Ο Χρήστος Παπαδόπουλος μιλάει στο in.gr για «Κάτι στιγμές»

Ο δίσκος «Είναι κάτι στιγμές» είναι η νέα ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά του Χρήστου Παπαδόπουλου με 13 τραγούδια, στην οποία συμμετέχουν σπουδαίοι Έλληνες ερμηνευτές (Πέγκυ Ζήνα, Θέμης Αδαμαντίδης, Ματθαίος & Κων/νος Τσαχουρίδης, Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης κ.α.) και κυκλοφορεί από την FM Records.

Όπως λέει και ο ίδιος ο δημιουργός: «Θεωρώ ότι στις μέρες μας είναι σημαντικό στη δισκογραφία να καταθέτουν οι δημιουργοί ολοκληρωμένες δουλειές, γιατί έχουμε συνηθίσει σε αυτές των τραγουδιστών. Έτσι σε αυτόν το δίσκο δεν υπάρχει το άγχος για «σουξέ» αλλά η διάθεση για καλά τραγούδια».

Η αρχική ιδέα ήταν του Νίκου Κούρτη, σαν ένα μουσικό ταξίδι από τη Δύση προς την Ανατολή, σε στίχους Βασίλη Γιαννόπουλου.

Έτσι το τραγούδι «Είναι κάτι στιγμές» που ερμηνεύει η Πέγκυ Ζήνα, παραπέμπει σε ήχους μπαλάντας της κάτω Ιταλίας, γι’ αυτό ηχογραφήθηκε και στα Ιταλικά, όπως και στο τραγούδι «Η αγάπη φωτιά» φαίνεται η επιρροή από Αιολικούς ήχους κέλτικης άρπας.

Στην πορεία συνεχίστηκε το ταξίδι προς Ανατολή, αφού μέσα στα αυτιά του Χρήστου υπήρχε ακόμη ο ήχος της λύρας από το «Κόκκινο Ποτάμι». Έτσι,  με τους αδελφούς Τσαχουρίδη και τη Μαρία Πεΐδη το ταξίδι έγινε πλήρες.

Κατόπιν προέκυψε η συνεργασία με τον Χάρη Ρώμα στο θέατρο, από όπου βγήκε ένα χαρούμενο τραγούδι , όπως και η μουσική για την ταινία « Karditsa 4 ever» όπου τραγουδάει η Δήμητρα Σταθοπούλου και ενορχηστρώνει με σύγχρονο τρόπο ο DimAngelo.

Ένας νέος ερμηνευτής, ο Πάνος Μπλέτζας, τραγουδάει ένα ντουέτο με τον Θέμη Αδαμαντίδη με τίτλο «Οι φίλοι».

Στο δίσκο αυτό υπάρχουν και λαϊκά τραγούδια, όπως το ζεϊμπέκικο με τη Νάντια Καραγιάννη και τον Ζήση Μπεληγιάννη, σε στίχους Κωνσταντίνου Στρατή.

Όπως και το «Όσοι χωρίσανε και αγαπούν» με την Ιώ Νικολάου, σε στίχους Αθανάσιου Παπαγεωργόπουλου.

Την τελευταία στιγμή προέκυψε η μελοποίηση ενός πολύ όμορφου στίχου της Γιώτας Γερογιώργη, η «Τριανταφυλλιά», με την ερμηνεία του Γιώργου Ν.Ζερβάκη με τη Μαρία Κωσταράκη.

Λίγα λόγια για τον Χρήστο Παπαδόπουλο

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970 στα Γρεβενά παίζοντας rock. Όμως, το 1980, στο Πολυτεχνείο της Πάτρας μια παρέα έψαχνε για μπουζούκι.

Έτσι γνώρισε τα… παιδιά απ’ την Πάτρα.

Οι πρώτοι τέσσερις δίσκοι του συγκροτήματος «Τα Παιδιά απ’ την Πάτρα» πούλησαν μέσα σε τρία χρόνια πάνω από 700.000 αντίτυπα, και τα CD τους εξακολουθούν να έχουν απήχηση, αφού είναι το μακροβιότερο συγκρότημα της Ελλάδας στο λαϊκό τραγούδι. Το γκρουπ συνεργάζεται με μεγάλες φωνές, όπως: Ρίτα Σακελλαρίου, Σταμάτης Κόκοτας, Θέμης Αδαμαντίδης, Δούκισσα κ.ά.

Παράλληλα, ο Χρήστος Παπαδόπουλος ταξιδεύει σε όλη την Ανατολή (Ινδία – Συρία – Ιορδανία – Ιράκ – Αίγυπτο – Τουρκία και αλλού), όπου πειραματίζεται και αυτοσχεδιάζει με μεγάλους ντόπιους μουσικούς.

Από το 1998 αρχίζει να γράφει μουσικές για σίριαλ και ταινίες. Η αρχή έγινε στο σίριαλ του Mega «Κάτι τρέχει με τους δίπλα». Την ίδια χρονιά γράφει μουσική για το σίριαλ «Μαύρος Ωκεανός» που γυρίζεται στην Αφρική. Από το 1998 μέχρι σήμερα έχει τη σύνθεση 15 τηλεοπτικών σειρών (όπως το «Αρχιπέλαγος» «Της Αγάπης Μαχαιριά», «Εξαφάνιση», «Για την καρδιά ενός αγγέλου», «Πρόκληση» κ.ά., 7 ταινιών μεγάλου μήκους και πολλών θεατρικών.

Το 2004 εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων, συνθέτει τη μουσική για το ντοκιμαντέρ Modern Greece, που προβλήθηκε σε 30 χώρες .

Έχει εμφανιστεί στο Ηρώδειο, σε παράσταση για τη Γενοκτονία του Διστόμου. Επίσης έχει παίξει στο Μέγαρο Μουσικής στο Χόμπαρτ, την πρωτεύουσα της Τασμανίας, και στο Μέγαρο Μουσικής στην Παταγονία της Χιλής, σε αφιέρωμα για τον Ζωρζ Μουστακί. Το 2013 εμφανίστηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια φεστιβάλ στα Σκόπια με τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες των Βαλκανίων. Επίσης τον Απρίλιο του 2015 παρουσίασε την μουσική του στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με μεγάλη επιτυχία.

Το 2019-2020 γράφει τη μουσική της σειράς του Μανούσου Μανουσάκη «Το Κόκκινο Ποτάμι», που αφορά στη Γενοκτονία των Ποντίων και τους τίτλους ερμηνεύει η Ελεωνόρα Ζουγανέλη.

Τα όργανα που θα χρησιμοποιήσει είναι φυσικά, όπως βιολί και τσέλο, αλλά και όργανα με αρχέγονο ήχο, όπως κανονάκι, λύρα και σαντούρι.

Φέτος έγραψε τη μουσική για τη διασκευή του θεατρικού έργου «Ο Κλέαρχος , η Μαρίνα κι ο Κοντός» του Χάρη Ρώμα και κυκλοφόρησε τη νέα του δουλειά «Είναι κάτι στιγμές» από την FM records.

Ο Χρήστος Παπαδόπουλος μίλησε στο in.gr για τη καινούργια του δουλειά.

Μιλήστε μας για το νέο σας δίσκο «Είναι κάτι στιγμές»

Ο δίσκος αυτός είναι μια ιδέα του Νίκου Κούρτη,  ένα ταξίδι από τη Δύση στην Ελλάδα. Έτσι προέκυψαν κάποιες μελωδίες σε Κέλτικο ύφος , ή σε μελωδικές γραμμές της Κάτω Ιταλίας, σαν αυτό το τραγούδι με την Πέγκυ Ζήνα. Κυκλοφορεί από την FM Records.

Ποια ήταν η έμπνευσή σας;

Έμπνευσή μου, οι στίχοι των Βασίλη Γιαννόπουλου, Γιώτας Γερογιώργη,  Θανάση Παπαγεωργόπουλου κ.ά. Γιατί όταν έχεις μπροστά σου έναν εμπνευσμένο στίχο, είναι πολύ εύκολο να γράψεις μουσική.

Ποιο κομμάτι ξεχωρίζετε και γιατί;

Τα τραγούδια που ξεχωρίζω είναι η Τριανταφυλλιά, γιατί έχει πολύ ερωτικό και συγχρόνως ποιητικό τόνο, αλλά και τα δύο soundtrack του δίσκου «Ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο Κοντός» με τον Χάρη Ρώμα και το «Karditsa 4 ever» με τη Δήμητρα Σταθοπούλου, είναι για μένα  χαρούμενες εκτελέσεις.

Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στον κόσμο;

Στις εποχές που στη δισκογραφία κανονίζουν τα πάντα οι τραγουδιστές, μπορεί να υπάρχουν και ολοκληρωμένες δημιουργών χωρίς το άγχος των σουξέ, αλλά πάντα με τη διάθεση για καλό τραγούδι.

Ποια είναι η επίδραση του κορονοϊού στη μουσική, αλλά και στη μουσική βιομηχανία; Πιστεύετε στα live streaming;

Η πανδημία μας έκλεισε στο σπίτι και τουλάχιστον εγώ ασχολήθηκα πολύ με τη μουσική και σε επίπεδο μελέτης, αλλά και σύνθεσης. Επίσης, όλο αυτό το χρόνο ο κόσμος είναι μπροστά στο κινητό και τον υπολογιστή, ακούγοντας πιο πολύ μουσική από ποτέ. Ξέρω ότι τα live streaming δεν πηγαίνουν πάντα καλά. Γιατί να πληρώσει ο άλλος, όταν τους καλλιτέχνες με τα συγκεκριμένα τραγούδια τους έχει μπροστά του στις πλατφόρμες ανά πάσα στιγμή.

Ποιες είναι οι καλλιτεχνικές σας επιρροές;

Ξεκίνησα παίζοντας μπουζούκι  και κιθάρα. Θαυμάζω τον Μανώλη Χιώτη αλλά και τον Ritchie Blackmore, David Gilmour και άλλους από τον χώρο της Rock. Παράλληλα με επηρέασαν πολύ οι 250 εκπομπές που έκανα με το Χάριν Ευφωνίας,  αλλά και τα ταξίδια που έκανα στην Ανατολή, όπου αυτοσχεδίασα με ντόπιους μουσικούς.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Παράλληλα με την κυκλοφορία του δίσκου «Είναι κάτι στιγμές», έγραψα ένα  ορατόριο για το 12ο Πανελλήνιο Συνέδριο Νόσου Alzheimer και 4ο Μεσογειακό Συνέδριο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων, σε ποίηση Ελένης Αντωνιάδου. Ήταν πρόκληση για μένα να μελοποιήσω στίχους χωρίς ομοιοκαταληξία και να ενορχηστρώσω με τον συνεργάτη μου Σταμάτη Χρήστου σε κλασσική φόρμα με βιολί, βιόλα, τσέλο  κ.ά. Είμαι πραγματικά περήφανος για αυτή τη δημιουργία με τίτλο «Όγδοη Μέρα», την οποία ερμήνευσαν εξαιρετικά οι Βασίλης Σκουλάς, Δημήτρης Μπάσης, Γιάννης Ζουγανέλης, Γιώργος Νικηφόρου Ζερβάκης και Ιω Νικολάου. Επίσης δουλεύω στο studio για ένα ντοκιμαντέρ και μια σειρά του Μανούσου Μανουσάκη, με θέμα την επανάσταση του 1821.

Πώς είναι να συνεργάζεστε με τον γιο σας;

Ο γιος μου, παράλληλα με τις σπουδές του στην ΑΣΟΕΕ, δουλεύει μαζί μου στο studio και από ό,τι φαίνεται εξελίσσεται σε πρώτης τάξης ηχολήπτη, άλλωστε ο ίδιος  παίζει πολύ καλή κιθάρα. Για αυτή τη γενιά, τα μαγικά του υπολογιστή και της ψηφιακής τεχνολογίας φαντάζουν εύκολα. Είμαι πολύ περήφανος για εκείνον.