Τη δέκατη μέρα της υποχρεωτικής του καραντίνας σε ένα ξενοδοχείο του Μπρίσμπεϊν, ο Ντέιβιντ Μάριοτ κάθεται στο δωμάτιό του και χαϊδεύει τη χαίτη του αλόγου του, του Ράσελ, καθώς ατενίζει την πόλη.

Φορά στο κεφάλι του, σαν καουμπόικο καπέλο, ένα χρησιμοποιημένο χάρτινο μπολ. Από το σύνολό του δεν λείπουν και το γιλέκο και οι περισκελίδες, τις οποίες έχει δημιουργήσει από τις χαρτοσακούλες που περιείχαν τα γεύματα που άφηναν στην πόρτα του οι εργαζόμενοι του ξενοδοχείου.

Πηγή : Guardian

Από τα ίδια υλικά αποτελείται και ο Ράσελ, το άλογό του: Οι χαρτοσακούλες συνθέτουν το «δέρμα» του, που στηρίζεται πάνω σε μια σιδερώστρα και ένα πορτατίφ.

Ο Μάριοτ είναι καλλιτεχνικός διευθυντής. Κι έτσι, αποφάσισε να περάσει την καραντίνα του όσο το δυνατόν πιο δημιουργικά, μετά την επιστροφή του από το Λονδίνο, όπου βρέθηκε για την κηδεία του πατέρα του, του Χάρι, που πέθανε αναπάντεχα στα τέλη Φεβρουαρίου. Είχε μπει στο νοσοκομείο μετά από μια πτώση, όμως εκεί κόλλησε κοροναϊό και έχασε τη ζωή του.

Ο Ντέιβιντ Μάριοτ ήξερε ότι οι δύο εβδομάδες της υποχρεωτικής καραντίνας δεν θα ήταν εύκολες, και είχε προετοιμαστεί παίρνοντας μαζί του πράγματα που θα τον διασκέδαζαν.

Πηγή : Guardian

Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, άρχισε να συλλέγει τις χαρτοσακούλες του φαγητού του, εκνευρισμένος που η διοίκηση επέλεγε να τις πετάξει με τα γενικά απορρίμματα αντί να τις ανακυκλώσει.

Κάποια στιγμή είχε μαζέψει πάρα πολλές.

«Σκέφτηκα ότι είναι πολύ ωραίες τσάντες και αποτελούνται από καλής ποιότητας, χοντρό καφέ χαρτί».

«Έχω δουλέψει με αυτό το υλικό και στο παρελθόν, έχει πολύ ωραία δομή», είπε στον Guardian.

Έτσι, παρήγγειλε ένα ψαλίδι και λίγη μονωτική ταινία από ένα κοντινό σουπερμάρκετ.

Πηγή : Guardian

Την τρίτη μέρα της καραντίνας του, το μεσημεριανό του ήρθε σε ένα χάρτινο μπολ.

«Σκέφτηκα, να ένα καπέλο, το μόνο που λείπει είναι το γείσο. Έτσι ξεκίνησε η στολή του καουμπόη, το γιλέκο και οι περισκελίδες μου βγήκαν φυσικά».

Όμως τι είναι ένας καουμπόης χωρίς το άλογό του;

Ο Μάριοτ σύντομα άρχισε να κατασκευάζει και τον Ράσελ, παρατηρώντας ότι η σιδερώστρα και η λάμπα του γραφείου του ήταν ό,τι έπρεπε για τον σκελετό.

«Τώρα έχω εδώ τον Ράσελ, και νομίζω ότι σειρά έχουν ένας σκύλος και μια γάτα», εξήγησε ο…εφευρετικός Αυστραλός.

Μάλιστα, έχει ζητήσει ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου να… βγάζει βόλτα το άλογό του.

Το ξενοδοχείο βέβαια, του απάντησε ότι δυστυχώς και ο Ράσελ θα έπρεπε να… μείνει σε καραντίνα.

Πηγή : Guardian

Η δημιουργία του Μάριοτ κατάφερε να αλαφρύνει λίγο το πένθος της μητέρας και της αδερφής του, που είχαν την ευκαιρία να καμαρώσουν τον Ράσελ μέσα από κλήση βίντεο.

«Έκανε τη μητέρα μου να γελάσει, που ήταν ό,τι καλύτερο. Άξιζε την προσπάθεια, αφού την έκανε να γελάσει και πάλι».

«Οι άνθρωποι χρειαζόμαστε το γέλιο. Ανυψώνει το ηθικό μας», σημείωσε μιλώντας στον Guardian.

Ο Μάριοτ ήλπιζε ότι θα μπορούσε να ξαφνιάσει τις καθαρίστριες τοποθετώντας το κεφάλι του Ράσελ στο κρεβάτι του, όπως στη διάσημη σκηνή από τον «Νονό».

«Όμως δεν έχω τίποτα για να φτιάξω το αίμα, οπότε είναι αδύνατον», εξήγησε.

Ελπίζει ότι η τέχνη του θα φέρει στο προσκήνιο το γεγονός ότι τα ξενοδοχεία καραντίνας δεν ανακυκλώνουν το χαρτί, αλλά και θα δώσει ιδέες στους υπόλοιπους ανθρώπους που είναι υποχρεωμένοι να μπουν σε καραντίνα, ώστε να αξιοποιήσουν δημιουργικά τον χρόνο τους.

«[Η δημιουργικότητα] σε μεταφέρει σε ένα εναλλακτικό σύμπαν, εκτός καραντίνας. Είναι λίγο σαν να ονειρεύεσαι», τονίζει.

Headlines