Από πού πήραν το όνομά τους οι καμπάνες και γιατί είχε απαγορευτεί να χτυπούν στην τουρκοκρατία

Οι καμπάνες είναι αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής λατρείας. Πήραν την ονομασία τους από την περιοχή της Καμπανίας της Ιταλίας, καθώς εκεί βρίσκονταν τα κατάλληλα μέταλλα για την παρασκευή τους.

Εμφανίσθηκαν στη Δύση τον 6ο αιώνα και στην Ορθόδοξη Εκκλησία εισήχθησαν κατά τον 9ο αιώνα. Η κατασκευή τους ήταν τέχνη που αναπτύχθηκε κυρίως στα μοναστήρια.

Στην Ελλάδα, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, απαγορεύθηκε η χρήση τους για να μην ταράσσεται ο ύπνος των νεκρών μουσουλμάνων, σύμφωνα με τη δική τους θρησκευτική αντίληψη. Εξαίρεση αποτελούσαν το Άγιον Όρος, τα Ιωάννινα και μερικά νησιά, όπου επιτρεπόταν η χρήση της καμπάνας ως ειδικό προνόμιο.

Στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας βρίσκεται το χυτήριο των αδερφών Γαλανόπουλου. Είναι από τους τελευταίους καμπανοποιούς στην Ελλάδα και θεματοφύλακες της χριστιανικής παράδοσης.

Το χυτήριο των αδελφών Γαλανόπουλων στην Παραμυθιά. (Φωτογραφία: paramythia-online.gr)

Η οικογενειακή επιχείρηση τροφοδοτεί τους ιερούς ναούς με καμπάνες από 5 κιλά έως 5 τόνους, που η κάθε μια παράγει διαφορετικό ήχο.

Ο Θωμάς και ο Χρήστος Γαλανόπουλος, περνούν ώρες στο χυτήριό τους κατασκευάζοντας καλούπια και σχέδια καμπανών για τις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Πρόκειται για ένα επάγγελμα ιδιαιτέρως απαιτητικό.

Η επιχείρηση στηρίζεται στην οικογενειακή παράδοση, που πέρασε από πατέρα σε γιο. Ο Θωμάς Γαλανόπουλος είναι υπερήφανος για το έργο του, αφού πήρε, μαζί με τον αδελφό του, μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση και την επέκτεινε, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να είναι μία από τις δύο μεγαλύτερες επιχειρήσεις κατασκευής καμπανών στη χώρα.

Το χυτήριο των αδελφών Γαλανόπουλων στην Παραμυθιά, στο παρελθόν, παρήγαγε 120 τόνους καμπάνες τον χρόνο. Στις ημέρες μας, η παραγωγή έχει πέσει στους 50 τόνους.

Στο χυτήριο καμπανών των αδερφών Γαλανόπουλου στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας

Η οικογενειακή επιχείρηση μετρά ήδη 215 χρόνια ζωής

Ο Χρήστος Γαλανόπουλος, ο μικρότερος αδελφός, υπηρετεί με τον ίδιο ζήλο την τέχνη του. Ήταν μόλις 8,5 χρόνων και ο αδελφός του 12 όταν χάσανε τον πατέρα τους. Παιδιά τότε, αποφάσισαν να συνεχίσουν τη παράδοση. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι, αμέσως μετά το σχολείο δεν πήγαιναν σπίτι, αλλά κατευθείαν στο χυτήριο.

Οι καμπάνες ζυγίζουν από 5 κιλά και μπορεί να φτάσουν και τόνους, είναι επεξεργασμένες με διαφορετικό ήχο, ενώ ο χρόνος που απαιτείται για να φτιαχτούν εξαρτάται από το είδος και το μέγεθος.

Το κόστος κυμαίνεται στα 18 ευρώ το κιλό. Η τιμή για μια καμπάνα 55 κιλών υπολογίζεται στα 990 ευρώ, ενώ για μια τριών τόνων φτάνει τις 54.000 ευρώ.

Η μεγαλύτερη καμπάνα που έχουν κατασκευάσει τα δύο αδέρφια ζυγίζει 3,5 τόνους και βρίσκεται στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης, στον ναό Αγίου Ιωσήφ και Φωτεινής.

Εκτός από την Ελλάδα, τα έργα τους κοσμούν και κωδωνοστάσια στο εξωτερικό.

Δείτε στο βίντεο που ακολουθεί το ντοκιμαντέρ του Δονάτου Δρίμτζια από το εργαστήριο των αδερφών Γαλανόπουλου και τα στάδια κατασκευής των καμπανών:

Πηγή: Μηχανή του Χρόνου