Ο πρωτοπόρος της δημοσιογραφίας Βλάσης Γαβριηλίδης, γιος του χρυσοχόου Γαβριήλ Γαβριηλίδη, γεννήθηκε κατά την επικρατέστερη εκδοχή στην Κωνσταντινούπολη το 1848.

Μαθήτευσε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Πόλης και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λιψίας.

Ο πολύγλωσσος Γαβριηλίδης πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο των γραμμάτων μετά την επιστροφή του στην Κωνσταντινούπολη, το 1868, διαμέσου άρθρων σε εφημερίδες και δημοσιευμάτων στο περιοδικό «Επτάλοφος» (μελέτες για την αρχαία ελληνική τραγωδία και το θεατρικό έργο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ).

Αφού άσκησε διευθυντικά καθήκοντα στις εφημερίδες «Κωνσταντινούπολις» και «Νεολόγος», ο Γαβριηλίδης πραγματοποίησε το εκδοτικό του ξεκίνημα με την εφημερίδα «Ομόνοια».

Η δημοσίευση ενός άρθρου του στην εφημερίδα «Μεταρρύθμισις» –εκδόθηκε από τον Γαβριηλίδη μετά την «Ομόνοια»– αναφορικά με την καταπίεση της ελληνικής κοινότητας της Πόλης από την οθωμανική διοίκηση προκάλεσε την οργή του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄ και την ερήμην καταδίκη του σε θάνατο.

Ο Γαβριηλίδης αναγκάστηκε να εγκαταλείψει εν κρυπτώ την Κωνσταντινούπολη και να αναζητήσει καταφύγιο στην Αθήνα, όπου έμελλε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του, από το 1877 και μετά.

Αφού πρώτα εργάστηκε ως συντάκτης στην «Εφημερίδα των Συζητήσεων», ο Γαβριηλίδης εξέδωσε το 1878 μαζί με τον παλαιό συνεργάτη του Κλεάνθη Τριαντάφυλλο την πολιτικοσατιρική εφημερίδα «Ραμπαγάς».

Οι δύο εκδότες συνελήφθησαν, μάλιστα, για εξύβριση του βασιλιά και προφυλακίστηκαν, αλλά αθωώθηκαν από το Κακουργιοδικείο Αθηνών το Δεκέμβριο του 1879.

Τον Ιανουάριο του 1880 ο Γαβριηλίδης αποχώρησε από το «Ραμπαγά» και προέβη στην έκδοση της πολιτικοσατιρικής εφημερίδας «Μη Χάνεσαι».

Συνέχεια του εν λόγω περιοδικού, από την 1η Νοεμβρίου 1883, υπήρξε η πρωινή εφημερίδα γνώμης «Ακρόπολις», η οποία υπήρξε πρωτοποριακή από την άποψη της εμφάνισης, της ύλης, αλλά και του τεχνολογικού εξοπλισμού της.

Ο Γαβριηλίδης, υπέρμαχος της δημοτικής γλώσσας, φιλοδοξούσε να αποτελέσει η νέα εφημερίδα του όργανο ενός κοινωνικού και πολιτικού εκπολιτισμού.

Θαυμαστής του αγγλοσαξονικού Τύπου, ο Γαβριηλίδης κατάφερε να γράψει ιστορία με το νέο εκδοτικό του εγχείρημα, καθώς ήταν εκείνος που εισήγαγε και καθιέρωσε στην ελληνική δημοσιογραφία το επιτόπιο ρεπορτάζ, την καμπάνια, τις δημοσιογραφικές αποστολές και τις συνεντεύξεις με πρόσωπα της επικαιρότητας.

Η «Ακρόπολις» φιλοξενούσε άρθρα σημαντικών λογοτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, διέθετε ανταποκριτές σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά και στην ελληνική περιφέρεια, ενώ ένα σημαντικό κομμάτι της ειδησεογραφίας της προερχόταν από δημοσιεύματα των κορυφαίων ευρωπαϊκών εφημερίδων (ο Γαβριηλίδης φρόντιζε πάντα να εκφράζει δημοσίως το θαυμασμό του για τα ευρωπαϊκά πολιτιστικά επιτεύγματα).

Όμως, ο ασταθής χαρακτήρας του Γαβριηλίδη, οι ριζοσπαστικές αντιλήψεις και οι ακραίες θέσεις του, όπως αυτές προβάλλονταν μέσα από τις σελίδες της «Ακροπόλεως», προκαλούσαν μοιραία αντιδράσεις, που κορυφώθηκαν τον Αύγουστο του 1894, όταν τα γραφεία της εφημερίδας καταστράφηκαν από αξιωματικούς της Φρουράς Αθηνών.

Το 1901 οι εγκαταστάσεις της «Ακροπόλεως» υπέστησαν εκ νέου καταστροφές εξαιτίας της εμπλοκής του Γαβριηλίδη στα «Ευαγγελικά» (σφοδρή αντιπαράθεση για το γλωσσικό ζήτημα με αφορμή τη μετάφραση των Ευαγγελίων στη δημοτική).

Εξάλλου, ο Γαβριηλίδης συνελήφθη το 1904, εξαιτίας του ότι είχε στραφεί κατά του βασιλιά μέσα από τις στήλες της «Ακροπόλεως», και γνώρισε ουκ ολίγες διώξεις κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διχασμού.

Η τελευταία πενταετία της ζωής του Γαβριηλίδη σημαδεύτηκε από σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, που οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στην υπέρμετρη εκδοτική δραστηριότητα που αυτός είχε αναπτύξει (πληθώρα ειδικών εκδόσεων, βιβλίων, περιοδικών, ημερολογίων κ.λπ.).

Ο Βλάσης Γαβριηλίδης, ο οποίος έπασχε από καρκίνο από το καλοκαίρι του 1919, απεβίωσε περί τα μεσάνυχτα της 11ης προς τη 12η Απριλίου 1920 εντός των γραφείων της «Ακροπόλεως», στο κέντρο της Αθήνας.

Headlines