Οταν εν ζωή σε έχουν τιμήσει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ αλλά και πλήθος άλλων φορέων, τα λόγια περιττεύουν. Κάτι έχεις κάνει καλά, πολύ καλά, για να απολαμβάνεις αυτή την καθολική αναγνώριση. Και στην περίπτωση του εφοπλιστή και βετεράνου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου Ιάκωβου Τσούνη που απεβίωσε προχθές σε ηλικία 97 ετών, αυτές οι τιμές δεν είχαν καμία δόση υπερβολής. Στα «αποχαιρετιστήρια» μηνύματά τους πολλοί, ανάμεσά τους η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, τον αποκάλεσαν «αληθινό ευπατρίδη», «άξιο τέκνο της πατρίδας», «εθνικό ευεργέτη», «μοναδικό Ελληνα».

Και έχουν δίκιο. Ο Ιάκωβος Τσούνης είχε αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του, από νεαρή ηλικία κιόλας, στην ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων. Μάλιστα, ως τελευταία πράξη αγάπης και αφοσίωσης προς τις Ενοπλες Δυνάμεις, αποφάσισε να κληροδοτήσει το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του σε αυτές. Σπάνια κίνηση. Γι’ αυτό και το όνομά του δεν θα θυμίζει απλώς τους μεγάλους εθνικούς ευεργέτες, αλλά δικαίως θα μπει σ’ αυτή την ξεχωριστή λίστα των Ελλήνων που προόδευσαν, πέτυχαν, διακρίθηκαν και στήριξαν την πατρίδα προσφέροντας σ’ αυτήν μεγάλο μέρος της περιουσίας τους. Δικαιολογημένα κηδεύεται σήμερα με τις αρμόζουσες τιμές: η τελετή θα γίνει δημοσία δαπάνη με μέριμνα των Ενόπλων Δυνάμεων και θα του αποδοθούν τιμές υποστρατήγου εν ενεργεία.

Ο Ιάκωβος Τσούνης ήταν ένας ευπατρίδης από τα… γεννοφάσκια του, θα μπορούσε να πει κανείς. Είχε αφιερώσει δηλαδή τη ζωή του στην πατρίδα από πολύ νωρίς, προτού ακόμη ενηλικιωθεί. Γεννήθηκε στην Εγλυκάδα Πατρών το 1924. Και ήταν το 13ο τέκνο της οικογένειας του δασάρχη Πατρών Κωνσταντίνου Τσούνη και απόγονος των πολεμιστών του 1821, Λονταίων και Πετμεζαίων. Ισως αυτή η ιστορική καταγωγή να έπαιξε τον ρόλο της στην αγάπη του για την πατρίδα. Και πράγματι ο νεαρός Ιάκωβος δεν άργησε να φανερώσει την αφοσίωσή του στην Ελλάδα. Σε ηλικία μόλις 16 ετών κατατάχθηκε ως εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό και υπηρέτησε στην πρώτη γραμμή του μετώπου στα βουνά της Αλβανίας κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940. Ο Ιάκωβος Τσούνης ήταν ο νεότερος παλαίμαχος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με διεθνή αναγνώριση.

Μπήκε στον χώρο της ναυτιλίας ασχολούμενος αρχικά με εκτελωνισμούς στον Πειραιά και διαλύσεις πλοίων, ενώ ήταν και απόφοιτος του Ινστιτούτου Hamilton της Νέας Υόρκης. Το 1966 εισήλθε στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας αποκτώντας συνολικά 13 πλοία. Η εφοπλιστική δραστηριότητα του αποφέρει κέρδη και περιουσία. Αλλά δεν τα κρατάει για τον εαυτό του. Από τότε και για δεκαετίες ολόκληρες ξεκινάει να στηρίζει και να προσφέρει τακτικά μέρος της περιουσίας του για τις Ενοπλες Δυνάμεις. Οπως είχε πει ο ίδιος άλλωστε σε μια τηλεοπτική συνέντευξή του λίγο καιρό πριν από τον θάνατό του, «δίχως πατρίδα, ούτε ο πλούτος ούτε η δόξα ούτε οι χαρές υπάρχουν».

Τεράστια συμβολή

Η συμβολή του στην άμυνα της χώρας είναι διαχρονική και τεράστια. Εχει διαθέσει συνολικά στις Ενοπλες Δυνάμεις περί τα 23 εκατομμύρια ευρώ. Προσφάτως δε με δωρεές του πραγματοποιήθηκε η προμήθεια 60 ελαστικών λέμβων (7-10 ανδρών) για τις Δυνάμεις Ειδικών Επιχειρήσεων. Επιπλέον, πάλι με τη δική του προσφορά, έχουν ανακαινιστεί πτέρυγες κλινικών του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών και του 417 Νοσηλευτικού Ιδρύματος Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ). Και βέβαια το τελευταίο κεφάλαιο αυτής της προσήλωσής του στην πατρίδα και στις Ενοπλες Δυνάμεις ήταν η απόφασή του, μόλις προ ολίγων μηνών, να κληροδοτήσει το σύνολο της ακίνητης περιουσίας του σ’ αυτές. Ηταν κι αυτή η κίνησή του, μαζί με τη συνεχή προσφορά του, που έκαναν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τον τιμήσει στις 24 Φεβρουαρίου με το Παράσημο του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της Τιμής.

Παράλληλα με τη διάθεση μεγάλων ποσών για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων ο Ιάκωβος Τσούνης αποδείκνυε την αφοσίωσή του στην πατρίδα και με ακόμη έναν τρόπο. Βοηθούσε στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης συλλέγοντας ιστορικά κειμήλια. Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 ίδρυσε ένα μουσείο στου Παπάγου. Το 2012 το μουσείο αυτό φέρει πλέον το όνομά του, Ιάκωβος Τσούνης, και μεταφέρεται μαζί με τα σπάνια εκθέματά του στο Αίγιο, σε χώρο της Μητρόπολης Αιγιαλείας και Καλαβρύτων. Περιλαμβάνει συνολικά 215 εκθέματα θρησκευτικής, εθνικής και ιστορικής αξίας από την προσωπική συλλογή τού νεότερου βετεράνου τού Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάμεσά τους σειρά κειμηλίων που είχαν στην κατοχή τους αγωνιστές του 1821, όπως οι Λονταίοι, οι Πετμεζαίοι και ο Παπαφλέσσας, αλλά και αρχιερατικά άμφια,  αρχιεπισκοπικές ράβδοι, εγκόλπια και μίτρες αρχιεπισκόπων και πατριαρχών.

Απόδειξη της αληθινής αγάπης του για την πατρίδα αποτελούν και οι θέσεις – κλειδιά που του είχαν εμπιστευτεί σημαντικοί οργανισμοί. Είχε διατελέσει πρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών του Ελληνισμού στη Μεγάλη Βρετανία, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ενημέρωσης Εθνικών Θεμάτων και Δικαίων, αντιπρόεδρος της Αθηναϊκής Λέσχης, συνιδρυτής ιδρυμάτων και ιατρικών εταιρειών. Είχε επίσης διατελέσει ειδικός σύμβουλος επί θεμάτων ναυτιλίας αμισθί του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας και αυτή η ανιδιοτελής προσφορά του τον έφερε αργότερα και στο Διοικητικό Συμβούλιο της Εθνικής Τράπεζας.

Με μια τέτοια διαδρομή και προσφορά ήταν λογικό να έχει τιμηθεί εν ζωή με το Μετάλλιο Εξαιρέτων Πράξεων Γ’ Τάξεως, τον Πολεμικό Σταυρό Γ’ Τάξεως, τον Χρυσό Λέοντα Γενικού Αρχηγείου του ΝΑΤΟ, τον Αστέρα Αξίας και Τιμής του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, τον βαθμό υποστρατήγου επί τιμή. Ηταν επίσης επίτιμος πρόεδρος του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών αλλά και Μέγας Αρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και Πρεσβυγενών Πατριαρχείων.

Headlines