Το να λέτε ότι υποστηρίζετε τα δικαιώματα των τρανς ανθρώπων δεν είναι αρκετό – Ορίστε γιατί

Όταν είσαι τρανς, δεν ξέρεις ποτέ ποιον να εμπιστευτείς. Η ταυτότητα φύλου μπορεί να κρυφτεί για χρόνια, ακόμη και για εμάς, αλλά ειδικά στα μάτια των άλλων.

Εμπιστοσύνη και τρανσφοβία

Αυτό σημαίνει ότι ακούμε από τους αγαπημένους μας, γνώμες σχετικά με τα τρανς άτομα πριν γίνει το coming out. Θυμάμαι να ακούω συγγενείς να μιλάνε για τους τρανς ανθρώπους, πόσο άρρωστοι είμαστε, μια αηδία. Εσωτερικεύουμε αυτές τις σκέψεις και τις εφαρμόζουμε στον εαυτό μας.

Δε μοιράζομαι κάτι καινούργιο, αλλά είναι σημαντικό ότι ο καθένας καταλαβαίνει γιατί είναι τόσο δύσκολο για τους τρανς ανθρώπους να εμπιστευτούν, ακόμη και τους πιο καλοπροαίρετους cis (μη τρανς) συμμάχους.

Παρατήρησα μια αλλαγή με μερικούς φίλους, τον τρόπο που με συμπεριέλαβαν στις γυναίκες… Άλλοι δεν άλλαξαν τίποτα άλλο παρά το όνομά μου.

Όπως τονίζει η συντάκτρια του κειμένου, Emme Lund, όταν είσαι trans, κάθε φορά που κάνεις coming out σε κάποιον, υπάρχει η ξεχωριστή πιθανότητα να είναι η τελευταία φορά που θα του μιλήσετε.

Φέρνουμε αυτήν την ιδέα μαζί μας παντού, ιδίως τα πρώτα χρόνια της μετάβασής μας. Αφού είπα την πραγματικότητα στην ευρύτερη οικογένεια και τους φίλους μου, έλαβα πολλά υποστηρικτικά μηνύματα, αλλά οι άνθρωποι ρώτησαν επίσης γιατί δεν τα είπα νωρίτερα, προσβεβλημένη από την ιδέα ότι δεν μπορούσα να τους εμπιστευτώ με ένα τόσο μεγάλο μυστικό.

Ήθελα να περάσω ένα μήνυμα στους φανατικούς, αλλά ακόμα δεν ήμουν σίγουρη ποιος θα μπορούσε να με αγαπήσει και να με στηρίξει και να αγκαλιάσει πλήρως την ταυτότητά μου.

Επιπτώσεις κακοποιητικής και ρατσιστικής συμπεριφοράς

Μια έρευνα του 2020 από το Trevor Project διαπίστωσε ότι το 21% των trans και non binary νέων προσπάθησαν να αυτοκτονήσουν.

Διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός μειώθηκε στο μισό όταν οι τρανς νέοι είχαν τον σεβασμό των αντωνυμιών τους και πρόσβαση σε ρούχα που επιβεβαιώνουν το φύλο τους.

Ομοίως, μια άλλη μελέτη έδειξε ότι οι τρανς νέοι είδαν μείωση στα συμπεριφορικά και συναισθηματικά προβλήματα μετά από δύο χρόνια καταστολής των ορμονών της εφηβείας.

Το να είσαι Δημοκρατικός (στις ΗΠΑ), δε σημαίνει ότι υποστηρίζεις τις τρανς ζωές και απλώς και μόνο επειδή λες ότι οι «τρανς γυναίκες είναι γυναίκες» δε σημαίνει ότι είσαι πρόθυμος να αγωνιστείς για τα δικαιώματα των τρανς. (Υπάρχουν πολλοί ομοφυλόφιλοι και λεσβίες που είναι τρανσφοβικοί.)

Είναι δύσκολο να αισθάνεσαι αισιόδοξος. Οι τρανς αντιμετωπίζουν υψηλά ποσοστά παρενόχλησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αύξηση των περιστατικών σωματικής βίας.

Κάθε χρόνο υπάρχει ένα νέο ρεκόρ για τον αριθμό των τρανς ατόμων, ιδιαίτερα των τρανς γυναικών χρώματος, που δολοφονούνται.

Αυτό έρχεται ως αποκορύφωμα στην ήδη περιορισμένη πρόσβαση σε στέγαση, απασχόληση και ιατρική περίθαλψη. Κατανοώ ότι βρισκόμαστε ένα έτος σε μια παγκόσμια πανδημία, πολλοί άνθρωποι έχασαν δουλειές, αγωνιζόμαστε ακόμη για τα δικαιώματα των μαύρων.

Αλλά χρειάζομαι τους φίλους και την οικογένειά μου για να κάνω αυτόν τον αγώνα επίσης. Μην ρωτάτε τους τρανς ανθρώπους στη ζωή σας εάν σας εμπιστεύονται.

Ας υποθέσουμε ότι δεν το κάνουν. Αντ’ αυτού, δείξτε μας ότι μπορούμε να σας εμπιστευτούμε, ότι θα αγωνιστείτε μαζί μας και ότι πιστεύετε ότι οι τρανς άνθρωποι αξίζουν να αγαπηθούν και να δέχονται σεβασμό. Σας ενδιαφέρει η τρανς ζωή; Ωραία, αποδείξτε το.