Απίστευτη ιστορία: Πώς ένας σκύλος «έσωσε» το Μουντιάλ του 1966

Το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1966 πέρασε στην ιστορία ως ένα από τα συναρπαστικότερα και πλέον αμφιλεγόμενα Μουντιάλ.

Αρκετοί ήταν αυτοί που κατηγόρησαν τη διοργάνωση για την ευνοϊκή μεταχείριση της Αγγλίας, η οποία φιλοξενούσε το πρωτάθλημα και κατέκτησε το κύπελο. Ωστόσο η διοργάνωση δεν έμεινε στην ιστορία μόνο γι’αυτό.

Στο Μουντιάλ του 1966 ο πραγματικός του «ήρωας» που διασφάλισε την επιτυχία του διαγωνισμού και την τιμή της διοργανώτριας χώρας ήταν ένας σκύλος. Ο «Πικλς».

Το τρόπαιο που εξαφανίστηκε

Από το 1930 ως το 1970 στην πρωταθλήτρια απονεμόταν το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ. Αρχικά ήταν γνωστό ως «Παγκόσμιο Κύπελλο«, αλλά το 1966 πήρε το όνομα του ανθρώπου που διοργάνωσε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο. Του Γάλλου ποδοσφαιρικού παράγοντα, Ζιλ Ριμέ.

Τον Μάρτιο του 1966, δύο μήνες πριν την έναρξη των αγώνων στα γήπεδα της Αγγλίας, το τρόπαιο ταξίδεψε στη διοργανώτρια χώρα και τοποθετήθηκε στον εκθεσιακό χώρο «Methodist Central Hall» του Γουέστμινστερ στο κεντρικό Λονδίνο. Οι φίλαθλοι συνέρρεαν κατά εκατοντάδες για να θαυμάσουν το ιστορικό τρόπαιο, το οποίο ήταν από επιχρυσωμένο μέταλλο και αναπαριστούσε τη θεά Νίκη.

Για τη φύλαξή του δαπανήθηκαν περίπου 3 εκατομμύρια λίρες. Δύο ένστολοι υπάλληλοι φρουρούσαν το τρόπαιο όλο το 24ωρο ενώ άοπλοι φρουροί βρίσκονταν στο σημείο τις ώρες της έκθεσης. Ωστόσο, το πολλά υποσχόμενο σύστημα ασφαλείας κατέρρευσε. Συγκεκριμένα, τη νύχτα της 19ης Μαρτίου του 1966.

Το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, στις 12:10 της Κυριακής 20 Μαρτίου, οι φρουροί που πραγματοποιούσαν την προγραμματισμένη περιπολία, παρατήρησαν ότι κάποιος είχε παραβιάσει την προθήκη και τις πίσω πόρτες του κτηρίου. Το τρόπαιο δεν βρισκόταν στη θέση του. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου το τρόπαιο είχε κλαπεί. Το σκάνδαλό είχε παγκόσμια απήχηση.

Αμέσως ξεκίνησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό του δράστη ενώ παράλληλα η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της χώρας ανέθεσε κρυφά σε έναν γλύπτη, την κατασκευή ενός πιστού αντίγραφου του Ζιλ Ριμέ, προκειμένου να απονεμηθεί στους νικητές, στην περίπτωση που το αυθεντικό δεν βρεθεί.

Η επικοινωνία με τους δράστες

Την επόμενη ημέρα, ο πρόεδρος της Τσέλσι και της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αγγλίας, Τζόε Μιρς, έλαβε ένα ανώνυμο τηλεφώνημα από έναν άνδρα, ο οποίος προειδοποιούσε ότι «αύριο θα παραδοθεί ένα δέμα στην Τσέλσι«. Το δέμα παραδόθηκε την επομένη στο σπίτι του Μιρς. Περιείχε την αποσπώμενη επένδυση της κορυφής του κυπέλλου και ένα σημείωμα, στο οποίο ανέγραφε τις προϋποθέσεις για την επιστροφή του κλοπιμαίου. Ο δράστης ζητούσε 15.000 δολάρια σε χαρτονομίσματα των ενός και πέντε δολαρίων. Αν η Ομοσπονδία δεν συμμορφωνόταν με τις απαιτήσεις, το τρόπαιο θα καταστρεφόταν.

O Μιρς επισκέφτηκε τα γραφεία της Σκότλαντ Γιαρντ, όπως ονομάζεται η Μητροπολιτική Αστυνομία του Λονδίνου, παρέδωσε το πακέτο και κανόνισαν να συναντηθούν με τον άγνωστο άντρα, προκειμένου να γίνει η ανταλλαγή. Σύμφωνα με τις υποδείξεις του ντετέκτιβ που ανέλαβε την υπόθεση, στη βαλίτσα με τα χρήματα που θα έδιναν, αντί για χρήματα, χρησιμοποίησαν χαρτιά, τα οποία είχαν καλύψει με πραγματικά χαρτονομίσματα.

Η συνάντηση έγινε. Όταν ο δράστης παρατήρησε ένα αστυνομικό όχημα, τράπηκε σε φυγή. Ακολούθησε ένα κινηματογραφικό ανθρωποκυνηγητό, το οποίο κατέληξε στη σύλληψή του. Ο άντρας oνομαζόταν Έντουαρτ Μπέτσλι και ήταν γνωστός για μικροκλοπές και πωλήσεις μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες κλοπής και παράνομης παραβίασης ιδιωτικού χώρου και εξήγησε πως ήταν απλώς ένας «πληρωμένος μεσάζων». Είπε πως ένας άντρας από την οργάνωση «The Pole» του πρόσφερε 500 δολλάρια, μόνο για να τηλεφωνήσει στον Μιρς. Το τρόπαιο δεν βρέθηκε στην κατοχή του.

Ο τετράποδος ήρωας

Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση. Επρόκειτο να φιλοξενήσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα για πρώτη φορά στα χρονικά. Ο πρόεδρος της FIFA, Άγγλος στην καταγωγή, έκανε τα πάντα για να τα καταφέρει. Το 1966, το σύγχρονο ποδόσφαιρο συμπλήρωνε έναν αιώνα από τη δημιουργία του και έπρεπε να «γιορταστεί στη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο«, όπως έλεγε.

Η απώλεια του πιο σημαντικού κυπέλλου για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα σε βρετανικό έδαφος, καθιστούσε άμεσα τη χώρα, νεκρή ζώνη για κάθε μελλοντική διοργάνωση.

Την Κυριακή 27 Μαρτίου, το ασπρόμαυρο κόλεϊ που άκουγε στο όνομα Πικλς έσωσε την «τιμή και την υπόληψη» της χώρας. Όπως ακολουθούσε το αφεντικό του, Ντέιβιντ Κόρμπετ, στον κήπο του σπιτιού, κάτι του μύρισε. Άρχισε να ψάχνει, έφτασε πίσω απ’ τον φράκτη, στάθηκε μπροστά από ένα δέμα, που ήταν τυλιγμένο με εφημερίδες και δεμένο με σκοινί. Άρχισε να γαβγίζει ασταμάτητα. Όταν ο Κόρμπετ έβγαλε τις εφημερίδες αποκαλύφθηκε πως ήταν το δέμα με το πολυπόθητο τρόπαιο.

Κάλεσε τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες ερεύνησαν το σημείο, χωρίς όμως να καταλάβουν πως το τρόπαιο έφτασε στο σημείο. Όταν εξακρίβωσαν πως ο Κόρμπετ δεν ήταν ο δράστης που αναζητούσαν, αποφάσισαν να τον ανταμείψουν. Και περισσότερο τον σκύλο του «Πικλς». Η Αγγλία, χάρη στον τετράποδο ήρωα κατάφερε να διασώσει την περηφάνεια και το γόητρό της!

Ο Πίκλς και το αφεντικό του ήταν επίσημοι προσκεκλημένοι στη γιορτή που ακολούθησε την κατάκτηση του τροπαίου. Ο Πικλς απέκτησε τόση δημοσιότητα που έγινε τηλε-περσόνα. Έφτασε να συμμετέχει σε τηλεοπτικές σειρές, στην ταινία «The Spy With The Cold Nose» ενώ το 1966 ανακηρύχθηκε «σκύλος της χρονιάς». Τον επόμενο χρόνο πέθανε, σε ηλικία μόλις 5 ετών. Το κολλάρο του φυλάσσεται έως σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Ποδοσφαίρου της Αγγλίας στο Μάντσεστερ.

Το 1970 η Βραζιλία κατέκτησε για τρίτη φορά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Για πρώτη φορά στην ιστορία, της επετράπη να κρατήσει για πάντα το πρωτότυπο τρόπαιο. Φαίνεται, όμως, πως όσο κι αν το διεκδίκησαν δεκάδες χώρες τα τελευταία εβδομήντα χρόνια, το τρόπαιο δεν έμελλε να «στεριώσει» πουθενά. Το 1983 εκλάπη και δεν ξαναβρέθηκε ποτέ. Ο Πικλς δεν ήταν πια εκεί για να διαλευκάνει το έγκλημα.