Είναι ή όχι προσχεδιασμένες οι αναβολές των κυρώσεων κατά της Τουρκίας;

Η χωρίς κανένα δισταγμό συνέχιση των παραβιάσεων του φιλοδικτατορικού καθεστώτος του Ερντογάν, στους περισσότερους τομείς των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, σε συνδυασμό βεβαίως με τον αιματηρό στρατοκρατικό επεκτατισμό της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο, το ιδιόρρυθμο αυτό καθεστώς της γείτονος χώρας, θα έπρεπε ήδη να την έχει οδηγήσει σε αποβολή της από το Συμβούλιο της Ευρώπης  (ΣΕ) και από το ΝΑΤΟ.

Στην πρώτη περίπτωση, το ΣΕ θα ενεργούσε ως θεματοφύλακας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη και στη δεύτερη το ΝΑΤΟ θα ενεργούσε ως ηγεσία αμυντικού οργανισμού, που ρητώς απαγορεύει αναίτιες εχθρικές επιθέσεις, από ένα προς άλλο κράτος μέλος της συμμαχίας.

Παρόλα αυτά, η πανούργα και υστερόβουλη πολιτική του Ερντογάν για πρόσκληση γιγαντιαίων επενδύσεων του ξένου βιομηχανικού κεφαλαίου, με σημαντικές φορολογικές απαλλαγές για τους ξένους επενδυτές, αυτός λοιπόν ο πολιτικο-οικονομικός ελιγμός, ακόμη και σήμερα, (περίοδο της χειρότερης οικονομικής ύφεσης της Τουρκίας), κρατεί δέσμιες στο καθεστώς του Ερντογάν, τόσο την Ομοσπονδιακή Γερμανία, όσο και όλες τις χώρες που επενδύουν στην Τουρκία ή την προμηθεύουν με πανάκριβο και εν πολλοίς παράνομο πολεμικό εξοπλισμό.

Έτσι ερμηνεύεται το παράδοξο φαινόμενο: χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), με δημοκρατική παράδοση, να φτάνουν «στο παρά πέντε» και χωρίς το τελικό βήμα, για την επιβολή κυρώσεων κατά της Τουρκίας, για παραβιάσεις της εθνικής κυριαρχίας εναντίον κρατών-μελών της ΕΕ, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος και κατ’ επέκτασιν εναντίον της ίδιας της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προσχηματική «διπλωματική ασθένεια»;

Σε αυτήν ακριβώς την αποφασιστική στιγμή, για την επιβολή κυρώσεων, για την τιμωρία του Ερντογανικού καθεστώτος, οι χώρες αυτές κάνουν «όπισθεν ολοταχώς», ακυρώνοντας συμφεροντολογικά αμέτρητες ρηματικές απειλές για κυρώσεις κατά του καθεστώτος αυτού.

Εάν δεν απατώμαι τώρα μιλάμε για την τρίτη κατά σειράν αναβολή των κυρώσεων κατά της Τουρκίας και μάλιστα εν όψει της Συνόδου Κορυφής των μελών της ΕΕ (25-26 Μαρτίου 2021) με … τηλεδιάσκεψη! Αν είναι δυνατόν, με την… μακρόθεν αυτή διαδικασία με το πρόσχημα ή το αληθινό επιχείρημα του Covid-19, να επιβληθούν κυρώσεις! Και τώρα το αναπότρεπτο ερώτημα: Ποιον επιτέλους ταλαιπωρούν οι  αξιότιμοι εταίροι μας της ΕΕ, αλλά και οι «σύμμαχοι» του «συμμαχικού» ΝΑΤΟ; Εμάς τους Έλληνες και τους Κυπρίους, ή τον εαυτό τους, αλλά και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία σύμφωνα με την Ιδρυτική της Πράξη υποχρεώνει τα μέλη της σε στρατιωτική συνδρομή προς οιοδήποτε κράτος-μέλος της, που απειλείται στρατιωτικά από μη κράτος-μέλος της, όπως εν προκειμένω από την Ερντογανική Τουρκία; Και κλείνει η παρένθεση αυτή για τις απανωτές και …συμπτωματικές αναβολές των κυρώσεων κατά του ψευδοχαλίφη της Άγκυρας, με την ευχή να διαψευστούν οι επιφυλάξεις μας για την… αποτελεσματικότητα της μεθαυριανής τηλεδιάσκεψης Κορυφής της ΕΕ. Με άλλα λόγια μακάρι να μας διαψεύσουν κάποια θετικά αποτελέσματα αυτής της τηλεδιάσκεψης.