Ο αρχιτέκτονας που έχει κερδίσει το Pritzker επικεντρώνεται σε έργα κοινωνικής δικαιοσύνης δεν κάθισε ποτέ σε ησυχία, ούτε φαίνεται να το σκοπεύει.
Είναι μια από τις κυρίαρχες μορφές του ντεκονστρουκτιβισμού και της μεταμοντέρνας αρχιτεκτονικής του τέλους του 20ου αιώνα στην Ευρώπη και στην Αμερική. Πολλά από τα κτίριά του αποτελούν αξιοθέατα και αναφέρονται ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Το έργο του χαρακτηρίζεται από ρευστές γραμμές και επιφάνειες, με τη χρήση νέων υλικών και λογισμικών σχεδιασμού.
Το βραβείο Πρίτσκερ του απονεμήθηκε το 1989.
Τα πιο γνωστά έργα του Γκέρι είναι το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλμπάο, Ισπανία, η αίθουσα συναυλιών Γουόλτ Ντίσνεϊ στο Λος Άντζελες, το κτίριο του Louis Vuitton Foundation στο Παρίσι, το Κτίριο που χορεύει στην Πράγα, το μουσείο Βάισμαν στη Μινεάπολη και το Experience Music Project στο Σιάτλ. Η κατοικία του στη Σάντα Μόνικα, Καλιφόρνια, ήταν το έργο με το οποίο ξεκίνησε η καριέρα του.
Ανήσυχος και δημιουργικός πάντα
Πρόσφατα, ο γνωστός αρχιτέκτονας Καναδικής καταγωγής ολοκλήρωσε τον τελευταίο όροφο του κτιρίου του στην ανάπτυξη της Grand Avenue και προετοιμάστηκε για μια επίδειξη ενός νέου γλυπτού στην γκαλερί Gagosian .
Η καραντίνα δεν περιόρισε την ενεργητικότητά του: η αλήθεια, μάλιστα, είναι ότι τα περισσότερα από τα δεκάδες σχέδιά του έχουν προχωρήσει. (Μόνο ένας όροφος στο Hudson Yards του Μανχάταν σταμάτησε να χτίζεται και ως αποτέλεσμα απολύθηκαν οκτώ από τους 170 υπαλλήλους του).
Ερωτηθείς εάν, δεδομένης της ηλικίας και των επιτευγμάτων του, σκέφεται πια να κάνει ένα διάλειμμα ή και να σταματήσει, ο Gehry απέρριψε την ιδέα.
«Τι θα έκανα;», είπε. «Μου αρέσει αυτό το πράγμα!»
Ο αρχιτέκτονας δήλωσε επίσης ότι έχει φτάσει σε ένα σημείο της καριέρας του, όπου έχει την πολυτέλεια να εστιάζει σε αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία: έργα που προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη.
Για παράδειγμα, σχεδιάζει κατοικίες στη λεωφόρο Wilshire για άστεγους. Πριν από περίπου έξι χρόνια, αυτός και η ακτιβίστρια Malissa Shriver ίδρυσαν το Turnaround Arts: California, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που φέρνει την τεχνική εκπαίδευση στα σχολεία που χρειάζονται το κράτος.
«Αυτά είναι περισσότερο έργα αγάπης», είπε ο Γκέρι.
Έδωσε επίσης εθελοντικά τον χρόνο του στο σχεδιασμό ενός νέου κτιρίου για το εκπαιδευτικό τμήμα της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες, Youth Orchestra Los Angeles (YOLA), στο Inglewood Civic Center νότια της πόλης, που θα ολοκληρωθεί τον Ιούνιο.
Ο Gehry είπε ότι εμπνεύστηκε από το δημόσιο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα μουσικής εκπαίδευσης της Βενεζουέλας, «El Sistema», το οποίο δίνει στα παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση τη δυνατότητα να παίξουν σε ορχήστρες.
Μετασχηματίζοντας ένα κτίριο τράπεζας της δεκαετίας του 1960 σε μια αίθουσα συναυλιών για την ορχήστρα των νέων, ο Gehry είπε ότι ώθησε τον οργανισμό να συγκεντρώσει λίγα επιπλέον χρήματα για να φτιαχτεί ένα θέατρο 45 ποδιών, το ίδιο μέγεθος με το Walt Disney Concert Hall. «Αναδύεται», είπε, «σαν φάρος για την κοινότητα».
«Είμαι περήφανος για όσα έχω κάνει», δήλωσε ο Gehry, «αλλά μπορώ να κοιτάξω και πίσω σε έργα μου και να δω όλα εκείνα τα πράγματα που έπρεπε να είχα κάνει διαφορετικά».
Για ένα έργο του, πάντως, διατηρεί μια ιδιαίτερη υπερηφάνεια: το ζεύγος πύργων της King Street στο μητρικό του Τορόντο. Πρόκειται για το ψηλότερο έργο του αρχιτέκτονα μέχρι σήμερα.
Με πληροφορίες από την συνέντευξη του αρχιτέκτονα στους New York Times
