Η ύλη δυστυχώς δεν καλύπτεται

Όταν η λήγουσα προέρχεται από συναίρεση παίρνει περισπωμένη. Εύκολο.

Προσπερνάμε το δυικό αριθμό.

Όλα τα ρήματα που έπαιρναν αύξηση τα φανταζόμουν να χαίρονται κι ας μην ήξερα από μισθούς .

Ρίπτω, «έρριψα.» Το ρίπτω πανηγύριζε ποδοσφαιρικά την αύξηση του…

Τα υγρόληκτα ουσιαστικά είχαν ουρά γοργόνας που έμπαινε στη θάλασσα  και ψάρευε κατάληξη: θυρ, θυρός .

Τα ενρινόληκτα, φανταζόμουν πως  είχαν μεγάλη μύτη  όπως «ο μεγιστάν» που ήταν σνομπ. Του «μεγιστάνος».

Μετά έπαψα να φτιάχνω ιστορίες που με βοηθούσαν να θυμάμαι κανόνες γιατί  πήγα σε αγγλικό σχολείο και ήταν πιο σαφή τα μαθήματα εκεί.

Ο σημερινός Έλληνας, σαραντάρης όμως πέρασε σχολείο εφιάλτη, κατ’ αρχήν ένα γλωσσικά μπερδεμένο σχολείο, γιατί χρειάστηκε να μάθει αρχαιά ελληνικά ενώ στο δημοτικό είχε ζήσει την επιβολή  μιας εξτριμ αφύσικης δημοτικής, όπου σύμφωνα με το βιβλίο της γλώσσας: «στο θηλυκό, ο δικηγόρος είναι δικηγορίνα» .

Θυμάμαι πως ως παιδιά του δημοτικού σχολείου, καταλαβαίναμε τη γελοιότητα του πράγματος που μάλλον δεν καταλάβαιναν στο υπουργείο παιδείας του ΠΑΣΟΚ. Να γυρνούσαν άραγε στους διαδρόμους και να μίλαγαν έτσι, αυτοί οι τύποι που θέλησαν να μας μάθουν αυτά τα περίεργα γράμματα; «Ξέρετε καμιά καλή γιατρίνα γιατί με πονάει το ποδάρι μου; Θα της κόψω μια επιταγή και  θα γράψω το ποσό ολόγραφα επάνω και έπειτα, θα πάω σπίτι μου να δω μια ταινία χρωματιστή στην ΕΡΤ!»

Κι όμως αυτή η τρέλα, άφησε τις πληγές της και σήμερα ακόμα και ένας δικηγόρος δυσκολεύεται να  κλίνει θηλυκά τριτόκλιτα ,σας το διαβεβαιώνω γιατί το όνομα μου είναι κινητό τεστ γραμματικής : «Αθηναϊς ή Αθηναϊδα» με ρωτάνε και αποφεύγω να απαντώ διότι συνήθως ο καθένας καταλήγει στη δική του εκδοχή. Δεν φταίει κανείς απόφοιτος λυκείου για την έλλειψη γλωσσικής αυτοπεποίθησης και  το μαζικό μας  μπουρδούκλωμα που έχει άμεση επίπτωση στον τρόπο που σκεφτόμαστε, διατυπώνουμε και ωριμάζουμε. Όχι, δεν έχουμε καλά σχολεία, ούτε άριστο  εκπαιδευτικό σύστημα γιατί σε αστάθεια μοιάζει με το φορολογικό μας.

Τα ελληνόπουλα υπολείπονται σε συγκριτικά τεστ γνώσεων σε σχέση με άλλους ευρωπαίους..

Τα παιδιά, χρειάζεται να  μαθαίνουν σταθερά λίγα και καλά και δυστυχώς δεν βοηθάει και η ανταγωνιστική ελληνική κοινωνία που έχει ψύχωση με την δήθεν εκπαίδευση και τη παραπαιδεία , όμως τώρα πέσαμε πάνω στην πανδημία και πρέπει, από την μια, να βάλουμε νερό στο κρασί μας και από την άλλη, να δούμε  που βρισκόμαστε .

Η ύλη δεν καλύπτεται. Τα παιδιά έχουν να πατήσουν μήνες στο σχολείο και τα μαθήματα τους δεν είναι φτιαγμένα για να διδάσκονται εξ αποστάσεως διότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα-αυτό κι αν είναι ειρωνεία – αντιστεκόταν σθεναρά στο homeschooling -κι ας αποτελεί διεθνώς επιλογή, δεκαετίες  πριν τον covid . Εδώ θέλαμε ένα σχολείο άκαμπτο και αυστηρό-χωρίς να μπορούμε να απαντήσουμε στο «γιατί» και τώρα που βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση πρέπει να ανταποκριθούμε και όχι να κάνουμε πως το πάνσοφο σύστημα μας, «πάλι» κατάφερε να διδάξει τους υπερπλήρεις από γνώσεις Έλληνες μαθητές διότι «η ύλη καλύπτεται» !

Θα πιστέψουμε πως όλα μέσα στην πανδημία,  πήγαν ρολόι;  Δεν έχουμε ακούσει τίποτα πέρα από διαβεβαιώσεις για αυτή την  ύλη που καλύπτεται και  σκέψεις  παράτασης της χρονιάς -όμως όλοι ξέρουμε πως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και σύμφωνα με τους δασκάλους η γλώσσα είναι το μάθημα που υποφέρει περισσότερο-φανταστείτε λοιπόν μια ακόμη φουρνιά γλωσσικά «δυσκολεμένων»  .

Θα πρέπει να γίνουν τεστ, ας δούμε τι έχουν καταφέρει να μάθουν σε εθνικό επίπεδο οι μαθητές και ας αποφασίσει μετά το  υπουργείο, όχι για να εφησυχάσει τους  γονείς αλλά για να βοηθηθούν τα παιδάκια.  Ένα  παιδί της α’ ή της β’  δημοτικού είναι δύσκολο να μάθει να διαβάζει μακριά από την δασκάλα του και τους συμμαθητές του και η δυσκολία στην ανάγνωση  , ξέρουμε πως επηρεάζει τις δεξιότητες των μαθητών για  πολλά χρόνια αργότερα  ίσως λοιπόν να πρέπει  με ευελιξία  να συζητηθεί  το μέλλον, να επαναληφθεί η χρονιά εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο .

Είναι επίσης δυστυχώς  βέβαιο πως τα φτωχότερα παιδιά επηρεάστηκαν περισσότερο , θα τους γυρίσουμε την πλάτη;

Γιατί κανείς δεν συζητά το προφανές; Θα μπορέσουν μαθητές της γ’ Λυκείου  που έχουν χάσει μια ολόκληρη τάξη, ακόμη και αν έχουν τρελαθεί στα εξ αποστάσεως  φροντιστήρια,  να ανταποκριθούν στα ΑΕΙ ή σε οποιονδήποτε δρόμο επιλέξουν για την συνέχεια τους; Ας μην ξεφορτωθούμε λοιπόν  τα παιδιά με αυτό το : «η ύλη καλύπτεται!»