Οταν φθάνει η κρίσιμη στιγμή που η επιτροπή ρωτά τη διαγωνιζόμενη για τα όνειρά της, όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η στερεότυπη απάντηση: Να σταματήσουν οι πόλεμοι (καμιά φορά το λένε και «πολέμοι», ιδίως όταν ομοιοκαταληκτεί με το «ανθρώποι»…), να επικρατήσει η ειρήνη και η αγάπη κ.ο.κ.

Τηρουμένων των αναλογιών, με κάτι τέτοιο ισοδυναμεί και και η θέση της αμερικανικής κυβέρνησης υπέρ της απελευθέρωσης των πατεντών. Οσον αφορά την ουσία του παγκόσμιου προβλήματος της πανδημίας, δηλαδή την ταχεία αύξηση του μεγέθους της παραγωγής, η θέση του Μπάιντεν δεν προσφέρει απολύτως τίποτε. Είναι όμως ωραίο να την ακούς, διότι ενδεχομένως σου γεννά ελπίδα και αισιοδοξία και, κυρίως, σου προκαλεί καλές σκέψεις για την Αμερική του προέδρου Μπάιντεν, την οποία αντιπαραβάλλεις στον νου σου με την Αμερική του φρικαλέου προκατόχου του.

Το τελευταίο ήταν και ο βασικός λόγος, νομίζω, για τον οποίο οι ΗΠΑ υιοθέτησαν τη συγκεκριμένη θέση. Ο σκοπός της κίνησης αυτής ήταν η διεκδίκηση της ηθικής ανωτερότητας και, όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, το πέτυχε. Ο πρόεδρος Μπάιντεν, δηλαδή, έκανε μόνος του τα διεθνή καλλιστεία ηθικής ανωτερότητας και κέρδισε τον τίτλο και την τιάρα.

Περί αυτού πρόκειται και μόνο, διότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να μην εξάγουν ούτε εμβόλια ούτε πρώτες ύλες. (Η παραγωγή του γερμανικού εμβολίου CureVac, φερειπείν, καθυστερεί, επειδή οι Αμερικανοί δεν επιτρέπουν την εξαγωγή πρώτων υλών). Με την υποστήριξή τους όμως στην άρση της πατέντας, οι ΗΠΑ κερδίζουν τις εντυπώσεις, τουλάχιστον έναντι της Ευρώπης. Η τελευταία κάτι προσπαθεί να κάνει για τον υπόλοιπο κόσμο μέσω του μηχανισμού COVAX, έστω και αν τα αποτελέσματα είναι πενιχρά – κυρίως επειδή δεν υπάρχουν εμβόλια διαθέσιμα για να αγοραστούν με τους πόρους που διαθέτει σε τρίτες χώρες η ΕΕ. Στο επίπεδο των λόγων, όμως, η Αμερική υπερέχει, διότι υποστηρίζει το «σωστό» (στην πραγματικότητα, το ευχάριστο), έστω και αν στην πράξη είναι ανεφάρμοστο.

Ηταν μια κίνηση η οποία δεν κόστισε τίποτε στις ΗΠΑ – μόνον η μετοχή της Pfizer έπεσε κατά 6% την ημέρα της ανακοίνωσης, μέχρι το τέλος της ημέρας όμως είχε αναπληρώσει τις απώλειες. Είχε επίσης και ένα επιπλέον πλεονέκτημα για τον Μπάιντεν προσωπικώς: ότι ικανοποίησε την αριστερή πτέρυγα του κόμματός του, χωρίς την καλή διάθεση των οποίων είναι δύσκολο να κυβερνήσει.

Επρόκειτο, άλλωστε, για προεκλογική δέσμευσή του, την οποία κανείς δεν ξέχασε. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις δύο ημέρες πριν από την επίσημη ανακοίνωση, ο πρόεδρος είχε λάβει σχετική επιστολή, υπογεγραμμένη από την πλειονότητα των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο. Του ζητούσαν «να αποκαταστήσει τον ηγετικό ρόλο της Αμερικής στην παγκόσμια σκηνή σε θέματα δημόσιας υγείας», καθώς και «να αναστρέψει τη ζημία που προκάλεσε ο Τραμπ στη φήμη της χώρας μας». Αυτό έκανε και εκείνος και μάλιστα άνευ κόστους…

ΞΥΠΝΗΣΑΝ

Επιτέλους, το υπουργείο Πολιτισμού εδέησε να απαντήσει στη γαλλική «Liberation», η οποία περίπου προ δεκαημέρου είχε δημοσιεύσει τις θέσεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων (δηλαδή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, διότι η πρόεδρός του εκεί ανήκει…) για την Ακρόπολη, χωρίς τον αντίλογο από την πλευρά της κυβέρνησης. Ελπίζω το ίδιο να κάνουν και με την ιστοσελίδα «Art Times», που έχει σαφώς μεγαλύτερη και ευρύτερη επιρροή από τη «Liberation» και στην οποία επίσης ο ΣΕΑ έχει προβάλει μονομερώς τις θέσεις του…

ΠΕΤΥΧΕ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ

Ο Φουρθιώτης κρατείται στον Κορυδαλλό και μάλιστα στο ίδιο κελί με άλλους τρεις κρατουμένους, που συμβαίνει να είναι αστυνομικοί. Πρόκειται, ασφαλώς, για διεφθαρμένους αστυνομικούς, αφού βρέθηκαν στον Κορυδαλλό κατηγορούμενοι για σοβαρά αδικήματα και περιμένουν να δικαστούν. Ωστόσο, το σημαντικό είναι ότι τη βασική επιδίωξή του ο Φουρθιώτης την πέτυχε. Θυμηθείτε: δεν ήταν το αίτημά του για αστυνομική προστασία εκείνο που τον οδήγησε στις πράξεις, για τις οποίες σήμερα βρίσκεται στον Κορυδαλλό; Αυτός δεν ήταν που ήθελε να έχει δίπλα του αστυνομικούς όλο το εικοσιτετράωρο; Ε, λοιπόν, το πέτυχε! Ισως όχι όπως θα ήθελε ιδεωδώς, αλλά το πέτυχε…

Headlines