O Runes εξηγεί στο in.gr τι σημαίνει «Ardour»

Με έδρα την Θεσσαλονίκη και το Μάντσεστερ ο Runes μας παρουσιάζει το 4o του άλμπουμ με τίτλο ‘Ardour’.  Εμπνευσμένα από πολλές και διάφορες μουσικές επιρροές, τα 11 τραγούδια που περιλαμβάνονται στο άλμπουμ, μας μιλάνε για το πάθος και τον φόβο ενός καλλιτέχνη, που μέσα από την καθημερινότητα στην σημερινή κοινωνία και τις σύγχρονες προκλήσεις της ζωής, παλεύει  με στόχο του την μοναδικότητα.

Το εξαιρετικό βιμπράτο στη φωνή του Runes και μερικές πολύ καθηλωτικές ιστορίες που αφηγείται, είναι αυτό που τον ξεχωρίζουν μέσα από τον ωκεανό του μελωδικού, ατμοσφαιρικού ήχου της νέας γενιάς τραγουδοποιών – ερμηνευτών.

Το “Ardour” το νέο album του παντρεύει το “βυζαντινό” μέλος με την Anohni και το πιανιστικό, οργανικό στοιχείο της γήινης ατμόσφαιρας με το υπερβατικό στοιχείο της 4AD των 80s.

Δεν είναι εύκολο να καταχωρίσει κανείς, τον Runes σε μία μουσική κατηγορία. Αποτελεί μία τόσο ιδιοσυγκρασιακή περίπτωση καλλιτέχνη που σε αναγκάζει να καταφύγεις σε περιφραστικές περιγραφές του ύφους και του ήχου του. Αν η μελαγχολία είναι το νέο cool στα μέσα της covid εποχής, τότε ο Runes είναι ο εναλλακτικός influencer που δεν συχνάζει στα κοινωνικά δίκτυα. Και αν το
LBTGQ είναι η νέα μορφή πολιτικής πάλης, τότε ο Runes είναι ο ηγέτης της ερωτικής ρευστότητας.

Το album “Ardour” κυκλογορεί σε ψηφιακή μορφή από την Amour Records.

Πώς προέκυψε το νέο σας project;

Με το που γύρισα πίσω Θεσσαλονίκη από Αγγλία, ξεκίνησαν οι φασαρίες με τον ιό και κλειστήκαμε όλοι μέσα στα σπίτια μας. Ενώ ήμασταν μέσα όλη μέρα και το άγχος μεγάλωνε όλο και περισσότερο, ξεκίνησα να γράφω ξανά και να παίζω μουσική,  γνωρίζοντας ότι, για εμένα, είναι ο κύριος τρόπος να αντιμετωπίσω οτιδήποτε περνάω εκείνη την περίοδο. Ταυτόχρονα είδα ότι παγκοσμίως ξεκίνησε πολύς κόσμος να μιλάει για αυτά που τον ενοχλούν και αισθάνθηκα την ανάγκη να βγάλω από μέσα μου και εγώ, με τον δικό μου τρόπο, σκέψεις και ανησυχίες μου με σκοπό την απελευθέρωση.

Ποια ήταν η έμπνευσή σας;

Από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί σε παγκόσμιο επίπεδο, σε ανθρωπιστικά δικαιώματα και την καταπάτησή τους καθώς και προσωπικές εμπειρίες, τα θέματα που διάλεξα να θίξω με αυτό το project είναι πολύ κοντά στην καρδιά μου και στο ποιος είμαι. Αυτή είναι και η σημαντική διαφορά του προηγούμενου άλμπουμ καθώς και του τωρινού με τα δύο πρώτα άλμπουμ που έγραψα. Πλέον η μουσική μου είναι πιο προσωπική και είναι το κύριο εργαλείο μου για να μπορέσω να εκφράσω αυτά που σκέφτομαι όλη μέρα. Ο προηγούμενος δίσκος μου με τίτλο Panic Attack μιλάει για τα συναισθήματα και την σύγχυση που μου προκαλούν οι καθημερινές μου εμπειρίες και το Ardour μιλάει για την προέλευση αυτών των συναισθημάτων καθώς και την προσπάθειά μου να γίνω πιο ήρεμος άνθρωπος και να αποβάλλω το άγχος που με κυριαρχεί.

Πώς έγινε η επιλογή των κομματιών;

Γενικά όταν δουλεύω σε ένα project σαν αυτό προσπαθώ να μην βάζω περιορισμούς και να αφήνω τον εαυτό μου να βγάλει από μέσα του αυτά που θέλει χωρίς να επεξεργάζομαι την πληροφορία με σκοπό την πώληση. Θεωρώ ότι αν θέλεις η δουλειά σου να είναι ειλικρινής και να μιλάει σε άτομα με ίδιες εμπειρίες, πρέπει να αφεθείς και να εμπιστευτείς το ότι αν εκφράσεις αυτά που αισθάνεσαι -έτσι όπως είναι- τότε θα έχεις στα χέρια σου ένα project που αξίζει να ακουστεί. Τα κομμάτια γράφτηκαν με την σειρά που τα ακούς στο άλμπουμ με εξαίρεση το And What που ήτανε το πρώτο που έγραψα καθώς και το πρώτο single του άλμπουμ.

Τι σημαίνει ardour;

Ardour είναι ο μεγάλος ενθουσιασμός και το πάθος. Σε γενικές γραμμές η λέξη αυτή έχει χρησιμοποιηθεί από πολλούς με σκοπό να μιλήσουν για μεγάλους έρωτες αλλά σε αυτό το project ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτή την λέξη για να περιγράψω το πόσο σημαντικά είναι για εμένα αυτά που λέω στο άλμπουμ. Από τον καπιταλισμό και την αξία του χρήματος στην κοινωνία που ζούμε, σε έρωτες που μόνο πληγές αφήνουν στο ιστορικό σου, καθώς και τον φόβο του να ζεις σε μία κοινωνία που δεν μπορείς να είσαι αληθινά ο εαυτός σου, το πάθος μου πλέον και ο ενθουσιασμός μου είναι στην ανακάλυψη ότι όταν μιλάς και τα βγάζεις από μέσα σου, αρχίζεις να τα αντιμετωπίζεις αλλά και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι ο μόνος που τα βλέπει έτσι.

Τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στον κόσμο;

Το μήνυμά μου είναι απλό και με ακολουθεί σε ό,τι project και να δουλεύω. Αλληλεγγύη. Υπάρχει πολύ μίσος στην κοινωνία που ζούμε. Μίσος προς το ξένο, το διαφορετικό, το περίεργο. Το πραγματικά περίεργο είναι ότι ό,τι σημαντικό έχει γίνει στον χώρο της τέχνης παγκοσμίως, έχει γίνει από άτομα που δεν ακολουθούσαν τους άγραφους νόμους που όλοι συμφωνήσαμε, χωρίς να μας ρωτήσει κάποιος, να ακολουθούμε. Με το που γίνεσαι ενήλικος, η κοινωνία σου ζητάει να σταματήσεις να ονειρεύεσαι και αυτό είναι που σκοτώνει αυτό το πάθος που όλοι είχαμε σαν παιδιά. Μπορεί να ακούγεται κλισέ (το οποίο το κάνει και αληθινό) αλλά χώρια δεν θα πάμε μπροστά. Πρέπει να σταματήσουμε να κρίνουμε ο ένας τον άλλον και να επικεντρωθούμε στο πώς μπορούμε όλοι, μαζί, να πάμε μπροστά.

Πώς είναι η δισκογραφία στην Ελλάδα σήμερα;

Στην Ελλάδα, όπως όλοι ξέρουμε, οι τέχνες δεν είναι προτεραιότητα. Υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι μουσικοί που ούτε ταλέντο τους λείπει, ούτε η όρεξη αλλά δεν τους δίνεται η ευκαιρία. Επίσης έχουμε πάρα πολύ ξενόγλωσσο ρεπερτόριο στην Ελλάδα αλλά για κάποιο λόγο δεν προωθείται καθόλου. Η μουσική που προωθείται δεν πιστεύω πως αντιπροσωπεύει το τι ακούει ο κόσμος. Δεν βοηθάει και καθόλου ότι έχουμε κάνει πολύ δύσκολο, οικονομικά, το ταξίδι στην μουσική. Ως μουσικός, είτε πεινάς, είτε βγάζεις παραπάνω λεφτά απ’όσο χρειάζεσαι. Δεν υπάρχει το ενδιάμεσο και αυτό έχει ως φυσική συνέπεια να μην προσπαθεί πολύς κόσμος να δοκιμάσει την τύχη του σε αυτό το χώρο.

Ποια είναι τα πρότυπά σας στη μουσική;

Από πολύ μικρή ηλικία μου άρεσαν καλλιτέχνες που ξέφευγαν από το συνηθισμένο. Καλλιτέχνες όπως ο David Bowie, η Björk, οι Fever Ray. Μου ήταν πάντα πολύ ενδιαφέρον να βλέπω την εξέλιξή τους και να βλέπω κόσμο να γιορτάζει και να αγαπάει την δουλειά τους. Αυτό μου έδινε πάντα μία ελπίδα για το μέλλον, ότι όσο υπάρχουν αυτοί οι καλλιτέχνες έχουμε ακόμα ελπίδα να πάμε μπροστά σαν κοινωνία.

Πώς αντιμετωπίζετε την καραντίνα;

Και ποια είναι η άποψή σας για τις live streaming συναυλίες;

Μέσα στη καραντίνα μπορώ να πω ότι είμαι από τους τυχερούς. Μπόρεσα να αφιερώσω πολύ χρόνο στη δημιουργία και να δοκιμάσω καινούργια πράγματα. Επίσης μπόρεσα μέσω του ίντερνετ να συνδεθώ με πολύ κόσμο. Είδα ότι υπάρχει πολλή ζήτηση για τέχνη και επειδή ο κόσμος είναι σε μια γενικότερη σχετική παύση, υπάρχει ο χρόνος πλέον για αναζήτηση. Ξεκίνησα να δημιουργώ τα Bedroom Concerts μέσω του Youtube με γνωστές διασκευές καθώς και δικά μου κομμάτια και έτσι μπόρεσα και να παίξω μουσική ζωντανά, και να προωθήσω τη δουλειά μου, και να γνωρίσω πολύ κόσμο και να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με το να είσαι μπροστά σε κόσμο και να τραγουδάς. Ανυπομονώ να μπορέσουμε όλοι να πάμε ξανά σε συναυλίες και να χορέψουμε.

Ποια είναι τα επόμενά σας σχέδια;

Ετοιμάζω το Bedroom Concert 3 αυτήν την περίοδο καθώς και αρκετές συνεργασίες με άλλους μουσικούς και από Ελλάδα και από το εξωτερικό και πέρα από την προώθηση του Ardour δεν έχω σταματήσει να γράφω καινούργια πράγματα, οπότε ανυπομονώ για το επόμενο project. Επίσης δουλεύω αυτήν την περίοδο πάνω στα visuals του άλμπουμ μου καθώς και σε αρκετές διασκευές. Μου αρέσει να είμαι πολυάσχολος γενικά και να βγάζω συνέχεια κάτι καινούργιο. Ελπίζω στα επόμενά μου σχέδια να μπορέσω να βάλω σύντομα και κάποια συναυλία με κόσμο αλλά αυτό δεν εξαρτάται από εμένα. Ως τότε, το ίντερνετ είναι ο καλύτερος μου φίλος.