Ζήτημα επαγγελματισμού πρωτίστως

Οι άνθρωποι δεν κρύβονταν στη χαρά τους, με αποτέλεσμα κάποιος από τους γείτονες να φωνάξει την Αστυνομία. Οταν το περιπολικό έφτασε στο σημείο του κορωνοπάρτι, οι εορτάζοντες επιτέθηκαν στους αστυνομικούς, ένας των οποίων γρονθοκοπήθηκε στο πρόσωπο. Ακολούθησε το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»: η Αστυνομία αποχώρησε και συλλήψεις δεν έγιναν. Θα μπορούσαμε να πούμε, δηλαδή, ότι η Αστυνομία το έβαλε στα πόδια. Αργότερα ανακοινώθηκε ότι έγιναν δύο προσαγωγές. Προφανώς, κατόπιν εορτής, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Το ιλαροτραγικό περιστατικό συνέβη προχθές στην Κάτω Αχαΐα (Αχαγιά, προφέρεται τοπικά) σε περιοχή όπου διαμένουν Ρομά και, κατά πληροφορίες τοπικών μέσων, επρόκειτο για γλέντι γάμου. Αν ισχύει αυτό, τότε είναι από όλους κατανοητή η στάση των αστυνομικών μετά το μπουνίδι που δέχθηκαν για το καλωσόρισμα. Ο οίνος έρεε άκρατος στο γλέντι και η κατάσταση ήταν έκρυθμη, σε βαθμό ώστε να υπάρχει ο κίνδυνος να βγουν τα δίκαννα. Ποιος κάθεται να φάει μια μπαταριά στη μούρη από έναν μεθυσμένο για μια διατάραξη της κοινής ησυχίας; Οτι το όνομα του αστυνομικού αυτού θα έμενε για πάντα χαραγμένο σε μαρμάρινη πλάκα στον χώρο υποδοχής του αστυνομικού τμήματος δεν είναι παρηγοριά. Κανείς δεν αυτοθυσιάζεται για κάτι γελοίο.

Το συγκεκριμένο περιστατικό βρίσκεται στον αντίποδα εκείνου που παρακολουθήσαμε προ εβδομάδων στη Νέα Σμύρνη, όταν αστυνομικός έκανε αδικαιολόγητη χρήση βίας, επειδή έχασε την ψυχραιμία του. Στο ένα άκρο έχουμε την Αστυνομία που ξεπερνά τα όρια για ψύλλου πήδημα, όπως στη Νέα Σμύρνη, στο άλλο την Αστυνομία που δεν τολμά ούτε καν τα πλησιάσει. Κάπου ανάμεσα στα δύο, βολοδέρνει ο επαγγελματισμός της ΕΛ.ΑΣ., όσον αφορά ειδικά τον τομέα της δημόσιας τάξης. (Ως προς την καταπολέμηση του σοβαρού εγκλήματος, νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να έχει παράπονο).

Συναφής, διότι θίγει από διαφορετική γωνία το ζήτημα του επαγγελματισμού, είναι και η κωμική υπόθεση με την αστυνομική προστασία ενός αμφιλεγόμενου τηλεπαρουσιαστή, από 14 αστυνομικούς επί εικοσιτετραώρου βάσεως. Από το εξώδικο, που φρόντισε να στείλει ο «προστευόμενος στόχος» σε όσους τόλμησαν απλώς να αναδημοσιεύσουν τη σχετική καταγγελία, ο μόνος πραγματικός κίνδυνος που προκύπτει για το πρόσωπό του είναι της ανορθογραφίας. Το λέω διότι, στο εξώδικο, το όνομα του γράφεται τρεις φορές με τη μορφή «Μαίνανδρος», αντί του ορθού «Μένανδρος». Για τον κίνδυνο αυτόν, όμως, δεν χρειάζονται 14 αστυνομικοί για να σε προστατεύσουν. (Φτάνει ένας, για να χρησιμοποιεί το λεξικό…)

Το γελοίο της συγκεκριμένης υπόθεσης εντοπίζεται κυρίως στην αντίδραση της Αστυνομίας εκ των υστέρων. Είχαμε, ως συνήθως, τις παραδοσιακές για τις περιπτώσεις αυτές πτώσεις από τα σύννεφα. Ο αρχηγός διέταξε επανεξέταση του αιτήματος για προστασία του τηλεπαρουασιαστή και η ίδια επιτροπή που το είχε εγκρίνει προηγουμένως αυτή τη φορά το απέρριψε. Διέρρευσε, επίσης, ότι η ευθύνη ήταν υπηρεσιακών παραγόντων, που είχαν τοποθετηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Τι σημασία έχει όμως; Η ντροπή της υπόθεσης είναι ότι χρειάστηκε να παρέμβει ο Πρωθυπουργός για να κλείσει ένα θέμα τόσο γελοίο που δεν θα έπρεπε να είχε καν υπάρξει.

Το ζήτημα με την Αστυνομία είναι η έλλειψη επαγγελματισμού, δεν είναι ούτε ιδεολογικό ούτε πολιτικό. Ωστόσο, αποκτά πολιτική σημασία, για τον λόγο ότι, για πρώτη φορά από τη Μεταπολίτευση και ύστερα, υπάρχει ζήτηση για το αγαθό της δημόσιας τάξης. Βέβαια, σήμερα, δεν το λέμε έτσι. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο κόσμος έχει πια κουραστεί από τη δήθεν δημοκρατική ανομία και θέλει την τάξη που επιτρέπει στον καθένα να κάνει τη δουλειά του. Οχι όμως με οποιοδήποτε κόστος. Γι’ αυτό και ο επαγγελματισμός στη δράση της Αστυνομίας γίνεται αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής στον εν λόγω τομέα. Ιδίως ενόψει της εμφάνισης της πανεπιστημιακής Αστυνομίας, για την οποία πολλοί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να τη δουν να αποτυγχάνει και μην αμφιβάλλετε ότι θα βοηθήσουν όσο μπορούν για τον σκοπό αυτόν.