Επτά άνθρωποι των βιβλίων εξηγούν πώς αυτά τους άλλαξαν την ζωή

Κανείς που αγαπάει το βιβλίο δεν χρειάζεται μια Παγκόσμια Ημέρα για να του υπενθυμίσει αυτή την αγάπη, όμως σε κάθε περίπτωση έχει αξία να τιμούμε με κάθε ευκαιρία τους συγγραφείς και τους ανθρώπους των εκδόσεων.

Τα βιβλία είναι ζωή και έχουν βαθιά κοινωνική και πολιτισμική σημασία. Ο λόγος στους αμετανόητους «εραστές» τους.

(Να διαβάζουμε, μωρέ!)

Στάθης Ιντζές, εκδότης (Ενύπνιο), συγγραφέας

Ζούμε σε μια εποχή όπου οι περισσότερες δουλειές απαιτούν διαχείριση πολλών και παράλληλων τεχνολογιών, κάτι που μου προκαλούσε πάντα μεγάλο άγχος. Αυτό που άλλαξε στη ζωή μου το βιβλίο, όντας ο ίδιος πια επαγγελματίας του χώρου, είναι ότι η διαχρονικότητά του, οι αργοί ρυθμοί που χρειάζονται για τη γέννηση ενός σπουδαίου βιβλίου, ο παραγκωνισμός του «εδώ και τώρα», σε συνδυασμό με τη χαρακτηριστική μυρωδιά του φρεσκοτυπωμένου χαρτιού, καταπραΰνουν το άγχος που θα είχα σε οποιαδήποτε άλλη εργασιακή συνθήκη.

Αμέρισσα Μπάστα, υπεύθυνη επικοινωνίας εκδόσεων Κλειδάριθμος

Κάπου κοντά φετινά στα Χριστούγεννα ήρθε στα χέρια μου ένα βιβλίο που εντελώς απροσδόκητα με έφερε μπροστά σε μια σαρωτική, φρέσκια και εμψυχωτική ματιά πάνω στην Ανθρώπινη Φύση. Κάτι που όλοι θέλουμε να πιστέψουμε αλλά λίγοι τελικά τολμάμε να αφήσουμε τον εαυτό μας έστω και να το φαντασιωθεί.

Η Ανθρωπότητα του R. Bregman καταφέρνει να σπάσει κάθε παγιωμένη αντίληψη που θέλει τον καθένα μας ικανό για πράξεις απίστευτης βαναυσότητας και τολμά να υποστηρίξει την επανασταστική ιδέα ότι στο βάθος όλων μας υπάρχει μια πηγή καλοσύνης. Σε μια περίοδο που τα όσα συμβαίνουν δοκιμάζουν καθημερινά τις αντοχές μας, η Ανθρωπότητα θα έλεγε κανείς πως ήρθε ως ένεση αισιοδοξίας για να αποκαταστήσει το δικαίωμά μας στην ελπίδα.

Θάνος Ζελίτης, εκδότης (Άρτεμις), ποιητής

Θυμάμαι τον εαυτό μου καθισμένο στο τελευταίο σκαλοπάτι μιας εξωτερικής σκάλας που ανέβαινε στον πρώτο όροφο του σπιτιού. Γύρω μου τρία μικρότερα ξαδέρφια μου κι εγώ να τους διαβάζω -με δυσκολία είναι η αλήθεια- από το πρώτο τεύχος της τρίτης έκδοσης του Μικρού Ήρωα.

Τον επόμενο χρόνο άρχισα το σχολείο. Αλλά είχα ήδη αρχίσει να διαβάζω βιβλία, κάθε είδους βιβλία, ό,τι έπεφτε στα χέρια μου. Μέχρι σήμερα που πλέον έχω γίνει αναγνώστης επιλεκτικός μεν, φανατικός δε. Δεν ξέρω αν το βιβλίο μου άνοιξε ορίζοντες, διεύρυνε το γνωστικό μου επίπεδο, δεν με νοιάζει κιόλας…

Κείνο που ξέρω είναι ότι χωρίς το βιβλίο δεν θα ήμουν αυτό που είμαι… Δεν γίνεται να ζήσω χωρίς αυτό.

Κέλλυ Κρητικού, βιβλιοκριτικός, ιδρύτρια εφαρμογής Book Zone, συνδημιουργός της πρώτης mobile εφαρμογής για βιβλία «BookZone» (μπορείτε να την κατεβάσετε από Google Play Store/App Store)

Τα βιβλία υπήρχαν πάντα στη ζωή μου, ένας μαγικός κόσμος που χανόμουν μέσα του και ταξίδευα σε διαφορετικά μέρη και εποχές. Την περίοδο όμως της μητρότητας αποτέλεσαν για εμένα το καταφύγιό μου, όταν τα ατελείωτα ξενύχτια και οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητας, δεν μου άφηναν πολλά περιθώρια κοινωνικής ζωής. Τότε ήταν που αποφάσισα να αρχίσω να γράφω την άποψή μου για βιβλία στο προσωπικό μου blog και πολύ σύντομα κατάφερα να αρθρογραφώ σε μέσα ενημέρωσης και να αξιολογώ χειρόγραφα εκδοτικών οίκων.

Σήμερα έχω πια τη χαρά, μαζί με μια ομάδα αξιόλογων ανθρώπων, να συστήσουμε στο βιβλιοφιλικό κοινό το «BookZone» app, την πρώτη mobile δωρεάν εφαρμογή για το βιβλίο!

Αχιλλέας Κυριακίδης, συγγραφέας, μεταφραστής

Τα βιβλία δεν άλλαξαν τη ζωή μου. Τα βιβλία διαμόρφωσαν τη ζωή μου. Όπως η μουσική, οι ταινίες και οι άνθρωποι που αγάπησα. Γι’ αυτό και, στο τελευταίο μου βιβλίο («Το μουσείο των τύψεων») το πεντασέλιδο Βιογραφικό μου Σημείωμα δεν έχει ιδιότητες, σπουδές και βραβεία, αλλά τα βιβλία, τις μουσικές και τις ταινίες που με διέπλασαν.

Ελένη Μοσχοβάκη, καθηγήτρια Ιταλικών & Αγγλικών, αναγνώστρια (και στην πένα επιδέξια)

Δεν ξέρω πώς ακριβώς άλλαξαν τη ζωή μου τα βιβλία, θυμάμαι όμως τη μέρα που κάποιο μου ψιθύρισε:

«Άκουσέ με, το μόνο σίγουρο είναι πως

το Ο μικρόν προηγείται του Ω μέγα.

Δεν μπορώ να σου πω τι πρέπει να κάνουμε

ξέρω μόνο πως το χρόνο τον καίνε τα λόγια μου.

Ό,τι κι αν συμβαίνει θα μπορείς να επιστρέψεις

στις λέξεις από βούτυρο που λιώνουν και στις άλλες,

τις από πραγματικότητα φτιαγμένες που καρφώνουν.

Ίσως η αγάπη είναι το σώμα μου που ανοίγει τελείως

και θέλει να σε κλείσει για χίλια χρόνια.

Μα γι’ αυτό δεν είσαι εδώ;»

Από τότε όταν πιάνω ένα βιβλίο του ψιθυρίζω

«η αγάπη που έχεις μέσα σου είναι το καλύτερο μέρος μου».

Ανδρονίκη Μαστοράκη, μεταφράστρια, επιμελήτρια, συγγραφέας, ιδιοκτήτρια του βιβλιοκαφέ Literature House και των εκδόσεων BookLab

Τα βιβλία μού έχουν προσφέρει καταφύγιο την ώρα του πόνου, παρέα την ώρα της μοναξιάς, διέξοδο την ώρα της ανάγκης, έκσταση την ώρα της δημιουργίας, έμπνευση την ώρα της χαράς, στήριγμα την ώρα της απελπισίας. Ήταν το μέσο για να γνωρίσω νέους ανθρώπους, να ανακαλύψω ιδέες, να ταξιδέψω στα βάθη του χρόνου και στα πέρατα του κόσμου. Τα βιβλία δεν μου άλλαξαν τη ζωή, είναι η ίδια μου η ζωή.