάζεται

Εάν μπορούσατε να μιλήσετε στον έφηβο εαυτό σας τι θα του λέγατε; Παρόλο που μεγάλο μέρος του θα σχετίζεται πιθανώς με τις πολύ συγκεκριμένες και προσωπικές σας περιστάσεις, ποιες από τις συμβουλές θα μπορούσαν χρειάζονται να ακούσουν οι περισσότεροι έφηβοι;

Αν και η εφηβεία σηματοδοτεί την περίοδο που το παιδί θα «παλέψει» για την ανεξαρτησία του, είναι σημαντικό να του επιτρέψετε να εξελιχθεί μέσα στον κόσμο, παρέχοντάς του όμως, συμβουλές που θα το βοηθήσουν να μεγαλώσει ομαλά και με ασφάλεια, τόσο για την σωματική όσο και για την ψυχική του υγεία.

Μερικές από τις καλύτερες συμβουλές, που μπορούμε να δώσουμε στα έφηβα παιδιά μας, περιλαμβάνουν:

«Μην βιάζεσαι να μεγαλώσεις»

Το ακούγαμε συχνά και ακόμα και αν δεν το καταλαβαίναμε τότε, τώρα γνωρίζουμε. Μιλήστε στο παιδί και εξηγήστε του όταν φτάσει στην εφηβεία θα θέλει να το αντιμετωπίζετε ως ενήλικα, θα διεκδικήσει μεγαλύτερη ανεξαρτησία και γενικά θα θέλει να συμπεριφέρεται σαν ενήλικας.

Ωστόσο, η ενηλικίωση δεν είναι κάτι που θα πρέπει να έρχεται επιτηδευμένα αλλά πρέπει να συμβεί από μόνη της όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή. Συμβουλέψτε το παιδί να αγκαλιάσει την παιδική του ηλικία όσο μπορεί και να μάθει από αυτήν.

«Μην σχεδιάζετε ολόκληρη την ζωή σας»

Συχνά στα εφηβικά χρόνια τα παιδιά ξεκινούν να φαντάζονται ή ακόμα και να σχεδιάζουν το μέλλον τους. Ίσως αρχίσουν να λαμβάνουν υπόψιν τους διαφορετικούς τύπους σταδιοδρομίας ή τον τρόπο ζωής που θέλουν να ακολουθήσουν.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά όσον αφορά τις ακαδημαϊκές επιλογές, μπορούν και πρέπει να βάλουν κάποια θεμέλια για το μέλλον, θέτοντας στόχους.

Εξηγήστε όμως στο παιδί ότι δεν μπορεί πάντα να ακολουθεί αυστηρά ένα σχέδιο, ανεξάρτητα από το πόσο καλά το έχει μελετήσει, το έχει διαμορφώσει ή και από τις προθέσεις του. Αν και είναι συνετό να έχει κάποιους στόχους που θα θέλει να επιτύχει στη ζωή, πρέπει να αποδεχτεί ότι μερικές φορές τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως περιμένουμε. Και ίσως είναι και το καλύτερο.

«Το όχι είναι εντάξει»

Ως έφηβοι, τα παιδιά διαπιστώνουν ότι υπάρχει μεγάλη πίεση να πουν ναι σε όλα. Αυτό θα μπορούσε να προέλθει από τους φίλους ή από άλλα άτομα, όπως οι καθηγητές στο σχολείο, ακόμα και από τους γονείς.

Ένα μέρος της εφηβείας και της ενηλικίωσης είναι φυσικά, να κάνουμε κάποια λάθη και να μάθουμε από αυτά, αλλά είναι σημαντικό να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι δεν θα πρέπει να αναγκάζεται να κάνει τίποτα, που ξεπερνά τις δυνάμεις, τις πεποιθήσεις και τις αξίες του.