Δεκάδες έχουν υπάρξει οι υποψηφιότητες Ελλήνων στην μεγαλύτερη γιορτή της μεγάλης οθόνης.

Εμείς συγκεντρώσαμε όλες τις ελληνικές υποψηφιότητες και νίκες και στις παρουσιάζουμε.

Ήταν 2017 όταν Γιώργος Λάνθιμος και ο Ευθύμης Φιλίππου διεκδίκησαν το Οσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για την ταινία «Αστακός».

Από την άλλη, το 2014 ο Ελληνογάλλος Alexandre Desplat είναι επίσης μία κατηγορία μόνος του με ήδη 7 υποψηφιότητες στο ενεργητικό του και μια νίκη για την ταινία  «Τhe  grand Hotel Budapest».

Ο  Aλεξάντερ Ντινελάρης βραβεύτηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για την ταινία  «Birdman», μαζί με τους Aλεχάντρο Ιναρίτου, Νίκολας Γιακομπόνε και Αρμάντο Μπο το  2014.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Φαίδων Παπαμιχαήλ, το 2013 ήταν υποψήφιος για την «Νεμπράσκα» του Αλεξάντερ Πέιν.

Ο Αλεξάντερ Πέιν τιμήθηκε το 2011 με το Οσκαρ διασκευασμένου σεναρίου για τους Απογόνους.

Ο Λάνθιμος και Φιλίππου ήταν και πάλι υποψήφιοι το 2011 με τον «Κυνόδοντα» για το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Το 2009 ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης Λουί Ψυχογιός κερδίζει το δικό του Όσκαρ στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για το «The Cove».

Η  Πατρίτσια Φιλντ το 2007 βρίσκεται ανάμεσα στις υποψήφιες  για το βραβείο ενδυματολογίας για την ταινία «Ο διάβολος φοράει  Πράντα».

Ο Ελληνοαυστραλός Τζορτζ Μίλλερ έχει βραβευθεί  για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων, το «Happy Feet»  (2007).

Το πρώτο του Οσκαρ στην κατηφορία διασκευασμένο σεναρίο πήρε ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν το το 2004 για το «Πλαγίως».

Το 2003 η Νία Βαρντάλος  διεκδικεί το χρυσό αγαλματίδιο για το πρωτότυπο σενάριο της εισπρακτικής επιτυχίας «My Big Fat Greek Wedding».

Η Χριστίνα Λαζαρίδη το 2001 ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης ταινίας μικρού μήκους  για το «One Day Crossing».

Το 1995 ο Μίλλερ διεκδίκησε τα Όσκαρ καλύτερης Ταινίας και καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου  για το «Babe».

Ο Τζορτζ Μίλλερ ήταν υποψήφιος και το 1993 για το  Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου  για την ταινία «Το λάδι του Λορέντζο».

Ο «Νονός 3» το 1991 κουβαλά και μια ακόμη ελληνική υποψηφιότητα, αυτή τη φορά για το Οσκαρ φωτογραφίας για τον Ντιν Ταβουλάρις.

Το 1989 για το «Tucker: The Man and His Dream» φέρνει υποψήφιο για το Οσκαρ φωτογραφία τον Ντιν Ταβουλάρις.

Το 1988, η ελληνικής καταγωγής Ολυμπία Δουκάκις κερδίζει τις εντυπώσεις και αποσπάει το Όσκαρ Β΄ Γυναικείου ρόλου για το «Moonstruck».

Το 1983 ο Γαβράς  είναι και πάλι  υποψήφιος με τον «Αγνοούμενο». Η ταινία απέσπασε τελικά  το Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου.

Το 1982 ο  Βαγγέλης Παπαθανασίου  κατακτά το Όσκαρ καλύτερης μουσικής για τους «Δρόμους της Φωτιάς». Ο ίδιος δεν παρευρέθηκε στην τελετή και το χρυσό αγαλματίδιο το παρέλαβε εκ μέρους του ο  William Hurt.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Κωνσταντίνος ή Ντιν Ταβουλάρις ήταν υποψήφιος γαι το Οσκαρ φωτογραφίας το 1980 για το «Αποκάλυψη τώρα».

Ο Κωνσταντίνος ή Ντιν Ταβουλάρις ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ φωτογραφίας το 1979 για την ταινία «The Brinks’ Job».

Η «Ιφιγένεια» και πάλι σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη φτάνει  το 1977 στα Όσκαρ.

Το 1976 ο Ελληνοαμερικανός Κρις Σάραντον διεκδίκησε το Οσκαρ Β’ ανδρικού ρόλου  για την ερμηνεία του στην ταινία «Σκυλίσια μέρα», πρωταγωνιστώντας δίπλα στον Αλ Πατσίνο.

Ο διευθυντής φωτογραφίας Κωνσταντίνος ή Ντιν Ταβουλάρις κέρδισε το Οσκαρ το 1975 για τον «Νονό 2»

Το 1974 η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριζ κερδίζει το Οσκαρ για τον «Υπέροχο Γκάτσμπι»,  όπου πρωταγωνιστούσαν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η Μία Φάροου.

Το 1975, ο μεγάλος σκηνοθέτης και ηθοποιός του Χόλιγουντ Τζον Κασσαβέτης διεκδίκησε το αγαλματίδιο για τη σκηνοθεσία του στο «A woman under the Influence».

Το 1970 ο Κώστας Γαβράς διεκδικεί το Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας για το «Ζ». Η ταινία διεκδικεί και τα Όσκαρ καλύτερης ταινίας και διασκευασμένου σεναρίου,  αλλά δεν κερδίζει κανένα από τα δύο.

Το 1969 ο Κασσαβέτης ήταν  υποψήφιος για το Όσκαρ  πρωτότυπου σενάριο  για την ταινία «Faces».

Το 1968 ο Κασσαβέτης ήταν και πάλι υποψήφιος διεκδικώντας το  Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου για την ταινία  «Και οι 12 ήταν καθάρματα».

Το 1966 ο Βασίλης Γεωργιάδης με «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσης ταινίας.

Ακόμα ένας σκηνοθέτης, ο Eλληνοκύπριος Μιχάλης Κακογιάννης το 1965 διεκδίκησε το Όσκαρ σκηνοθεσίας, καλύτερη ταινίας και καλύτερου διασκευασμένου σεναρίου  με τον «Ζορμπά». Αν και έχασε,  η ταινία έμεινε στην ιστορία, κερδίζοντας 3 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και ένα για τη σκηνογραφία ενός σημαντικού Έλληνα δημιουργού, του Βασίλη Φωτόπουλου.

Το 1964 ο Βασίλης Γεωργιάδης ήταν υποψήφιος με τα «Κόκκινα Φανάρια» για το Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Το 1964 ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης Ελία Καζάν- Ηλίας Καζαντζόγλο ήταν υποψήφιος για Οσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία  «Αμέρικα, Αμέρικα».

Το 1963 ο Τέλης Σαβάλας  ήταν υποψήφιος για Οσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «Ο βαρυποινίτης του Αλκατράζ».

Το 1963 η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Ολντριζ  ήταν και πάλι υποψήφια για την «Φαίδρα» του Ζιλ Ντασέν.

Ο Μιχάλης Κακογιάννης με την «Ηλέκτρα» το 1963 ήταν υποψήφιος για Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.

Το 1962 ο Γιώργος Τσακίρης κερδίζει το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «West Side Story».

Η ενδυματολόγος Θεώνη Βαχλιώτη-Όλντριτζ ήταν υποψήφια το 1961 για το «Ποτέ την Κυριακή».

Το 1961 ο Μάνος Χατζιδάκις κέρδισε το Όσκαρ για τη μουσική στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή».

Η Μελίνα Μερκούρη διεκδίκησε  το Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου με το «Ποτέ την Κυριακή» το 1961  κάνοντας μεγάλη εντύπωση, αλλά νικήτρια τότε ήταν η Ελίζαμπεθ Τέιλορ.

Το 1956  ο Ελίας Καζάν ήταν ξανά υποψήγιος για το Οσκαρ σκηνοθεσίας για το «Ανατολικά της Εδέμ».

Το  1955 ο Ελίας Καζάν κερδίζει το Οσκαρ σκηνοθεσίας για «Το λιμάνι της αγωνίας».

Ο Καζάν, το 1952  ξανά υποψήφιος για το Οσκαρ σκηνοθεσίας για το «Λεωφορείο ο Πόθος».

Ο Καζάν το 1948 κερδίζει το Οσκαρ για τη σκηνοθεσία της ταινίας «Συμφωνία Κυρίων».

Το 1944 η Κατίνα Παξινού κερδίζει το Οσκαρ  Β΄ γυναικείου ρόλου  για την ερμηνεία της στην ταινία «Για ποιον χτυπά η καμπάνα».

Το 1937 ο  Ελληνοαμερικανικής καταγωγής  χορευτής και στενός συνεργάτης του Φρεντ Αστέρ, Ερμής Παναγιωτόπουλος, γνωστός ως Hermes Pan, κέρδισε το  το Βραβείο Όσκαρ  για τις χορογραφίες του  στην ταινία «A Damsel in Distress».

Ο Hermes Pan ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ για τις χορογραφίες τους στην ταινία «Swing Time»  το 1936.

Ο Hermes Pan ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ για τις χορογραφίες τους στην ταινία «Top Hat» το 1935.

Headlines