«Μια πολύ ωραία ανάμνηση που έχω από τον πατέρα μου, θυμάμαι ερχόμουν από το σχολείο και ανέβαινα στο δωμάτιο του την ώρα που ξυπνούσε για να με ρωτήσει πώς πήγε το σχολείο και μια άλλη όταν ανέβηκα πρώτη φορά στην πίστα μαζί του και του έκανα μια έκπληξη σε ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Βγήκα στην πίστα και τραγούδησα μαζί του. Αυτό θα το θυμάμαι σε όλη μου την ζωή» ανέφερε συγκινημένος ο Άγγελος Διονυσίου.

«Όταν είχαμε χρόνο μαζί, πηγαίναμε στο γήπεδο. Έπρεπε 12 η ώρα μέχρι τα 16 μου χρόνια να γυρίσω στο σπίτι πριν πάει στη δουλειά. Και αν δεν γυρνούσα με έψαχνε στις πλατείες, στον Άγιο Θωμά να με γυρίσει σπίτι. Τις Κυριακές έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι και να τρώμε μαζί» θυμάται ο γιός του και συνεχίζει:

«Στο σπίτι ήταν πολύ στοργικός πατέρας. Ποτέ δεν με έχει βρίσει ή χτυπήσει. Χτύπαγε με τα λόγια του. Την μέρα που έμαθε ότι θα βγω στο τραγούδι μου είπε ότι σαν χαρακτήρας δεν νομίζω ότι θα αντέξεις. Αν θέλεις να το κάνεις θέλει πολύ γερό στομάχι. Να μην σε ενδιαφέρει τι κάνει ο άλλος, να κοιτάς τα δικά σου χνάρια και τις δικές σου επιλογές».

Ο Άγγελος Διονυσίου εξομολογείται το παράπονο του. «Το δικό μου το μαράζι είναι ότι ήθελα να βρεθώ στην πίστα μαζί του. Αυτός είναι ο καημός. Θα το κάναμε το χειμώνα του ’90 σε ένα μαγαζί στην Αθήνα αλλά δεν προλάβαμε. Αν μπορούσα να του πω κάτι, να κατέβει να ανέβουμε στην πίστα και να ξαναφύγει».

«Η απώλεια του ήταν μεγάλο πλήγμα για εμένα. Δεν θέλω να το σκέφτομαι καν. Το μυαλό μου είναι ότι έχει πάει ένα ταξίδι και θα γυρίσει. Δεν θέλω να το σκέφτομαι, ότι έχει πεθάνει».

Headlines