Ποιον παίρνω στο τηλέφωνο;

Η υπόθεση του sofagate που ταλανίζει την Ευρώπη θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν η κ. Ούρσουλα είχε φροντίσει να αναθέσει σε ομάδα συνεργατών της να ελέγξει τους εθιμοτυπικούς διακανονισμούς, πριν από την πραγματοποίηση της επίσκεψης στον Ερτογάν. Δεν το έκανε όμως, όπως διάβασα στο «Politico», παρότι είναι γνωστό ότι πρόκειται για καθιερωμένη πρακτική, την οποία ακολουθούν όλοι οι ηγέτες και οι ανώτατοι αξιωματούχοι διεθνώς. Είναι στοιχειώδης πρόνοια για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων με το sofagate.

Σοβαρή η παράλειψη εκ μέρους μιας πολιτικού, η οποία και ως υπουργός στην πατρίδα της και τώρα ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προσέχει τόσο πολύ την εικόνα της, ώστε μισθώνει ιδίοις εξόδοις τις υπηρεσίες μεγάλης εταιρείας συμβούλων επικοινωνίας. Εκπρόσωπός της, πάντως, δήλωσε ότι θα γίνουν οι ενέργειες για να αλλάξει το πρωτόκολλο, ώστε στο μέλλον να μην υπάρξει επανάληψη του δυσάρεστου γεγονότος.

Εύγε, αλλά το πρωτόκολλο εν προκειμένω είναι μόνο η αφορμή. Η αιτία του προβλήματος είναι η δικέφαλη ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η κακή χημεία μεταξύ του ατσίδα και της Ούρσουλας, σε συνδυασμό με τη γαϊδουριά του Ερτογάν και την ασάφεια της εθιμοτυπίας, απλώς φέρνουν στην επιφάνεια το ερώτημα που αποδίδεται στον Χένρι Κίσινγκερ: «Ποιον παίρνω στο τηλέφωνο αν θέλω να μιλήσω με την Ευρώπη;». Ελα ντε…

ΠΑΙΡΝΩ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ

Αφορμή για το σημείωμα αυτό είναι εκλεκτός επιστήμων (πράγματι διακεκριμένος, όχι κατ’ απονομήν), ο οποίος λόγω των περιστάσεων που αφορούν την επιστημονική ιδιότητά του, εδώ και μήνες καλλιεργεί την αναγνωρισιμότητά του, έχοντας πιάσει στασίδι στα κανάλια. Επειδή πλέον η εικόνα του έχει γίνει πασίγνωστη, χάρη στην προθυμία του να εμφανισθεί οπουδήποτε στα ΜΜΕ προκειμένου να ενημερώσει, παίρνω το θάρρος να θέσω υπόψη του καλού και άξιου ανθρώπου, που μόνο να προσφέρει στους συνανθρώπους του θέλει, ότι δεν είναι ωραίο να βγαίνει με δύο δάχτυλα άσπρες ρίζες στα μαλλιά!

Πώς να το κάνουμε τώρα; Αν έχεις αποφασίσει, για λόγους που σέβομαι απολύτως και δεν τολμώ να συζητήσω, ότι δεν σου αρέσουν τα ασπρισμένα μαλλιά σου και θέλεις να τα βάφεις καστανοκόκκινα, οφείλεις τουλάχιστον να το κάνεις σωστά, δηλαδή να συντηρείς τη βαφή. Τα δύο δάχτυλα άσπρες ρίζες υπονομεύουν, αν δεν ανατρέπουν, την όποια εικόνα του εαυτού σου θέλεις να προβάλλεις, μέσω της βαμμένης κόμης. Είναι σαν να εμφανίζεσαι καλοντυμένος, αλλά με βρώμικα παπούτσια ή, ακόμη καλύτερα, σαν να έχεις ξεχάσει το φερμουάρ του παντελονιού ανοικτό.

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι μπελάς η συντήρηση των βαμμένων μαλλιών. Γι’ αυτό όμως δεν υπάρχουν οι κομμώτριες, που κάνουν κατ’ οίκον επισκέψεις; Δεν είναι καθόλου ντροπή να καταφύγει κάποιος στις υπηρεσίες τους – ντροπή, αντιθέτως, είναι οι λευκές ρίζες. Επιπροσθέτως, αναθέτοντας τη βαφή και τη συντήρηση στην επαγγελματία, εξασφαλίζεις και τη σταθερότητα στην απόχρωση, που είναι ένα εξίσου σημαντικό στοιχείο για την αληθοφάνεια της εικόνας.

Παρεμπιπτόντως και όλως συμπτωματικώς, διάβασα κάπου ότι, κατά το πρώτο τρίμηνο του 2021 και εν σχέσει με το αντίστοιχο πέρυσι, εκτοξεύθηκαν οι πωλήσεις των βαφών για μαλλιά κατά 22%. (Δεν αποκλείω να ήταν συμπτωματικό και να οφείλετο στην προετοιμασία για τη διακοσιοστή επέτειο του 1821…)

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΓΙΑ

Η ΓΣΕΕ ανακοίνωσε γενική απεργία (δηλαδή στο Δημόσιο μόνο, αν καταλαβαίνω σωστά…) για την εργατική Πρωτομαγιά. Μόνο που, επειδή φέτος η Πρωτομαγιά συμπίπτει με το Μεγάλο Σάββατο, η απεργία της Πρωτομαγιάς θα γίνει στις 4 Μαΐου. Θα είναι, δηλαδή, 4 Μαΐου για όλο τον κόσμο, αλλά οι 1.000 ή, το πολύ, 2.000 επαγγελματίες κομματικοί, που κάθε χρόνο κάνουν την ίδια βαριεστημένη πορεία θα νιώθουν ότι είναι 1η Μαΐου. Αφού το νιώθουν έτσι και το επιτρέπει ο νόμος…