Ποδόσφαιρο και όνειρα

«Και τι κάθεσαι και στενοχωριέσαι, άλλοι τα παίρνουν τα εκατομμύρια», αυτή είναι μια από τις πιο αγαπημένες ατάκες κάθε μητέρας όταν βλέπει τον γιο της να κοκκινίζει από οργή ή να πέφτει σε κατάθλιψη σε περίπτωση ήττας της αγαπημένης του ομάδας.

Γενικότερα, η συχνότερη «κατηγορία» εις βάρος του επαγγελματικού αθλητισμού και κυρίως του ποδοσφαίρου είναι ότι ο χαρακτήρας του αθλήματος έχει πια αλλοιωθεί και ότι το μόνο που έχει σημασία είναι τα συμβόλαια, οι εισπράξεις και οι αγοραπωλησίες, δηλαδή του χρήμα.

H αλήθεια είναι ότι όσοι πιστεύουμε ότι η ψυχή του ποδοσφαίρου συνεχίζει να υπάρχει απρόσβλητη ακόμα από τα χρηματικά κέρδη που αποφέρει, πολλές φορές δυσκολευόμαστε να στηρίξουμε την άποψη μας.

Το Σαββατοκύριακο όμως που μας πέρασε, μάς πρόσφερε δύο μεγάλα παραδείγματα, πως η ψυχή του ποδοσφαίρου όχι μόνο συνεχίζει να υπάρχει αλλά είναι και αυτή που οδηγεί στις επιτυχίες.

Από μεγάλο σεβασμό και αγάπη προς τους φίλους του Παναθηναϊκού παραλείπω να αναφέρω τις ακριβείς συνθήκες  της βαριάς ήττας της ομάδας τους στην ιστορική της έδρας, το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, από τον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό, με 1- 4.

Μεγάλοι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, ήταν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, Γιουσεφ Ελ Αραμπί και Γιώργος Μασούρας, που σκόραραν από 2 γκολ.

Ο 27χρονος Γιώργος Μασούρας, κληθείς να σχολιάσει το γεγονός ότι έγινε ο τρίτος έλληνας ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, που σκοράρει δύο φορές σε ένα παιχνίδι έναντι του Παναθηναϊκού (μετά τον Βασίλη Καραπιάλη και τον Δημήτρη Μήτρογλου) δήλωσε:

«Όταν ήμασταν παιδιά περιμέναμε αυτό το ντέρμπι μια εβδομάδα πριν… Συνομιλούσαμε με τους συμμαθητές μας κάναμε πλάκα στο σχολείο. Περιμέναμε μια εβδομάδα με αγωνία για να μπουν οι ομάδες στο γήπεδο και να παίξουν αυτό το ντέρμπι… Και τώρα βρίσκομαι εγώ στον αγωνιστικό χώρο και πραγματικά είμαι πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό»

Ο Γιώργος Μασούρας που είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, που έχει ξεπεράσει τις 100 συμμετοχές στην ομάδα του πρωταθλητή, που έχει συμβόλαιο και ατζέντη, λίγα λεπτά μετά το ντέρμπι, προσέγγισε το μεγάλο του επίτευγμα όχι ως ο επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αλλά ως ο μαθητής που είχε αγωνία για την ομάδα του, και που όπως όλοι μας εκείνα τα βάρβαρα χρόνια, ανάλογα με το αποτέλεσμα της Κυριακής, το πρωί της Δευτέρας στο σχολείο γινόμασταν τα θύματα ή οι θύτες ανελέητης κοροϊδίας.

Ήταν τα χρόνια που τις ημέρες πριν από τα ντέρμπι ονειρευόμασταν πως είμαστε εμείς αυτοί που σκοράρουμε έναντι του αντιπάλου και φορώντας την αγαπημένη μας φανέλα πανηγυρίζαμε τη νίκη της ομάδας μας.

Ο Γιώργος Μάσουρας είχε τις ικανότητες, το πείσμα και την τύχη να δει τα όνειρά του να γίνονται πραγματικότητα. Και το σημερινό ποδόσφαιρο που εμπορευματοποιείται όλο και περισσότερο, έχει μεγάλη ανάγκη από τέτοιες ιστορίες.

Όπως μεγάλη ανάγκη, έχει και ιστορίες όπως της αγγλικής Λέστερ,  της ομάδας, που αφού το 2016, με την κατάκτηση του αγγλικού πρωταθλήματος , πραγματοποίησε το σπουδαιότερο κατόρθωμα στην ιστορία της Premier League, το περασμένο Σάββατο κατέκτησε και τον ιστορικότατο τίτλο του Κυπέλλου Αγγλίας.

Ο τρόπος που ένας – ένας οι παίκτες και τα μέλη της ομάδας αγκάλιαζαν τον ταϊλανδέζο πρόεδρό της Λέστερ, Καν Τοπ, κατά την απονομή του Κυπέλλου, δείχνει ότι στο ποδόσφαιρο του σήμερα δεν υπάρχουν μόνο συμβόλαια, διαπραγματεύσεις και χορηγίες.

Πατέρας του Καν Τοπ ήταν ο Βιτσάι Σριβανταναπράμπα, ένας από τους πιο επιτυχημένους επιχειρηματίες στον πλανήτη, που ως πρόεδρος της Λέστερ έχασε τη ζωή του, όταν το ελικόπτερό του που είχε μόλις απογειωθεί από το κέντρο του γηπέδου συνετρίβη έξω από αυτό.

Ο Καν Τοπ συνέχισε τη φιλοσοφία του πατέρα του, που πίστευε ακράδαντα ότι οι μεγάλες επιχειρηματικές επενδύσεις και ο επαγγελματισμός όχι μόνο δεν αποκλείουν αλλά βασίζονται στη φροντίδα και το συναισθηματικό δέσιμο ανάμεσα στους συνεργάτες και σε αυτό που ονομάζουμε «δικαίωμα στο όνειρο».

Οι τόσο θερμές αγκαλιές των παικτών της Λέστερ στον πρόεδρο τους οφείλονται στο ότι όλοι ανεξαιρέτως εδώ και αρκετά χρόνια έζησαν και αγωνίστηκαν για το ίδιο όνειρο, να κάνουν τη μέχρι πρότινος μικρομεσαία ομάδα της Λέστερ, σπουδαία. Και το κατάφεραν.

«Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε» είναι το μότο του Ολυμπιακού, που όπως παραδέχονται όλοι οι αντίπαλοί του, αποτελεί την καλύτερη και πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα των τελευταίων ετών στην Ελλάδα.

«Τα όνειρα μας μπορούν να γίνουν αληθινά, αν έχουμε το κουράγιο να τα κυνηγήσουμε»  έγραφε ένα μεγάλο μεγάλο πανό με τη φωτογραφία του εκλιπόντος προέδρου της Λέστερ, στο γήπεδο Γουέμπλεϊ, που έγινε ο τελικός.

Αυτή είναι η πεμπτουσία ,όχι μόνο του ποδοσφαίρου αλλά ολόκληρης της ζωής.