Οικονομικος Ταχυδρόμος : Όταν γνώρισα τον Γιάννη Μαρίνο…

Ένα από τα πιο αξιόλογα πρόσωπα, που εξακολουθούν να γράφουν ιστορία, όχι μόνον μέσα από τις σελίδες του Οικονομικού Ταχυδρόμου, αλλά της δημοσιογραφίας και της πολιτικής είναι ο Γιάννης Μαρίνος. Όταν ακούς για Οικονομικό Ταχυδρόμο αυτομάτως σου έρχεται στο μυαλό ο Γιάννης Μαρίνος, για το δημοσιογραφικό ήθος του, για τις γνώσεις του, για την Παιδεία του για την ανθρωπιά του. Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν από μερικές δεκαετίες, αλλά όμως τίποτα δεν έχασε από την αξία και τη σημασία της:

Το Γιάννη Μαρίνο δεν τον ήξερα. Είχα όμως την τύχη να τον γνωρίσω στα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία, στο «Βήμα». Με φώναξε ο κλητήρας που είχαμε στην εφημερίδα και μου είπε: «Σας θέλει ο κύριος Μαρίνος». Ρωτάω τον κλητήρα: «Ποιος είναι αυτός;» «Σήκω ρε καλόπαιδο που κάνεις και πλάκα. Πήγαινε απέναντι στον Οικονομικό Ταχυδρόμο».

Ο Γιάννης Μαρίνος είχε το «στρατηγείο» του στον δεύτερο όροφο, σε ένα κτίριο απέναντι από το «Βήμα» της Χρήστου Λαδά, εκεί όπου βρισκόταν το μουσείο του Ελευθέριου Βενιζέλου. Πηγαίνω και βλέπω έναν κύριο ευγενέστατο, με χαμόγελο, ο οποίος μάλιστα δεν κοίταζε στα μάτια τον συνομιλητή του και του μιλούσε στον πληθυντικό: «Καθίστε, μήπως θέλετε έναν καφέ; Να φωνάξω τον Λάμπρο τον καφετζή». Παραξενεύτηκα και τον ρωτάω για να βεβαιωθώ, διότι η σκηνή στο γραφείο ενός διευθυντή ήταν πρωτόγνωρη για μένα: «Είστε σίγουρα ο κ. Μαρίνος, ο διευθυντής του Οικονομικού Ταχυδρόμου;», ρώτησα με ένα είδος καχυποψίας στη φωνή μου: «Μάλιστα», μου είπε και αμέσως μετά τον ρώτησα τι ακριβώς με ήθελε.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ