«Μεγάλη Τουρκία» και σύνταγμα το 2022 σχεδιάζει ο Ερντογάν

Η εικόνα που επικρατεί αυτή την περίοδο στις αγορές, με την κατρακύλα της λίρας – η ισοτιμία της οποίας έσπασε και σήμερα το φράγμα των 8 λιρών ανά δολάριο – και το μίνι κραχ στο χρηματιστήριο, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματική εικόνα και τις προοπτικές της τουρκικής οικονομίας. Αυτό ισχυρίστηκε ο Ταγίπ Ερντογάν, μιλώντας στην έναρξη του έβδομου συνεδρίου του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και επαναλαμβάνοντας το μεγαλόπνοο σχέδιό του για την Τουρκία.

Ο απόλυτος πολιτικός κυρίαρχος εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες επιχείρησε να αναδείξει το «μεγαλείο» της χώρας του και τα επιτεύγματά του. Υποστήριξε, μάλιστα, ότι έχουν καταφέρει να μετασχηματίσουν την Τουρκία σε μία από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στον πλανήτη, τόσο σε επίπεδο οικονομικής ανάπτυξης όσο και δημοκρατίας!

Σώσαμε ανθρώπους και χώρες!

Αναφερόμενος στην εξωτερική πολιτική, είπε ότι «ενισχύθηκαν και πολλαπλασιάστηκαν τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας». Έκανε δε συγκεκριμένα λόγο για το «άνοιγμα» που επιχειρήθηκε σε περιοχές όπου η Τουρκία είχε περιορισμένη παρουσία στο παρελθόν – Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική.

Υπεραμύνθηκε, επίσης, του ρόλου της Τουρκίας στο προσφυγικό, καθώς και των στρατιωτικών επεμβάσεων σε μια σειρά μέτωπα. Το επιχείρημα που πρόβαλλε είναι ότι έτσι συνέβαλε στη σταθερότητα, έσωσε εκατομμύρια ανθρώπους από τον θάνατο και απέτρεψε ανθρωπιστικές καταστροφές.

«Χάρη στη στήριξη της Τουρκίας, ο λαός της Λιβύης μπορεί σήμερα να ατενίζει το μέλλον με ελπίδα και μπορεί να προωθήσει δημοκρατικές διαδικασίες», τόνισε ανάμεσα στα άλλα – ενώ υποστήριξε πως με τη συμφωνία για τις ΑΟΖ που υπέγραψε με τη χώρα απέτρεψε την Ελλάδα από το να αποκτήσει πρόσβαση και να εκμεταλλευτεί τεράστια τμήματα της λιβυκής υφαλοκρηπίδας.

Ένας στους πέντε μέλος του ΑΚΡ!

Ο Ερντογάν υπενθύμισε, επίσης, ότι από την ίδρυσή του το 2001, το ΑΚΡ έχει επικρατήσει σε όλες τις βουλευτικές εκλογές στις οποίες έχει λάβει μέρος: Τέσσερις τακτικές (2002, 2007, 2011, Ιούνιος 2015) και δύο έκτακτες (Νοέμβριος 2015 και 2018).

Όπως ισχυρίστηκε δε, το κυβερνόν κόμμα διαθέτει σήμερα 13,5 εκατομμύρια μέλη, κάτι το οποίο το καθιστά μοναδικό παγκοσμίως. Με άλλα λόγια, εάν φυσικά τον πιστέψουμε, ο ένας στους έξι κατοίκους της Τουρκίας ανήκει στις γραμμές του, αναλογία που παραπέμπει ευθέως σε άλλου τύπου καθεστώτα, όπως της Κίνας ή της Βόρειας Κορέας…

Πάντως, επειδή η εντεινόμενη κοινωνική δυσφορία και αγωνία δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν (υπάρχουν, άλλωστε, και τα αποτελέσματα των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών του 2019), ο Ερντογάν ετοιμάζεται να προχωρήσει σε διορθωτικές κινήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, προανήγγειλε τη ριζική αναδιάρθρωση του ΑΚΡ και τον σαρωτικό ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, που αναμένεται να προχωρήσουν άμεσα.

Νέο σύνταγμα το 2022

Ο ίδιος επιβεβαίωσε, επίσης, ότι το νέο σύνταγμα θα παρουσιαστεί εντός του 2022, με στόχο να έχει εγκριθεί πριν το 2023 – ένα έτος-σταθμό, που εκτός από τις προγραμματισμένες εκλογές, σηματοδοτεί και την 100ή επέτειο από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Οι περισσότεροι θεωρούν δε βέβαιο ότι, εκτός των άλλων, θα δίνει τη δυνατότητα επανεκλογής στον Ερντογάν, έτσι ώστε να παραμείνει στην εξουσία όσο αντέχει βιολογικά…

Η πολιτική και επικοινωνιακή αντεπίθεση του Ερντογάν δεν θα μπορούσε παρά να έχει και οικονομική διάσταση – αυτό, άλλωστε, είναι ένα από τα ζητήματα που κυριαρχούν σήμερα στην Τουρκία.

Αυτός είναι και ο λόγος που το βράδυ της Τρίτης, λίγες ώρες πριν την έναρξη του συνεδρίου, δόθηκε στη δημοσιότητα το αποκαλούμενο Σχέδιο Δράσης για την Οικονομική Μεταρρύθμιση. Ένα σχέδιο το οποίο, όπως διευκρίνισε, θα έχει τεθεί πλήρως σε εφαρμογή ως τον Μάρτιο του 2023.

Σχέδιο για την οικονομία α λα ΔΝΤ

Η αλήθεια, ωστόσο, είναι ότι με την πρώτη ματιά, το Σχέδιο του Ερντογάν μοιάζει να είναι κομμένο και ραμμένο στα πλαίσια ενός προγράμματος του ΔΝΤ – έστω κι αν το ΔΝΤ απουσιάζει από το «κάδρο». Για του λόγου το αληθές, ανάμεσα στα άλλα προβλέπονται μέτρα για τη διασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, τη μείωση του ελλείμματος στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, καθώς και τη σταθερότητα στην ισοτιμία της λίρας.

Επίσης, γίνεται λόγος για τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για τους επενδυτές, με μια σειρά κίνητρα και συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Κάτι ανάλογο προβλέπεται και για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας – στην οποία εντάσσονται και ευρείες αλλαγές στην αγορά εργασίας, με προσανατολισμό στην απασχόληση των νέων και τις μελλοντικές δεξιότητες της ψηφιακής οικονομίας.

Παράλληλα δε με όλα αυτά, μπορεί κανείς να διακρίνει την προσπάθεια να δημιουργηθεί το πλαίσιο ώστε το «μακρύ χέρι» του κράτους να μπορεί να φτάνει παντού – πότε ορατό σε όλους και πότε αόρατο…