Αντώνης Καφετζόπουλος: Ποια είναι τα κοινά του με τον Καρούζο από τον «Σιωπηλό Δρόμο»;

Τι αγαπήσατε στο «Σιωπηλό δρόμο»;

Είναι μια πολύ προσεγμένη δουλειά και μια εξαιρετικά μεγάλη παραγωγή.

Ο Σπύρος Καρούζος, που υποδύεστε, είναι ο απόλυτος αρχηγός της οικογένειας του. Επιτυχημένος επιχειρηματίας, αλλά απαιτητικός και σκληρός άνθρωπος, που καταφέρνει να έχει τα πάντα υπό τον έλεγχο του. Έχετε κοινά στοιχεία με τον ήρωα που υποδύεστε;

Ο Σπύρος Καρούζος, που υποδύεστε, είναι ο απόλυτος αρχηγός της οικογένειας του. Επιτυχημένος επιχειρηματίας, αλλά απαιτητικός και σκληρός άνθρωπος, που καταφέρνει να έχει τα πάντα υπό τον έλεγχο του. Έχετε κοινά στοιχεία με τον ήρωα που υποδύεστε;

Ο Σπύρος Καρούζος ως χαρακτήρας είναι εθισμένος στο να γίνεται το δικό του, όπως όλοι οι άνθρωποι της κοινωνικής του θέσης. Δεν υπάρχουν κοινά στοιχεία. Δεν μπερδεύονται οι ρόλοι με τους ηθοποιούς και οι ηθοποιοί με τους ρόλους.

Τηλεοπτικά συστηθήκατε μέσα από την «Αστροφεγγιά» που ήταν και η πρώτη σας τηλεοπτική δουλειά στην ΕΡΤ1 στις αρχές της δεκαετίας του ’80 σχεδόν. Σαράντα χρόνια μετά, η τηλεόραση έχει αλλάξει προς το καλύτερο ή το χειρότερο;

Συνήθως τα πράγματα αλλάζουν προς το χειρότερο, αλλά δεν είναι τόσο ασπρόμαυρο το θέμα. Υπάρχουν και οι γκρίζες περιοχές. Στη συνολική εικόνα είναι καλύτερη. Οι σειρές δεν είναι καλύτερες. Αποτελούν εξαίρεση. Αυτό οφείλεται στο ότι υπάρχουν τα ιδιωτικά κανάλια τα οποία μονοπωλούν την παραγωγή μυθοπλασίας, με αποτέλεσμα ο ανταγωνισμός να γίνεται μεταξύ τους όχι σε επίπεδο προσέγγισης θεατών, αλλά διαφημίσεων. Είναι φυσικό να έχουν στραφεί προς τα τηλεπαιχνίδια τα οποία, ενώ είναι φθηνά, αποφέρουν πολύ μεγάλα οικονομικά οφέλη. Οι θεατές άλλωστε της τηλεόρασης έχουν μειωθεί πάρα πολύ σε σχέση με το παρελθόν.

Θεωρείτε ότι σειρές όπως «Το μινόρε της αυγής» ή «Η αστροφεγγιά» θα παρουσιαστούν ξανά στην ελληνική τηλεόραση;

Τα ξένα κανάλια, τα περισσότερα από τα οποία είναι συνδρομητικά -δηλαδή ο θεατής πληρώνει και επιλέγει τι θέλει να δει-, έχουν εξαιρετικές παραγωγές την τελευταία δεκαετία. Για παράδειγμα, τα επεισόδια του «Game of Thrones» ήταν ουσιαστικά σαν κινηματογραφικές ταινίες.