Πώς θέλει ο Μητσοτάκης να ξεπεράσει την ύφεση

Ανταπόκριση από την Αθήνα του Γκερντ Χέλερ φιλοξενεί στην ιστοσελίδα του το δημοσιογραφικό δίκτυο RND με τον τίτλο «Ελλάδα 2.0. Πώς ο Μητσοτάκης θέλει να ξεπεράσει την κρίση του κορωνοϊού». Το άρθρο σημειώνει: «Το ελληνικό σχέδιο, περίπου 2.000 σελίδων, το οποίο θα συζητηθεί στο κοινοβούλιο από την Πέμπτη και θα υποβληθεί στην Κομισιόν για έγκριση έως τα μέσα Απριλίου, βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες: το 37% των επιχορηγήσεων προορίζονται για «πράσινα» έργα όπως τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ανακαινίσεις κτιρίων εξοικονόμησης ενέργειας, επενδύσεις σε ηλεκτρικά δίκτυα και ηλεκτροκίνηση. Ο δεύτερος πυλώνας είναι η ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης, της δικαιοσύνης, των φορολογικών αρχών και των ιδιωτικών εταιρειών καθώς και η επέκταση των δικτύων οπτικών ινών και της τεχνολογίας 5G. Το πρόγραμμα εστιάζει επίσης στην απασχόληση, στην επαγγελματική κατάρτιση και στα μέτρα κοινωνικής συνοχής, καθώς και στην προώθηση ιδιωτικών επενδύσεων».

Και το άρθρο καταλήγει: «Οι επενδύσεις θεωρούνται ως ένα από τα κλειδιά για τη βιώσιμη οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Στα δέκα χρόνια της κρίσης χρέους από το 2008 έως το 2018, η Ελλάδα έχασε το ένα τέταρτο της οικονομικής της δύναμης. Τώρα η πανδημία του κορωνοϊού βυθίζει τη χώρα σε ύφεση. Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών ΣΕΒ εκτιμά το επενδυτικό κενό από τα χρόνια της κρίσης, σε πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης εκτιμά ότι το αναπτυξιακό σχέδιο θα δημιουργήσει 200.000 νέες θέσεις εργασίας τα επόμενα έξι χρόνια και θα προσθέσει 7 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ. Τα πρώτα κεφάλαια θα μπορούσαν να ρεύσουν ήδη το καλοκαίρι».

Δυσοίωνες προβλέψεις για τον τουρισμό γενικότερα

To Spiegel στην ιστοσελίδα του αναφέρεται σε στοιχεία που αφορούν την πορεία του τουρισμού και σημειώνει: «Ο τζίρος για τα ταξίδια για την τρέχουσα σεζόν έως το τέλος Φεβρουαρίου είναι 76% χαμηλότερος από το προηγούμενο έτος. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα αξιολόγησης της εταιρείας αναλύσεων Travel Data + Analytics (TDA). Σύμφωνα με την TDA, οι διψήφιες απώλειες που έχουν σημειωθεί μέχρι σήμερα δεν θα μπορούσαν να αντισταθμιστούν ακόμη και από μια πιθανή ανάκαμψη των ταξιδιών που κλείνονται βραχυπρόθεσμα. Αυτό ισχύει για όλους τους ταξιδιωτικούς προορισμούς».

Και λίγο πιο κάτω σημειώνει: «Οι πιο δημοφιλείς καλοκαιρινοί προορισμοί είναι η ανατολική Μεσόγειος με την Ελλάδα και την Τουρκία, ακολουθούμενες από περιοχές στη δυτική Μεσόγειο. Σε σύγκριση με τον Ιανουάριο αυξημένη ζήτηση παρουσιάζουν οι προορισμοί που μπορεί κανείς να πάει με το δικό του αυτοκίνητο. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, η Γερμανία και η Αυστρία επωφελούνται ιδιαίτερα από αυτό».

Η Κίνα και τα ευρωπαϊκά λιμάνια

Η Handelsbatt δημοσιεύει άρθρο του πρώην Επιτρόπου Ενέργειας Γκίντερ Έτινγκερ, το οποίο αναφέρεται στη διείσδυση της Κίνας στα ευρωπαϊκά λιμάνια, αναμεσά τους και στον Πειραιά. Το άρθρο αναφέρει: «Το 2016 η ΕΕ επέβαλε την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού μέσω της μη δημοφιλούς Τρόικας. Χωρίς σοβαρούς ανταγωνιστές, η Cosco ανέλαβε τον πλήρη έλεγχο του λιμανιού στην τιμή ευκαιρίας των 280 εκατομμυρίων ευρώ….

Σήμερα ο Πειραιάς είναι το νούμερο τέσσερα στην Ευρώπη, μετά το Ρότερνταμ, την Αμβέρσα και το Αμβούργο. «Κανένα πλοίο δεν βγαίνει ούτε μπαίνει εδώ εάν δεν θέλουν οι Κινέζοι», λέει ένας πρώην Έλληνας υπουργός Ναυτιλίας. Στην πραγματικότητα ο Πειραιάς είναι το τελευταίο σημείο του θαλάσσιου ταξιδιού στο νέο δρόμο του μεταξιού – από την Κίνα μέσω του Ινδικού Ωκεανού έως την Ερυθρά Θάλασσα».

Και το άρθρο καταλήγει σχετικά με τη στρατηγική που έχει χαράξει η ΕΕ έναντι της Κίνας και προβλέπει την ανάπτυξη των υποδομών σε μια σειρά ασιατικών χωρών με ευρωπαϊκή συμμετοχή: «Παρά την πανδημία, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιδείξει ισχύ και να συνδιαμορφώσει όντως τις υποδομές σε μια σειρά χωρών της Κεντρικής Ασίας, όπως το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, η Κιργισία και το Τατζικιστάν. Τα επενδυτικά προγράμματα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο εδώ. Όμως: ο θεμιτός ανταγωνισμός και οι διαφανείς συνθήκες, τα διεθνή στάνταρ και η νομική ασφάλεια για ιδιώτες επενδυτές είναι εξίσου σημαντικά. Επειδή πρόκειται για μια μάχη των συστημάτων».

Μαρία Ρηγούτσου