Τι γίνεται με την πανεπιστημιακή Αστυνομία;

Πληροφορούμαι ότι η υπόθεση της πανεπιστημιακής Αστυνομίας καθυστερεί επικίνδυνα. Ακούω ότι αναβλήθηκε η πρόσληψη των απαιτουμένων υπαλλήλων και ανησυχώ μήπως το πολυσυζητημένο μέτρο προορίζεται τελικά για τις γνωστές καλένδες ως ανεφάρμοστο…

Υποτίθεται ότι το σώμα θα ήταν έτοιμο να αναπτυχθεί στα πανεπιστήμια τον προσεχή Σεπτέμβριο, δεν βλέπω όμως πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό, όταν απομένουν μόλις τρεις μήνες για την προετοιμασία του. Πότε θα προλάβουν να εκπαιδευθούν οι προσληφθησόμενοι; Αλλά και τι είδους εκπαίδευση θα λάβουν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα; Υπενθυμίζω ότι η πανεπιστημιακή Αστυνομία δεν θα φέρει όπλα, αυτό όμως επιβάλλει η εκπαίδευσή της να είναι άρτια, αν θέλουμε να είναι αποτελεσματική η παρουσία της στις σχολές. Σε διαφορετική περίπτωση, απλώς στέλνουμε πρόβατα επί σφαγήν.

Καλώς ή κακώς, μετά τον θόρυβο σχετικά με τη θέσπισή της, η κυβέρνηση δεν μπορεί πια να κάνει πίσω στην εφαρμογή του μέτρου. Είτε η ατελής εφαρμογή του είτε η εγκατάλειψή του θα είναι δικαίωση για την αντιπολίτευση και πλήγμα για την κυβέρνηση. Μικρό μεν, αλλά αναμφισβήτητο…

ΜΑΪΜΟΥ

Μεγάλη απογοήτευση! Η θρυλούμενη αθηναϊκή μετάλλαξη του Covid-19 απεδείχθη νιγηριανή, δηλαδή μαϊμού (μεταφορικώς, για να μην παρεξηγηθώ). Χαμένες λοιπόν πήγαν οι προσπάθειες των αγωνιστών σε πλατείες, κορωνοπάρτι, διαδηλώσεις και συλλαλητήρια για την πρωτογενή συμβολή της Ελλάδας στην έλευση του σοσιαλισμού, μέσω μια γνήσιας ελληνικής μετάλλαξης. Κατόπιν τούτου, ο αγώνας για την υπονόμευση της κανονικότητας (που δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά, κατά τη συντρόφισσα Εφη) συνεχίζεται με όσα όπλα διαθέτει το κίνημα: τη νοτιοαφρικανική μετάλλαξη, την ινδική, τη βρετανική κι ό,τι άλλο μας προκύψει στην πορεία…

ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ

Πανηγυρίζουμε – και καλά κάνουμε – για τις γαλάζιες σημαίες που κέρδισαν και φέτος οι ελληνικές παραλίες, καθώς και για τη δεύτερη θέση της χώρας στη συνολική κατάταξη των 49 χωρών που μετέχουν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Οσο και αν ψάξει όμως κανείς τα σχετικά δημοσιεύματα των ελληνικών ΜΜΕ, είναι αδύνατον να βρει ποια είναι η χώρα που ήλθε πρώτη. Ισως επειδή δεν αρμόζει με την απλοϊκή αντίληψη των δημοσιογράφων για το εθνικό συμφέρον. Να σας πληροφορήσω λοιπόν ότι πρόκειται για την Ισπανία, η οποία από το 2016 καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην κατάταξη. Αυτά τα ολίγα, για να μη σας μένουν απορίες…

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΣΕΞΙΣΜΟΣ

Ηταν απαράδεκτο εκ μέρους του βουλευτή Σταύρου Κελέτση, του προέδρου της προανακριτικής για την υπόθεση Παππά, να επαναφέρει στην τάξη τη Θεοδώρα την Τζάκρη, με την παρατήρηση ότι δεν βρίσκεται στο κομμωτήριο. Με τόσους αρσενικούς βαψομαλλιάδες τριγύρω του στη Βουλή, η παρατήρηση ήταν άδικη και αυθεντικά σεξιστική. Επιπλέον, δε, ήταν και εσφαλμένη πραγματολογικά, διότι η Τζάκρη δεν πηγαίνει στο κομμωτήριο. Το χτένισμά της το περιποιείται κομμώτρια που έρχετα στο σπίτι. (Το γνωρίζω επειδή η ίδια εξυπηρετεί και μία φίλη μου…)

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
Στη συνάντηση στο Πόρτο Χέλι για τη χρηματοδότηση του ΣΥΡΙΖΑ-Channel, την οποία ανέφερε στη χθεσινή κατάθεσή του ο Χρ. Καλογρίτσας, παρίστατο και ένας βουλευτής, ο οποίος δεν ήταν ούτε του ΣΥΡΙΖΑ ούτε της ΝΔ, όπως διευκρίνισε ο μάρτυρας. Αν το πάμε με την εις άτοπον απαγωγή, του ΚΚΕ δεν μπορεί να ήταν, προφανώς ούτε και της Χρυσής Αυγής. Αποκλείεται, επίσης, να ήταν του ΠΑΣΟΚ (που τότε λεγόταν Δημοκρατική Συμπαράταξη), ούτε και από το Ποτάμι. Να ήταν του Λεβέντη είναι εξίσου απίθανο, λόγω ασημαντότητας των προσώπων. Κατά συνέπεια, το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για κάποιον από τους ΑΝΕΛ του Καμμένου. Συγκυβερνούσαν, άλλωστε…

Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΝΑΕΙ

Πολύ σκληρό το τίμημα της αγάπης του Χρήστου Καλογρίτσα, βρε παιδάκι μου, αν κρίνω από την κατάθεσή του στην Προανακριτική! Ισως να ήταν προτιμότερο αν μισούσε τον πολυαγαπημένο φίλο του, τον λεβέντη του και καμάρι του, τον Νίκο Παππά, γιατί με τόση αγάπη που του έδειξε, κινδυνεύει να τον στείλει στη φυλακή…