Μια σοβιετική, τηλεοπτική μεταφορά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, που θεωρούνταν χαμένη στο χρόνο, ανακαλύφθηκε εκ νέου και αναρτήθηκε στο YouTube την περασμένη εβδομάδα, ενθουσιάζοντας τους ρωσόφωνους λάτρεις του Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν.

Η ταινία του 1991 με τίτλο Khraniteli, βασίστηκε στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας, που φέρει τον τίτλο «Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού» και είναι η μοναδική μεταφορά του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών που γυρίστηκε ποτέ στη Σοβιετική Ένωση.

Η ταινία, που προβλήθηκε 10 χρόνια πριν την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά των βιβλίων από τον Πίτερ Τζάκσον, ήταν μια φθηνή παραγωγή που μοιάζει βγαλμένη από άλλη εποχή:α Τα κοστούμια και τα σετ είναι υποτυπώδη, τα ειδικά εφέ κωμικά και πολλά από τα σκηνικά θυμίζουν περισσότερο θεατρική παραγωγή παρά ταινία μεγάλου μήκους.

Το soundtrack, γραμμένο από τον Αντρέι Ρομανόφ του ροκ συγκροτήματος Akvarium, βάζει τη δική του, χαρακτηριστικά σοβιετική πινελιά στην παραγωγή, που φέρεται να προβλήθηκε στην τηλεόραση μόνο μια φορά πριν εξαφανιστεί στα αρχεία της Τηλεόρασης του Λένινγκραντ.

Ελάχιστοι γνώριζαν την ύπαρξή της, μέχρι που ο διάδοχος της Τηλεόρασης του Λένινγκραντ, 5TV ανάρτησε ξαφνικά την ταινία στο YouTube την περασμένη εβδομάδα σε δύο μέρη. Μέσα σε λίγες ημέρες, ο… σοβιετικός Άρχοντας συγκέντρωσε σχεδόν 400.000 προβολές.

«Οι φαν έψαχναν για κάποιο αρχείο, όμως δεν είχαν καταφέρει να εντοπίσουν την ταινία επί ολόκληρες δεκαετίες», ανέφερε το World of Fantasy, ένα ρωσικό περιοδικό που έχει γράψει για τις διάφορες μεταφορές του έργου του Τόλκιν.

«Θα έπρεπε να κάνουν άγαλμα στο άτομο που το βρήκε και το ψηφιοποίησε», έγραψε ένας σχολιαστής.

Παλιότερες μεταφορές ή και μεταφράσεις του έργου του Τόλκιν στη Σοβιετική Ένωση είναι δύσκολο να εντοπιστούν, με ορισμένους να είναι πεπεισμένοι ότι η ιστορία της συμμαχίας των ανδρών, των ξωτικών και των νάνων που μάχονταν για την ανατροπή μιας ολοκληρωτικής, ανατολικής δύναμης ήταν απαγορευμένη από τη σοβιετική λογοκρισία.

Όμως μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι η σπανιότητα των μεταφράσεων οφείλεται στην περίπλοκη πλοκή και τις γλωσσικές εφευρέσεις των βιβλίων του Τόλκιν που καθιστούσαν δύσκολο το έργο της μετάφρασης στα ρωσικά, χωρίς σημαντικές παρεμβάσεις στο πρωτότυπο, που θα εξασφάλιζαν ότι το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν κατανοητό στο ρωσικό κοινό.

Παρόλα αυτά, αυτή η μάλλον πρόχειρη μεταφορά φαίνεται ότι γέννησε αισθήματα νοσταλγίας σε αρκετούς θεατές.

«Είναι τόσο παρανοϊκή και τερατώδης, όσο και θεϊκή και υπέροχη. Το τραγούδι στους τίτλους έναρξης είναι υπέροχο. Ευχαριστώ το άτομο που ανακάλυψε αυτό το σπάνιο υλικό», έγραψε ένας χρήστης. Στους τίτλους έναρξης, ο Ρομανόφ τραγουδά μια πρόχειρη μετάφραση της περιγραφής του Τόλκιν για την προέλευση των δαχτυλιδιών, τρία εκ των οποίων είχαν δοθεί στα ξωτικά, επτά στους νάνους και εννιά στους θνητούς άνδρες που ήταν καταδικασμένοι να πεθάνουν.

Η σοβιετική εκδοχή περιλαμβάνει και κάποια μέρη της ιστορίας που δεν χώρεσαν στο αριστούργημα του Πίτερ Τζάκσον, συμπεριλαμβανομένου και του χαρακτήρα του Τομ Μπομπαντίλ, που αφαιρέθηκε από την αγγλόφωνη παραγωγή εξαιτίας του μεγάλου όγκου της ιστορίας του, η οποία κρίθηκε ότι δεν επηρέαζε σημαντικά την πλοκή.

Η πρώτη σοβιετική παράνομη μετάφραση της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού κυκλοφόρησε το 1966, πάνω από μια δεκαετία μετά την πρώτη κυκλοφορία του βιβλίου του Τόλκιν. Η πρώτη επίσημη μετάφραση της «Συντροφιάς» κυκλοφόρησε στη Σοβιετική Ένωση το 1982, ενώ τα επόμενα βιβλία της τριλογίας, «Οι Δύο Πύργοι» και «Η Επιστροφή του Βασιλιά» δεν κυκλοφόρησαν στη χώρα για πολλά ακόμη χρόνια.

Headlines