Συνδυασμοί ανοσοθεραπείας για τον καρκίνο του πνεύμονα βελτιώνουν την επιβίωση

Συνδυαστικές ανοσοθεραπείες αποτελούν πρώτης γραμμής θεραπευτικές επιλογές για τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, πετυχαίνοντας παράταση στο προσδόκιμο επιβίωσης ή δίνοντας τη δυνατότητα θεραπείας σε περιστατικά που η πρόγνωση μέχρι σήμερα δεν είναι ευοίωνη.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της IQVIA, η επάνοδος αυτών των ασθενών στην εργασία τους, μπορεί να δημιουργήσει ΑΕΠ της τάξης των 717 εκ. ευρώ σε ετήσια βάση στην Ευρώπη.

Μέχρι στιγμής, σε εξέλιξη βρίσκονται 164 κλινικές μελέτες, όμως μόνο οι πέντε από αυτές βρίσκονται σε φάση ΙΙΙ ώστε να μπορούμε να περιμένουμε κάποια θεραπεία άμεσα. Το ενθαρρυντικό από αυτές τις πέντε κλινικές μελέτες είναι ότι εκτός από τον μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, μελετούν επίσης θεραπείες και για το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, τον υποτροπιάζοντα καρκίνο των ωοθηκών και το μελάνωμα.

Στους συνδυασμούς των ανοσοθεραπειών, χρησιμοποιούνται καινούριες και παλιές θεραπείες, όμως οι τελευταίες έρευνες στρέφονται σε συνδυασμούς ανοσοθεραπείας και με «αναστολείς των ανοσολογικών σημείου ελέγχου» αναζητώντας πλεονεκτήματα που μπορεί να προκύψουν από τη στόχευση σε διαφορετικούς μηχανισμούς δράσης του καρκίνου.

Και αυτό γιατί κάποια καρκινικά κύτταρα παρουσιάζουν αντιγόνα που αντιδρούν με την πρωτεΐνη των Τ-κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και η αντίδραση αυτή εμποδίζει τα Τ κύτταρα να αναγνωρίσουν τα καρκινικά, επιτρέποντας έτσι στη νόσο να εξελίσσεται. Τώρα οι ανοσοθεραπείες στρέφονται εναντίον και αυτού του μηχανισμού, επιτρέποντας στα Τ κύτταρα να αναγνωρίζουν τα καρκινικά και να τα σκοτώνουν.

Οι συνδυασμοί των ανοσοθεραπειών έχουν ακόμη έναν στόχο. Να εμποδίσουν την αντίσταση που αναπτύσσουν οι όγκοι απέναντι σε ένα ανοσοθεραπευτικό φάρμακο όταν αυτό χορηγείται μόνο του.

Ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί το 80-85% των περιπτώσεων καρκίνου του πνεύμονα και κάθε χρόνο γίνεται διάγνωση σε περίπου 500.000 ανθρώπους στην Ευρώπη. Συνήθως πλήττει τους καπνιστές και η διάγνωση γίνεται γύρω από την ηλικία των 70 ετών. Η πρόγνωση δεν είναι καλή, καθώς μόνο το 11% των ασθενών πετυχαίνουν τουλάχιστον πενταετή επιβίωση.

Η καθιερωμένη θεραπεία

Η θεραπεία υπολογίζεται ότι ξεπερνά τις 6.600 ευρώ ανά ασθενή σε ετήσια βάση, χωρίς το έμμεσο κόστος από τις περαιτέρω κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της ασθένειας περιλαμβάνει οπωσδήποτε χημειοθεραπεία και χειρουργείο.

Στα πρώτα στάδια γίνεται χειρουργική επέμβαση και εάν επιλεγεί και ενισχυτική χημειοθεραπεία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο υποτροπής που θα οδηγήσει σε νέο χειρουργείο και χημειοθεραπεία.

Στο στάδιο 3 ο συνδυασμός περιλαμβάνει ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, χειρουργείο και ενδεχομένως και ανοσοθεραπεία.

Στο στάδιο 4 όπου ο καρκίνος έχει επεκταθεί σημαντικά, ο όγκος θα πρέπει να ελεγχθεί για μεταλλάξεις, ώστε να επιλεγεί στοχευμένη θεραπεία. Σε περίπτωση αποτυχίας της στοχευμένης θεραπείας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνδυασμός ανοσοθεραπειών.

Νέες αγωγές

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι νέοι ανοσοθεραπευτικοί παράγοντες έχουν οδηγήσει σε αύξηση της πενταετούς επιβίωσης περίπου στο 18%, χρησιμοποιούμενοι συνδυαστικά είτε με καθιερωμένες χημειοθεραπείες ή με διπλό σχήμα ανοσοθεραπειών.

Το ενθαρρυντικό όμως από τις νέες θεραπείες, είναι ότι χρειάζεται λιγότερη νοσηλεία παρηγορητικής φροντίδας, όπως επίσης και ότι ο συνδυασμός των νέων ανοσοθεραπειών μπορεί να σώζει κάθε χρόνο περίπου 120.000 ασθενείς που ο μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα έχει φτάσει σε στάδιο μεταστάσεων.