Μετατρέπουμε τις ντομάτες στο μανάβικο σε μπαλάκια anti-stress για να βεβαιωθούμε ότι διαλέξαμε την πιο ζουμερή – και δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο. Στραβοκοιτάζουμε το χθεσινό μας γεύμα, που καταλήγει συχνότερα στα σκουπίδια παρά στον φούρνο μικροκυμάτων. Και, φυσικά, δεν είναι λίγες οι φορές που ένα τρόφιμο περνά από το ψυγείο απευθείας στον κάδο των αχρήστων, χωρίς ποτέ να κάνει στάση στην κατσαρόλα ή το πιάτο μας.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ότι «τα παιδιά στην Αφρική πεινούν» – ούτε καν το γεγονός ότι τα τρόφιμα που πετάμε θα μπορούσαν κάλλιστα να σιτίσουν και κάποιον που ζει πολύ πιο κοντά μας. Ταυτόχρονα με την ανικανοποίητη ανθρώπινη πείνα, η σπατάλη τροφίμων επιταχύνει την πορεία μας προς την περιβαλλοντική καταστροφή, αφού με κάθε πεταμένο προϊόν, πετιούνται μαζί του και όλες οι πρώτες ύλες και φυσικοί πόροι που απαιτήθηκαν για την καλλιέργεια, την επεξεργασία, την αποθήκευση και τη μεταφορά του.

Συχνά μοιάζει σχεδόν αδύνατον η Δύση, κακομαθημένη πια από δεκαετίες υπερκαταναλωτισμού, να αλλάξει τροχιά. Δεν είναι, όμως.

Ένα «αναρχικό» βιβλίο προσπαθεί να μας ταρακουνήσει

Τώρα, μία νέα “αναρχική” έκδοση, δημιουργήθηκε για να ταρακουνήσει συνειδήσεις και κυρίως για να δώσει πρακτικές λύσεις και ιδέες καταπολέμησης της άσκοπης υπερκατανάλωσης αγαθών στις επαγγελματικές και στις οικιακές κουζίνες, να μας μυήσει στη λογική του “Love food, hate waste”.

Πού καταλήγουν τα φαγητά όταν “πεθαίνουν” ή πιο σωστά όταν δεν καταναλώνονται; Σίγουρα δεν πάνε στον παράδεισο κι αυτό κοστίζει σε χρήμα και κυρίως σε ποιότητα ζωής… Σπατάλη τροφίμων στην κουζίνα μας, καθημερινά, αλλά και left overs από μενού εστιατορίων και ξενοδοχείων. Φαγητά και τρόφιμα που πετιούνται στον κάδο σκουπιδιών, πληγώνοντας ανεπανόρθωτα τον πλανήτη γη, επιβαρύνοντας τη συνείδηση μας, συμπαρασύροντας μαζί τους τον κόπο χιλιάδων επαγγελματιών της εστίασης.

Τόνοι αγαθών παραπεταμένοι χωρίς λόγο! Γνωστό το πρόβλημα και πολλές οι θεωρητικές προσεγγίσεις, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε πρακτικά κι άμεσα για να περιορίσουμε την άσκοπη υπερκατανάλωση και σπατάλη τροφίμων; Ειδικά τώρα, που σύμφωνα με τον ΟΗΕ και την Έκθεση “UNEP Food Waste Index Report 2021, ετησίως σπαταλούνται ένα δισεκατομμύριο τόνοι τροφίμων και οι ανάγκες σίτισης επιδεινώνονται λόγω πανδημίας.

Σε αυτό ακριβώς έρχεται να απαντήσει το “Food Waste – Oδηγός Επιβίωσης”, η νέα έκδοση της Gastronomy Essentials κι ο συγγραφέας της (επαγγελματίας chef), ο Jack Gue Varas (το ψευδώνυμο δεν επιλέχθηκε τυχαία), αποκαλύπτοντας την ανατρεπτική μαγειρική του οπτική σχετικά με το θέμα.

Στις 240 σελίδες του βιβλίου παρουσιάζονται απλές, αλλά και πιο περίπλοκες συνταγές, μαζί με εύκολα εφαρμόσιμες συμβουλές, σχετικά με το πώς μπορεί να “αναγεννηθεί” το φαγητό που δεν καταναλώθηκε. Πώς οι επαγγελματίες chef μπορούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις πρώτες ύλες, μειώνοντας τη σπατάλη και ταυτόχρονα το κόστος στα μενού, χωρίς να υποβιβάζουν την ποιότητα και την παρουσίαση των πιάτων, να δημιουργήσουν από “σκουπίδια” ένα γκουρμέ γεύμα που θα σερβιριστεί σε παγκόσμια συνδιάσκεψη του ΟΗΕ…

Το 33% με 50% της τροφής που καλλιεργούμε και παράγουμε πηγαίνει στα σκουπίδια! Ναι, είναι και αλήθεια και ντροπή, όταν την ίδια στιγμή 1 στους 9 ανθρώπους παγκοσμίως πηγαίνει για ύπνο πεινασμένος, ενώ το ¼ των τροφών που πετάμε άσκοπα θα αρκούσε για να τους θρέψει. Παράλληλα, τα διατροφικά απορρίμματα επιδεινώνουν το φαινομένου του θερμοκηπίου, οδηγούν σε υπερκατανάλωση νερού και εξάντληση των υδάτινων πόρων, ενώ εμείς συνεχίζουμε να επιδεικνύουμε αδιανόητο εγωισμό κι αλαζονεία…

“Ας μπούμε στην κουζίνα, χωρίς όρους και κανόνες. Μόνο με την αναρχική και ελεύθερη σκέψη να σώσουμε μερικά φαγητά από τους μπουφέδες, να αξιοποιήσουμε τις πρώτες ύλες που μας περισσεύουν στα ψυγεία, να φτιάξουμε ένα νέο πιάτο από ένα ήδη μαγειρεμένο φαγητό. Ας ξεκινήσεις, έστω και τώρα. Ας παραδεχτείς ότι αυτό είναι άδικο και ας προσέξεις λίγο παραπάνω, αναλαμβάνοντας την κοινωνική ευθύνη που σου αναλογεί. Σταμάτα, να είσαι κριτής σε καλλιστεία τροφίμων”. Με μαγειραγωνιστικούς χαιρετισμούς, Jack Gue Varas.

Headlines