Οι δύο εβδομάδες που διανύσαμε, επιβεβαίωσαν με μια συγκέντρωση και μια εκδήλωση πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κινείται στην κατεύθυνση δύο νέων τάσεων: να ξανασυστηθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα έστω και μέσω… προξενιού. Και να προλάβει την πράσινη ατζέντα που παγκοσμίως φαίνεται να είναι η νέα τάση. Οι πιο επικριτικοί θα έλεγαν πως απλώς λαχανιάζει ασθμαίνοντας πίσω από τα πάλαι συνδικάτα που ήλεγχαν οι του Κινήματος Αλλαγής. Και πως απλώς τώρα θυμήθηκε τον έρωτά του με την Οικολογία, όταν έχει κυβερνήσει κατά βάσιν εξορυκτικά. Ας δούμε τις δύο όψεις της νέας στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ πιο αναλυτικά.

Λίφτινγκ κινημάτων;

Στις 6 Μαΐου, ο ΣΥΡΙΖΑ στοιχήθηκε πίσω από καλέσματα συνδικαλιστικών οργανώσεων, όπως η ΑΔΕΔΥ ή το ΕΚΑ στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Εδώ με αυτοτέλεια και έπειτα από πολύ καιρό έδωσαν το «παρών» και αμιγώς κομματικές οργανώσεις του, ενώ του μπλοκ ηγήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, που εξάλλου με αφορμή το νομοσχέδιο του Κωστή Χατζηδάκη για τα εργασιακά, είχε περιγράψει την απόκρουσή του ως «μητέρα των μαχών». Οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ στάθηκαν στο κάδρο των διαδηλώσεων που αποτυπώνει και μια στρατηγική. Ο τέως πρωθυπουργός περιτριγυρισμένος από πασοκογενή στελέχη (Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Στέφανος Τζουμάκας, Θάνος Μωραΐτης) κάτω απ’ τον ήλιο. Λογικό θα έλεγε όποιος έχει γνώση των διεργασιών στην Κουμουνδούρου αφού όλο αυτό το διάστημα τα παραπάνω και άλλα πασοκογενή στελέχη (π.χ. ο Χρήστος Σπίρτζης ή ο Αντώνης Κοτσακάς) έχουν την ευθύνη ενός αθόρυβου λόμπινγκ ώστε εκλεγμένοι συνδικαλιστές που κάποτε ήταν στις τάξεις του ΠΑΣΟΚ να περάσουν στις γραμμές τους (ή να στοιχηθούν εκείνοι στις δικές τους, όπως προτιμάτε). Η τηλεσύσκεψη του Αλέξη Τσίπρα με συνδικαλιστές που είχε προηγηθεί της Πρωτομαγιάς, με θέμα πάντα τα εργασιακά, είχε στο κάδρο (ή στα παραθυράκια του zoom) πρόσωπα όπως τον πάλαι ισχυρό άνδρα της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Νίκο Φωτόπουλο και άλλους. Η χαρτογράφηση προσώπων που θα μπορούσαν να συγκροτήσουν την εκ νέου παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στα συνδικάτα έτρεχε (και τρέχει) ενώ παράλληλα και ο Δημήτρης Τζανακόπουλος και οι οργανώσεις του κόμματος έχουν ριχθεί στη μάχη.

Πάμε στα δύσκολα τώρα. Θα μπορούσε με αφορμή όλα τα παραπάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξει μια νέα κόκκινη ΠΑΣΚΕ; Οι δυσκολίες εδώ δεν είναι λίγες. Τυπικά αλλά και ουσιαστικά η ηγεσία της ΓΣΕΕ είναι πράσινη, με τον Παναγόπουλο. Ο επίσημος πόλος παραμένει, έστω απομειωμένος αυτός. Αν το κραταιό ΠΑΜΕ δεν έχει τυπικά αποσχιστεί από τη ΓΣΕΕ (ακόμη μετέχει στην ΕΕ της), πώς θα μπορούσαν να το κάνουν οι ασθενείς δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ; Περισσότερο στην Κουμουνδούρου σκέφτονται ένα μετωπικό σχήμα, μια νέα συσπείρωση κατά των κυβερνητικών αλλαγών, παρά κάτι αυτόνομο. Από την άλλη, οι κυβερνητικές ημέρες τους δεν βοηθούν επίσης. Είναι κόκκινο πανί για τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΚΚΕ που δεν θέλει να ακούσει για στρατηγικές συμπορεύσεις, ενώ στελέχη του Περισσού επαναλαμβάνουν μαζί με την πολεμική τους στην κυβέρνηση και τις ευθύνες της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Περισσότερο ως ντεμέκ ΠΑΣΚΕ μου κάνει όλο αυτό», λέει παλιός συνδικαλιστής που βλέπει με επιφύλαξη τη νέα μεταμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Μια ακόμη μεγάλη δυσκολία είναι – ή και αποτυχία – να περάσει το εργασιακό νομοσχέδιο και η «μητέρα των μαχών» να εκπνεύσει πριν από την ώρα της. «Η καύσιμη ύλη όμως υπάρχει. Και ένας αγώνας που δίνεται, φτιάχνει και μια μακρόχρονη παρακαταθήκη», λέει τέως υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ απαντώντας σε εκείνους επίσης που θεωρούν πως απλώς μέσω συνδικαλιστικού κινήματος η Κουμουνδούρου επιχειρεί να ανασυγκροτηθεί πολιτικά. «Η μάχη μας επίσης έχει μετατοπίσει σε αντι-ΝΔ κατεύθυνση και το ΚΙΝΑΛ», συμπληρώνει ο τέως υπουργός.

Πράσινη Αριστερά ή πράσινα άλογα;

Αν τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να «κοκκινίσει» τα πράσινα συνδικάτα, ταυτόχρονα θέλει να… πρασινίσει την Αριστερά που εκπροσωπεί. Η πράσινη ή περιβαλλοντική και ατζέντα του κλίματος έχει τεθεί επί τάπητος και στις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις, λόγω της ανόδου των Πρασίνων υπό την Αναλένα Μπέρμποκ στη Γερμανία. Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε αναφορά στην κλιματική αλλαγή ως ιστορική τομή και στο Φόρουμ των Δελφών την Πέμπτη. Μια εκδήλωση όμως που προηγήθηκε, συνόψισε και τη νέα επίσης λογική του ΣΥΡΙΖΑ.

Με θέμα μια πιο δίκαιη Ευρώπη η εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν οι Δημήτρης Παπαδημούλης, αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Ράσμους Αντερσεν, ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος των γερμανών Πρασίνων, έθεσε στο ίδιο κάδρο έστω και για λίγο τον ΣΥΡΙΖΑ και τους Πράσινους. Και εδώ, μια κριτική που μπορεί να γίνει είναι πως «οψίμως» η Κουμουνδούρου ασχολείται με αυτά τα θέματα. Απ’ το ίδιο το κόμμα πάλι, θυμίζουν πως η στρατηγική έρχεται από μακριά, κυρίαρχο ρόλο έχει ο Παπαδημούλης, και με τη διακήρυξη του Σπινέλι Γκρουπ όπου υπέγραψαν 14 τέως πρωθυπουργοί και ανάμεσά τους ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όπου έθετε ζητήματα περισσότερης Ευρώπης. Το ίδιο και με την πρωτοβουλία για Προοδευτική Συμμαχία στην Ευρώπη (Progressive Caucus) από το 2014 με στόχο το λεγόμενο «Κόκκινο-Πράσινο». Κι εδώ βέβαια τα εμπόδια δεν είναι λίγα. Οι κυβερνητικές ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ είναι στο στόχαστρο ενός μέρους της ελληνικής ριζοσπαστικής οικολογίας. Μόνον φιλικοί για παράδειγμα δεν είναι όσοι μετέχουν στο λεγόμενο Πράσινο Φόρουμ, όπου με βασική ομάδα αυτή των Πρασίνων του Νίκου Χρυσόγελου και του Μιχάλη Τρεμόπουλου γίνεται μια προσπάθεια για σύγκλιση δυνάμεων αλλά και αυτονομία στην κάθοδο, χωρίς συμπράξεις με πόλους όπως τον ΣΥΡΙΖΑ.

Συγκλίσεις στην πράσινη επικράτεια

Πράσινη Αριστερά με τον Θράσο Φωτεινό, Κόμμα των Ζώων, Κόμμα των Πειρατών, Κινήσεις Πολιτών και άλλοι συμμετέχουν σε μια προσπάθεια σύγκλισης των πράσινων δυνάμεων. Και δεν καλοβλέπουν την πράσινη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ αφού θεωρούν πως οι πράσινες ιδέες εκτέθηκαν με την κυβέρνησή του και δεν υπήρξε ατζέντα στα θέματα α λα Γερμανία κάνοντας κριτική και στους Οικολόγους-Πράσινους.

Οι τελευταίοι, που μετείχαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (με συμμετοχή και σε χαρτοφυλάκια με τους Τσιρώνη, Δημαρά), επίσης σύμφωνα με πληροφορίες είναι στα πάνω τους σε ψηφιακή επιρροή, και προφανώς ετοιμάζονται πυρετωδώς για τη δική τους αυτόνομη παρουσία. Οι Οικολόγοι-Πράσινοι δεν αποκλείουν βέβαια μετεκλογικές συμπράξεις σε αντίθεση με τους Πράσινους του Νίκου Χρυσόγελου. Ως μέλη του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος που εσχάτως πιέζει για πράσινους πόλους παντού, έχουν σταθερή προσήλωση στα περιβαλλοντικά αλλά και συνολικές θέσεις για όλα τα ζητήματα. «Μας ενδιαφέρει πολύ να αναπτύξουμε, και το κάνουμε ήδη, συνολικές θέσεις για το κόμμα μας και όχι μια μονομέρεια στα περιβαλλοντικά στα οποία προφανώς έχουμε αναλυτικές απόψεις και θέσεις χρόνια. Είμαστε υπέρ των πολιτικών συγκλίσεων αλλά αυστηρά μετεκλογικά.

Κεντρικό ζήτημα της στρατηγικής μας είναι η στροφή στην κυκλική οικονομία και η αξιοποίηση των δευτερογενών υλικών στη χώρα μας», σημειώνει ο συνεκπρόσωπος των Οικολόγων-Πράσινων και με μεγάλη πείρα στα θέματα Δημήτρης Πολιτόπουλος. Αποτιμούν θετικά τη συγκυβερνώσα πείρα τους, αλλά δεν θέλουν να είναι συνιστώσα κανενός, πράγμα που επίσης δυσκολεύει τη στροφή ΣΥΡΙΖΑ και του αφαιρεί τη δυνατότητα να εμφανίζει σύμμαχες δυνάμεις στην πράσινη επικράτεια. Πλέον, εξάλλου, ο χώρος της Οικολογίας δείχνει να ανασχηματίζεται, να δυναμώνει η αυτοτέλειά του. «Τώρα που όλοι πάνε να πιάσουν πράσινο στασίδι», όπως λέει έμπειρος οικολόγος. Οι δύο στροφές του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι βατό θέμα.

Headlines