Ο Αντώνης Καφετζόπουλος με αφορμή τις καταγγελίες στον χώρο του θεάματος πήρε θέση και αποκάλυψε τι γνώριζε.

Το διάστημα που διανύουμε είναι ιδιαίτερο για το χώρο του θεάτρου υπό την έννοια της σωρείας καταγγελιών συναδέλφων σας για φαινόμενα βίας αλλά και εργασιακού εκφοβισμού. Συνέβη ποτέ κατά την μεγάλη και επιτυχημένη πορεία σας να δεχθείτε αντιστοίχως κακοποιητικές συμπεριφορές;

«Βέβαια. Όλοι έχουμε δεχθεί τέτοιες συμπεριφορές οι οποίες εντάσσονται στο πλαίσιο ενός κακώς εννοούμενου κλίματος που υπήρχε στο επάγγελμα. Από κει και πέρα τόσο εγώ όπως και πολλοί άλλοι νομίζω ορισμένες από τις συμπεριφορές που γίνονταν δημόσια εναντίων συναδέλφων τις ξέραμε. Δεν γνωρίζαμε όσα γίνονταν ιδιωτικά».

Είχαν υποπέσει, επομένως, στην αντίληψη σας ορισμένα εκ των γεγονότων που καταγγέλθηκαν;

Ασφαλώς. Αυτά που γίνονταν δημόσια στις πρόβες ή τις παραστάσεις εννοείται ότι τα μάθαινα… Η διαφορά είναι ότι τώρα μίλησαν οι ίδιοι οι παθόντες. Βρήκαν το θάρρος και με πολύ αξιοπρέπεια δημοσιοποίησαν το πρόβλημα. Οι υπόλοιποι στηρίξαμε αυτή την πρωτοβουλία και θα συνεχίσουμε να τη στηρίζουμε. Κοιτάξτε το μεγάλο πρόβλημα στο ελληνικό θέατρο είναι ότι είμαστε κλειστά, ότι δεν δουλεύουμε. Γιατί αν το δείτε ψυχρά και αριθμητικά οι άνθρωποι που έχουν κακοποιητικές συμπεριφορές από έναν απλό τραμπουκισμό μέχρι πράξεις παράνομες και διώκονται ποινικά δεν είναι παραπάνω από πέντε -έξι σε ένα επάγγελμα που είναι ιδιαίτερα ζωηρό και έχει εκατοντάδες ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας και άλλους χιλιάδες ως απλούς συμμετέχοντες και συνεργάτες. Δεν υπάρχει καμιά σαπίλα στο επάγγελμα. Τα ξέραμε και περιμέναμε να μιλήσουν οι άνθρωποι που έπεσαν θύματα. Γιατί δεν μπορείς να μιλάς δημόσια και να σχολιάζεις εν είδει κουτσομπολιού ότι ο τάδε έκανε αυτό και ο δείνα εκείνο. Είναι γελοίο και δεν θα αποδείξεις τίποτα. Από την στιγμή που πήραν την πρωτοβουλία και βρήκαν το θάρρος οι άνθρωποι που δέχθηκαν κακοποιητικές συμπεριφορές να μιλήσουν είναι υποχρέωση όλων των υπολοίπων να τους στηρίξουμε.

Headlines