Όλο και περισσότεροι πολίτες χρησιμοποιούν αεροπλάνα καθώς αίρονται οι περιορισμοί για την διάδοση του κοροναϊού και επιταχύνονται οι εμβολιασμοί.

Ωστόσο, οι μεταλλάξεις του κοροναϊού έχουν οδηγήσει σε θανατηφόρα κρούσματα, εγείροντας το ερώτημα κατά πόσο θεωρείται ασφαλές να ταξιδεύουμε.

Σε άρθρο – προσομοίωση τους οι New York Times περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο κυκλοφορεί ο αέρας μέσα σε ένα αεροπλάνο επιχειρώντας να απαντήσουν στο ερώτημα πόσο ασφαλής είναι κανείς κατά τη διάρκεια μιας πτήσης, την ώρα που προ των πυλών βρίσκεται η επανεκκίνηση του τουρισμού και στη χώρα μας.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, μέσα στο αεροπλάνο ο αέρας που αναπνέουμε είναι ένα μείγμα φρέσκου και ανακυκλωμένου αέρα.

Ο αέρας διοχετεύεται από τους αγωγούς οροφής και απορροφάται μέσω αεραγωγών κοντά στα δάπεδα. Ο μισός αέρας που απορροφάται απελευθερώνεται από το αεροπλάνο και το άλλο μισό φιλτράρεται και τελικά αποστέλλεται πίσω στην καμπίνα.

Με την βοήθεια οι NYT κατάφεραν να προσομοιώσουν  περισσότερα από 2 εκατομμύρια σωματίδια αέρα για να εξηγήσουν πώς ρέουν μέσα στην καμπίνα και πώς πιθανά ιογενή στοιχεία μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τον επιβάτη.

Ο αέρας ανανεώνεται περίπου κάθε δύο έως τρία λεπτά – υψηλότερη τιμή από ό,τι σε καταστήματα τροφίμων ή άλλους εσωτερικούς χώρους, λένε οι ειδικοί που επικαλούνται οι ΝΥΤ. Αυτός είναι είναι ένας λόγος, πέρα από τα πρωτόκολλα ασφαλείας, που δεν έχουν τεκμηριωθεί πολλές περιπτώσεις υπερμετάδοσης σε πτήσεις, τονίζεται στο δημοσίευμα.

Η ανανέωση του αέρα στα αεροπλάνα αναγκάζει τον νέο και τον υπάρχοντα αέρα καμπίνας να αναμιγνύεται ομοιόμορφα, με στόχο την ελαχιστοποίηση των θυλάκων αέρα που θα μπορούσαν να γίνουν παλιές ή να παραμείνουν για πολύ καιρό.

Τι γίνεται όταν κάποιος φτερνίζεται

Όταν κάποιος φταρνιστεί, καθώς ο αέρας που φεύγει από το πλάι της μάσκας,  τα σωματίδια κινούνται προς το διάδρομο, όπου συνδυάζονται με αέρα από την αντίθετη σειρά.

Δεν έχουν όλα τα σωματίδια το ίδιο μέγεθος και τα περισσότερα δεν περιέχουν μολυσματική ιογενή ύλη. Αλλά εάν οι επιβάτες που βρίσκονται κοντά δεν φοράνε μάσκες, έστω και σύντομα για να φάνε ένα σνακ, θα μπορούσαν να αυξηθούν οι πιθανότητες εισπνοής των σωματιδίων του ιού.

Όπως δείχνει η εικόνα, ορίστε τι θα συνέβαινε εάν επιβάτες φταρνίζονταν σε διαφορετικά μέρη του αεροπλάνου:

Για να αποφευχθεί η κυκλοφορία του αέρα σε όλη την καμπίνα, το σύστημα εξαερισμού τον περιορίζει σε μερικές σειρές.

Βάσει του σχεδιασμού, το σύστημα εξαερισμού είναι καίριας σημασίας ως προς τον τρόπο λειτουργίας ενός αεροπλάνου: Το σύστημα τροφοδοτείται από τους κινητήρες που ωθούν το αεροπλάνο, απορροφώντας συνεχώς τον εξωτερικό αέρα ο οποίος στη συνέχεια συμπιέζεται, ενώ ελέγχεται η θερμοκρασία του.

Η συμπίεση παίζει καθοριστικό ρόλο επειδή ο αέρας σε μεγάλο υψόμετρο είναι λεπτός – καλός για γρήγορη πτήση, αλλά όχι και για την παροχή οξυγόνου σε ό,τι αφορά την αναπνοή.

Αφού ο αέρας κινηθεί προς τον κλιματισμό, οδηγείται στους αγωγούς της οροφής που βοηθούν στη διανομή του αέρα στην καμπίνα.

Καθ ‘όλη τη διάρκεια της πτήσης, ο αέρας της καμπίνας απορροφάται περιοδικά μέσω δύο φίλτρων HEPA σε σωλήνες πολλαπλής εισαγωγής κάτω από το δάπεδο, όπου αναμειγνύονται φρέσκος και ανακυκλωμένος αέρας.

Τα συστήματα εξαερισμού διαφέρουν ελαφρώς μεταξύ των αεροπλάνων, ανάλογα με την εταιρεία που τα κατασκευάζει, ωστόσο τα περισσότερα ακολουθούν παρόμοια λογική.

Μόλις αφαιρεθεί ο αέρας από την καμπίνα, το τμήμα που δεν θα ανακυκλωθεί φεύγει από το πίσω μέρος του αεροπλάνου, μέσω μιας βαλβίδας που βοηθά στη συνεχή ρύθμιση της πίεσης.

Οι κίνδυνοι πέρα από την πτήση

Η ροή του αέρα στα αεροπλάνα δεν είναι η μόνη παράμετρος της εξίσωσης ασφαλείας, σύμφωνα με ειδικούς που επικαλούνται οι ΝΥΤ. Η πιθανότητα έκθεσης μπορεί να είναι εξίσου υψηλή, αν όχι υψηλότερη, στις πύλες εξόδου, τα εστιατόρια και τα μπαρ ενός αεροδρομίου.

Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα αεροπλάνα – σχεδόν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι πέρασαν από τα αεροδρόμια των ΗΠΑ την Παρασκευή – η συμφόρηση και το πλήθος σε τμήματα του αεροδρομίου μπορούν να κάνουν τη φυσική απόσταση να αποτελεί μεγαλύτερη πρόκληση.

Τα αεροδρόμια ποικίλλουν σε μέγεθος και όγκο επιβατών, διαμορφώσεις και επιτόπιες επιχειρήσεις, βρήκαν ερευνητές του Χάρβαρντ. Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητες έκθεσης ανάλογα με το πού παραμένουν οι άνθρωποι και για πόσο καιρό.

Για παράδειγμα, η μετάβαση σε εστιατόρια στα τερματικά μπορεί να είναι επικίνδυνη, επειδή οι μάσκες αφαιρούνται συνήθως και διατηρούνται για φαγητό.

Οι ερευνητές του Χάρβαρντ διαπίστωσαν ότι πολλά αεροδρόμια δεν είχαν σχεδιαστεί για να μειώσουν τις πιθανότητες έκθεσης.

Παρόλο που ορισμένα αεροδρόμια έχουν εγκαταστήσει νέα ή πρόσθετα συστήματα φιλτραρίσματος, οι αποστάσεις, η επαγρύπνηση και άλλες πρακτικές ασφάλειας εξακολουθούν να είναι ζωτικής σημασίας.

«Η πρόκληση δεν είναι μόνο σε ένα αεροπλάνο», δήλωσε η Saskia Popescu, επιδημιολόγος που ειδικεύεται στην πρόληψη των λοιμώξεων. «Σκεφτείτε το αεροδρόμιο και ολόκληρο το ταξίδι».

Headlines