Η fb σελίδα «Ρίζες» είναι ό, τι πιο τρυφερό στην αρχική μας

Πόντος, Θεσσαλία, Θράκη, Ήπειρος, Μακεδονία: Από εκεί διαβάζω ότι κρατάνε οι σκούφιες των ανθρώπων πίσω από τις «Ρίζες» που, εκτός από το Facebook, βρίσκονται και στο Instagram.

Όταν πρωτοέπεσα πάνω στις Ρίζες, σκέφτηκα πόσο ντεμοντέ θα θεωρείτο ένα πρότζεκτ σαν κι αυτό, ένα ψηφιακό άλμπουμ εικόνων και σημειώσεων, πριν από δέκα-δεκαπέντε χρόνια. Σκέφτηκα τι υπέροχο πράγμα που είναι η επιστροφή στα παλιά με τρόπο που είναι και θεωρείται μοντέρνος. Επιστροφή όχι φοβικά προς το σήμερα και το αύριο, αλλά με αίσθηση αναζήτησης αγκαλιάς και σίγουρου εδάφους.

Δεν ήταν όλα καλύτερα στα παλιά τα χρόνια, αυτό είναι μέγα ψέμα. Πολλές κατακτήσεις και βήματα έχουν λάβει χώρα στο εδώ και στο τώρα και κάθε γενιά βιώνει τις δικές της δυσκολίες και τα δικά της τυχερά. Από τον καιρό της κρίσης όμως, μέχρι πέρσι και φέτος, που χτυπηθήκαμε από την πανδημία, η ανάγκη να στρέψουμε το βλέμμα σε όσα μας κρατούν μαζί και σε όσα μας κάνουν να νιώθουμε νοσταλγία και αγάπη έχει γίνει πολύ έντονη, ίσως περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην ιστορία μας.

Δεν είναι τυχαία στην μόδα το βίντατζ και τα παλιά επιπλάδικα που ξεφυτρώνουν συνεχώς στις πόλεις. Δεν είναι τυχαία η επάνοδος της ταβέρνας στις τοπ επιλογές εξόδου, ούτε το επαναλανσάρισμα της ελληνικής κουζίνας, ούτε ακόμα το πάντρεμα του ρεμπέτικου με το χιπ χοπ και η επανα-οικειοποίηση της ελληνικότητας με ποπ τρόπο και σύγχρονο, μακριά από κοινοτοπίες τουριστικοειδείς και νοσταλγικές εποχών Χούντας.

Έλληνες και Ελληνίδες περήφανοι για την ταυτότητά τους με τρόπο φρέσκο: όχι επειδή η Ελλάδα είναι η καλύτερη χώρα της γης κι όταν εμείς γράφαμε στις πλάκες φιλοσοφικά τσιτάτα, οι άλλοι έτρωγαν βελανίδια.

Αλλά, επειδή γεννηθήκαμε, άθελά μας, σε έναν τόπο που όρισε το μέσα μας.

Οι γιαγιάδες μας μας μπούκωσαν με ψωμί βουτηγμένο στο λάδι, τα καλοκαίρια μας είχαν πόδια ξασπρισμένα από την αλμύρα της κοντινότερης παραλίας, οι θείοι μας το Πάσχα φορούσαν και φορούν το ίδιο εκείνο, αθάνατο λευκό φανελάκι, τα παιδιά μας λατρεύουν το τυρί που στέλνει κάθε Χριστούγεννα ο παππούς από το χωριό, στα νεκροταφεία μας φωτίζονται τα πρόσωπα των αγαπημένων μέσα από τις άχαρες κορνίζες με παρόμοιο φως αό τα καντήλια. Κάπου, πέρα, ηχεί μια καμπάνα και ένα γεράνι σε κάποια αυλή ψηλώνει μισό πόντο γιατί πλάκωσε Άνοιξη.

Τόσο γραφικά, τόσο συγκεκριμένα, τόσο υπέροχα, τόσο αληθινά, τόσο αναπόδραστα.

Αυτές τις σκέψεις ενεργοποίησαν στο κεφάλι μου οι «Ρίζες» και αμέσως έστειλα προσωπικό μήνυμα στην σελίδα τους για να πιάσουμε την κουβέντα. Και την πιάσαμε. Μόνο το τσίπουρο και ο μεζές μας λείψανε, αλλά εδώ είμαστε κι ένα καλοκαίρι έχουμε μπροστά…

Ποιοι βρίσκεστε πίσω από αυτη την μοναδικά νοσταλγική σελίδα; Τι σχέση σας ενώνει; 

Είμαστε ο Ανδρέας, η Γεωργία, η Σοφία και η Χριστίνα. Άλλοι γνωριζόμαστε μια ζωή, άλλοι μετράμε λιγότερο καιρό στη γνωριμία μας. Όλους ωστόσο μας ενώνει μια κοινή αίσθηση για τις αναμνήσεις. Για τις Ρίζες μας.

Πώς πήρατε την απόφαση για ένα τέτοιο εγχείρημα; 

Η ιδέα γυρόφερνε καιρό στην σκέψη του Ανδρέα. Να δημιουργήσει μία συλλογή από παραδοσιακή μουσική, για την οποία έκανε εκτεταμένη έρευνα τα τελευταία χρόνια. Πέρσι τον Απρίλιο, καθώς ζούσαμε την πρώτη καραντίνα, αποφάσισε πως οι Ρίζες μπορούσαν να αγκαλιάσουν κάτι ακόμη μεγαλύτερο. Μπορούσαν να χωρέσουν όλα εκείνα από τα οποία κληθήκαμε να μείνουμε μακριά, τα χωριά μας, τους παππούδες μας, τις παραδόσεις μας.

Οι Ρίζες βγήκαν online στα social media και τις υποδέχθηκε μια μεγάλη αγκαλιά από τον κόσμο, που μας έδειξε πως η ανάγκη για επαφή με τις ρίζες μας ήταν κοινή. Όλοι αντιληφθήκαμε την απουσία όσων πριν ήταν αυτονόητα. Όπως η Κυριακή στο χωριό, τα ταβερνάκια με τους φίλους, οι εκδρομές στο βουνό και οι βόλτες χωρίς περιορισμούς.

Το σύκο των ελληνικών καλοκαιριών μας

Τι συμβολίζει η λέξη και η έννοια «ρίζες» για τον καθένα/καθεμία από εσάς;

Η λέξη ρίζες συμβολίζει ταυτόχρονα από πού ήρθαμε και πού θέλουμε να πάμε. Όλα όσα μας ενώνουν με το παρελθόν αλλά ταυτόχρονα και η πηγαία ανάγκη να ριζώσουμε κάπου στο παρόν ή στο μέλλον. Ρίζες μας είναι οι μυρωδιές, οι γεύσεις, οι εικόνες, οι ήχοι που πάντα θα μας γυρνάνε στις πιο βαθιές μας μνήμες και αναμνήσεις.

Παίρνετε μηνύματα από τον κόσμο; 

Λαμβάνουμε πολλά μηνύματα και αυτό είναι και το πιο ωραίο κομμάτι. Η διάδραση με τον κόσμο. Τα μηνύματα από Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό είναι συχνά συγκινητικά, ειδικά όταν μας αναφέρουν πως έχουμε καταφέρει να κάνουμε Έλληνες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εκτός Ελλάδας να αγαπήσουν έναν τόπο που ίσως δεν έχουν δει ποτέ.

Επίσης, από τα αγαπημένα μας μηνύματα είναι από ανθρώπους που χαζεύουν τις αναρτήσεις των Ριζών μαζί με τις γιαγιάδες ή τους παππούδες τους, και όταν στέλνουμε και εμείς την αγάπη μας, οι γιαγιάδες τους ανταποδίδουν με πλατιά χαμόγελα και διαδικτυακές αγκαλιές.

Από πού αντλείτε εμπνεύσεις για τις αναρτήσεις σας; 

Πολλές φορές ,από τις ίδιες τις φωτογραφίες που μας στέλνει ο κόσμος, όταν αυτό που θα δούμε ξυπνά δικές μας αναμνήσεις. Άλλες φορές η έμπνευση ξεκινά από την ίδια την ανάμνηση και μετά αναζητούμε την φωτογραφία που θα “κουμπώσει” σε αυτήν. Συχνά είναι και κάτι που θα δούμε στο δρόμο, ή θα ακούσουμε να λένε μεταξύ τους δύο γιαγιάδες.

Μοιραζόμαστε μεταξύ μας μια κοινή ικανότητα να ζωντανεύουμε στο νου μας αναμνήσεις. Γι’ αυτό και παρόλο που ανεβάζουμε όλοι μας posts και γράφουμε γι’ αυτά χωρίς να το συζητήσουμε προηγουμένως, το αποτέλεσμα μπορεί να φαίνεται σαν να προέρχεται από έναν άνθρωπο..

Την σελίδα διαπνέει μια ελληνικότητα, αυθεντική, αχρωμάτιστη πολιτικά, καλαίσθητη. Τι σημαίνει «Ελλάδα» για τον καθένα από εσάς; 

Το τι σημαίνει Ελλάδα το αντιληφθήκαμε όταν φύγαμε έξω και φτιάχναμε κόλλυβα για πρωινό, ή μαθαίναμε σε ξένους φίλους στίχους από Ελληνικά τραγούδια και δοκιμάσαμε για πρώτη φορά να κάνουμε μπακαλιάρο για την 25η Μαρτίου. Ελλάδα σημαίνει παρέα, οικογένεια, μοίρασμα και ελπίδα.

Είναι η τόσο όμορφη ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους αλλά και τους τόπους αυτής της τόσο μικρής γεωγραφικά χώρας.  Η Ελλάδα είναι ένας κώδικας επικοινωνίας και οι ρίζες μας το λεξικό της.

Φύση, Θεός και Άνθρωπος: στην Ελλάδα σαν ένα

Ποιες άλλες σελίδες στο ελληνικό Facebook θαυμάζετε και παρακολουθείτε;

Αγαπάμε την Γεωγραφία που είναι πολύ κουλ! Κάνει τέλεια δουλειά, αφιερώνοντας αγάπη και χρόνο. Επίσης είμαστε fans του e.x.i.s που μας μαθαίνει για τις λέξεις με τον πιο πρωτότυπα ανεπιτήδευτο τρόπο. Και τα βράδια μας ,τελευταία, ακούμε τα εξαιρετικά podcasts από το istorima.

Οι «Ρίζες» έχουν κάποιον άλλο στοχο; Από fb page θα μπορούσαν να γίνουν καφενείο, μπαρ, κίνημα, οργάνωση, πολιτιστικός σύλλογος…

Χαιρόμαστε που βλέπουν και άλλοι τις προοπτικές των Ριζών. Γιατί πραγματικά, οι Ρίζες θα μπορούσαν να αγκαλιάσουν πάρα πολλές ιδέες και βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο, ώστε να αρχίσουμε να αναπτύσσουμε κάποιες από αυτές.

Θέλουμε αρχικά να δημιουργήσουμε μία βάση και εκτός των social media, ώστε όλο το υπέροχο υλικό σε σχέση με την άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά που συλλέγουμε από τον κόσμο, να βρει ένα σπιτικό.

Και από εκεί και πέρα, όσο θα υπάρχει το ενδιαφέρον και η υποστήριξη από τον κόσμο, οι δυνατότητες ανάπτυξης των Ριζών είναι αμέτρητες.

Έθιμα, παραδόσεις και παράξενες συνήθειες…

Πού σχεδιάζετε να πάτε φέτος το καλοκαίρι;

Στα χωριά μας, που μείναμε τόσο καιρό μακριά τους. Στο φαγητό της γιαγιάς μας, στο καφενείο του χωριού μας, στις ρίζες μας. Αυτό το καλοκαίρι είναι μία καλή ευκαιρία να επαναδιαπραγματευτούμε την έννοια του εσωτερικού τουρισμού και να ανακαλύψουμε τις αμέτρητες δυνατότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα.