Ναι, ο Θοδωρής αλλά σε ποιους να δώσει την πάσα…

Είναι ελπιδοφόρο για το ελληνικό ποδόσφαιρο που επικεφαλής του βρίσκεται πλέον ένας άνθρωπος που το συμβολίζει. Που έβαλε την υπογραφή του στην κορυφαία στιγμή του σε εθνικό επίπεδο. Για ελπίδα πρόκειται κι όχι για τομή. Αυτή θα πρέπει να την κάνει ο ίδιος ο Θοδωρής. Πήγα να γράψω ο Θοδωρής και οι συνεργάτες του αλλά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από πουθενά.

Τον Θοδωρή Ζαγοράκη τον ψήφισαν σχεδόν όλοι (δυο λευκά). Αλλοι γιατί το πίστευαν (βλέπε Νίκος Τζώρτζογλου) κι άλλοι με το ζόρι. Επειδή τους υποχρέωσαν να τον ψηφίσουν έστω κι να δεν τον ήθελαν. Γιατί πως γίνεται να ψηφίζεις τον εμβληματικό αρχηγό και να μην ψηφίζεις τον εμβληματικό σκόρερ του 2004;

Γίνεται όταν και στην μία και στην άλλη περίπτωση τα κριτήριά σου δεν αφορούν την βελτίωση του λιμνάζοντος (για να γράψω τίποτα χειρότερο) ποδοσφαίρου αλλά η γραμμή που θα πάρεις από εκείνους που σε εξέλεξαν ώστε να είσαι επικεφαλής της Ενωσης.

Με άλλα λόγια κάποιοι σύρθηκαν να υποστηρίξουν Ζαγοράκη για να αποφύγουν την κατακραυγή αλλά μέχρι εκεί. Όταν ήρθε η ώρα να γίνει η καταμέτρηση της μικροεξουσίας στύλωσαν τα πόδια του σαν το γαϊδούρι στο ρέμα και φρόντισαν να αφήσουν τον εμβληματικό αρχηγό μονάχο του.

Οι φίλοι και συμπαίκτες του καταψηφίστηκαν. Καλή συναίνεση αλλά φαίνεται πως υπάρχουν και όρια. Τι να πιστέψουμε τώρα; Ότι ο καυγάς έγινε για να μην χαθούν τα υπέροχα ταξιδάκια αναψυχής και οι ρεβεράντζες σε πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας και του εξωτερικού; Είναι κι αυτός ένας λόγος αλλά δεν είναι ο βασικός.

Το θέμα είναι να πριονιστεί ο Θοδωρής να μην μπορεί να βρει συνεργάτες για να διοικήσει. Οσο και να οχυρωθεί ο πρόεδρος πίσω από την ολιστική μελέτη της ΟΥΕΦΑ και την ανάγκη για την πλήρη εφαρμογή της οι παλιές καραβάνες ξέρουν τον τρόπο για να αποφύγουν τις κακοτοπιές και να ρίξουν στο λάκκο τον νέο πρόεδρο. Όταν θα κοιτάζει πίσω του και δεν θα βλέπει κανέναν θα καταλάβει και ο ίδιος το πρόβλημα.

Θα το καταλάβει και ο κ. Αυγενάκης που όπως ήταν αναμενόμενο τον συνεχάρη και του ευχήθηκε. Ηδη άρχισαν τα πανηγύρια από εκείνους που θεωρούν ότι νίκησαν κατά κράτος στις εκλογές της ΕΠΟ εκλέγοντας τους δικούς τους. Πανηγυρίζουν που η ποδοσφαιρική Ευρώπη θα πληροφορηθεί ότι στην μικρή Ελλάδα «μαυρίστηκαν» εκείνοι που την δόξασαν πριν από δεκάξι-δεκαεφτά χρόνια και κρίθηκαν ανίκανοι να προσφέρουν τώρα στο ποδόσφαιρο, όπως γίνεται παντού. Συγχαρητήρια και καλή δύναμη στον αρχηγό αλλά που θα… δώσει την μπάλα…