Τρία χρόνια συμπληρώνονται στις 30 Μαρτίου από το απόγευμα του 2017 που ο Μιχάλης Λεμπιδάκης, ο ισχυρός επιχειρηματίας από την Κρήτη, επέστρεφε στο σπίτι του στα Καλέσα από το αεροδρόμιο Ηρακλείου, ερχόμενος από ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Πολωνία, και έπεσε θύμα της πιο μακράς σε διάρκεια απαγωγής στα ελληνικά αστυνομικά χρονικά.

Ευτυχώς, έχει αφήσει οριστικά πίσω του την περιπέτεια που έζησε για έξι μήνες. Μιλώντας στην ΕΡΤ Ηρακλείου, ο Μιχάλης Λεμπιδάκης δήλωσε ότι η απαγωγή του είναι κάτι που έχει αφήσει πίσω του. «Δεν το θυμάμαι καν», είπε χαρακτηριστικά. «Δεν θυμόμουν καν ότι συμπληρώνονται τρία χρόνια από την απαγωγή μου. Δεν το έχω πια στο μυαλό μου», είπε με εμφανώς ευχάριστη διάθεση, πολύ μακριά από τα συναισθήματα φόβου που βίωνε επί έξι μήνες μέσα στα σκοτεινά κρησφύγετα των απαγωγέων του.

Πώς έγινε η απαγωγή

Στις 30 Μαρτίου του 2017, ο Μιχάλης Λεμπιδάκης επέστρεφε στο σπίτι του από το αεροδρόμιο Ηρακλείου.

Ένα αυτοκίνητο τού έστησε ενέδρα και δύο κουκουλοφόροι έσπασαν με βαριοπούλα το τζάμι του αυτοκινήτου του επιχειρηματία, τον άρπαξαν και τον επιβίβασαν σε ένα δεύτερο αυτοκίνητο, τα οποία βρέθηκαν καμένα λίγα λεπτά αργότερα σε κοντινή απόσταση.

Από εκείνο το απόγευμα της 30ης Μαρτίου ξεκίνησε ένας τεράστιος Γολγοθάς τόσο για τον 54χρονο τότε επιχειρηματία, όσο και για την οικογένειά του, αλλά φυσικά και για την αστυνομία που είχε να λύσει ένα εξαιρετικά δύσκολο γρίφο και περπατούσε επί έξι μήνες σε τεντωμένο σχοινί.

Να σημειωθεί ότι οι απαγωγείς ζητούσαν το υπέρογκο ποσό των 100 εκατ. ευρώ, ποσό που η οικογένεια του Μιχάλη Λεμπιδάκη διεμήνυε από την αρχή ότι δεν διέθετε.

Με είχαν δεμένο σαν σκυλί

Στις 2 Οκτωβρίου του 2017 έληξε η μακροβιότερη απαγωγή στην Ελλάδα, μετά από επιχείρηση της αστυνομίας που κατόρθωσε να εντοπίσει τα ίχνη τους σε ένα από τα πολλά κρησφύγετα που διέθεταν.

Ο Λεμπιδάκης είπε στους αστυνομικούς, μάλιστα, ότι του άλλαξαν πέντε κρησφύγετα: «Αυτό που με βρήκατε ήταν το έκτο», τόνισε και προσέθεσε: «Πάντα με είχανε δεμένο με αλυσίδα στο χέρι ή στο πόδι, σαν σκυλί».

Ο επιχειρηματίας, στην πρώτη του κατάθεση στους αστυνομικούς, είχε μιλήσει αναλυτικά για τα όσα βίωσε: «Κάθε φορά που έμπαιναν στο δωμάτιο, φορούσαν κουκούλες και μου τόνιζαν ότι θα έχω κακό τέλος. Όταν μου άλλαζαν κρησφύγετο, με έβαζαν σε ένα αυτοκίνητο και δεν έβλεπα ούτε από πού έβγαινα, ούτε πού έμπαινα. Τα βίντεο που έστειλαν στην οικογένειά μου, τα είχαν γυρίσει μέσα στο κρησφύγετο κι ένας από αυτούς κρατούσε την κάμερα και μου έλεγε τι να πω. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω ότι με σώσατε».

Ζήτησε από το δικαστήριο επιείκεια για τους απαγωγείς του

Τρία χρόνια μετά, όταν κάθισαν για δεύτερη φορά στο εδώλιο οι 12 κατηγορούμενοι που ήδη είχαν καταδικαστεί από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο από 11 έως 26 έτη, κατά περίπτωση, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση, ακόμη και στην έδρα των δικαστών, τ0 γεγονός ότι ο Μιχάλης Λεμπιδάκης ζήτησε από την έδρα να δείξει επιείκεια στους απαγωγείς του.

Για τους απαγωγείς, που τον κρατούσαν δεμένο για εξι ολοκλήρους μήνες, μίλησε με καλά λόγια, επισημαίνοντας πως όλοι του συμπεριφέρονταν ευγενικά.

Στάθηκε μάλιστα σε τρία με τέσσερα άτομα, υποστηρίζοντας πως του στάθηκαν και τον βοήθησαν να παραμείνει υγιής τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

Εντύπωση στο δικαστήριο προξένησαν τα καλά λόγια του επιχειρηματία για τους απαγωγείς του. Μάλιστα, όταν ο πρόεδρος της έδρας απευθύνθηκε στον Μιχάλη Λεμπιδάκη, ρωτώντας τον για ποιο λόγο μιλάει με τόσο καλά λόγια για τους απαγωγείς του, εκείνος απάντησε πως όποιος δεν έχει γεννηθεί κακούργος, έχει το συναίσθημα της συμπόνοιας.

Headlines