Πολιτικοί και ΜΚΟ γιορτάζουν την Ημέρα της Διαφορετικότητας στη Γερμανία και στηλιτεύουν τις διακρίσεις. Αλλά πόσο τιμά τη διαφορετικότητα η ίδια η Βουλή;

Απαντήσεις από τρεις πολιτικούς

Γιορτάζουμε την Ημέρα της Διαφορετικότητας. Μια καλή αφορμή για να αναλογιστούμε ότι κανείς δεν πρέπει να υφίσταται διακριτική μεταχείριση για λόγους που έχουν να κάνουν με το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την εθνοτική ή κοινωνική καταγωγή, την ηλικία.

Ιδιαίτερα οι πολιτικοί δεν χάνουν ευκαιρία να διακηρύττουν τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Για να δούμε όμως: πόσο «διαφορετική» είναι η ίδια η Ομοσπονδιακή Βουλή;


Στη δημοσιονομική πολιτική θέλησε να εξειδικευθεί η βουλευτής του SPD Κανσέλ Γκιζιλτεπέ

Το πρώτο πρόγραμμα της γερμανικής τηλεόρασης (ARD) αναζητεί απαντήσεις από τρεις πολιτικούς που ασφαλώς τιμούν το αίτημα για σεβασμό στη διαφορετικότητα.

Πρόκειται για την Κανσέλ Γκιζιλτεπέ, βουλευτή των γερμανών σοσιαλδημοκρατών (SPD) γεννημένη στο Βερολίνο, αλλά με οικογενειακή καταγωγή από την Τουρκία, τον Σβεν Λέμαν, ομοφυλόφιλο βουλευτή των Πρασίνων, καθώς και τη μουσουλμάνα Αμίρα Μοχάμεντ Αλί, επικεφαλής της Κ.Ο. του Κόμματος της Αριστεράς (Die Linke).

Και οι τρεις καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα, εάν η «διαφορετικότητα» που βλέπουμε στη Βουλή ανταποκρίνεται στον μέσο όρο της «διαφορετικότητας» που επικρατεί στην κοινωνία και στην καθημερινότητά μας. Και οι τρεις δίνουν την ίδια απάντηση: Οχι…

Εξαιρέσεις στα… άκρα του πολιτικού φάσματος

Ο Σβεν Λέμαν (πρώτος από δεξιά) σε κομματική εκδήλωση των Πρασίνων

Οπως σημειώνει η ανάλυση της ARD «οι αριθμοί επιβεβαιώνουν την εκτίμηση των τριών βουλευτών. Σε σχέση με το μερίδιό τους στον συνολικό πληθυσμό βλέπουμε στη Βουλή πολύ λίγους ανθρώπους με μεταναστευτικό ιστορικό, πολύ λίγους μουσουλμάνους, πολύ λίγους με κινητικά προβλήματα, ελάχιστους ανθρώπους εξαιρετικά νεαρής ή εξαιρετικά ώριμης ηλικίας.

Αλλά αυτό δεν συμβαίνει σε όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες. Στα αριστερά έδρανα της Ολομέλειας η πολυμορφία είναι πιο έντονη. Εξαιρέσεις υπάρχουν και στα ακραία δεξιά έδρανα.

Για παράδειγμα, η επικεφαλής της Κ.Ο. της AfD Αλίς Βάιντελ συζεί με τη σύντροφό της και τα παιδιά τους. Ωστόσο το κόμμα της δεν απάντησε καν σε ερώτημα της ARD για την Ημέρα της Διαφορετικότητας».

Το ασυνήθιστο όνομά της…

Από την πλευρά της, η Αμίρα Μοχάμεντ Αλί τονίζει την ανάγκη για αντιμετώπιση των κοινωνικών διακρίσεων. Η ίδια έχει σπουδάσει Νομική, αλλά στηλιτεύει το γεγονός ότι είναι ελάχιστοι οι βουλευτές χωρίς ακαδημαϊκές σπουδές, ενώ θα ήταν «σημαντικό να υπάρχει μεγαλύτερη αντιπροσωπευτικότητα» όλων των επαγγελματικών και κοινωνικών ομάδων.

Οσο για το ασυνήθιστο όνομά της: το ότι ονομάζεται Μοχάμεντ Αλί και όχι Μάγερ ή Μίλερ δεν παίζει ρόλο, σχεδόν δεν γίνεται καν θέμα συζήτησης, υποστηρίζει η βουλευτής της Αριστεράς.

Μία ευχή που διατυπώνει για το μέλλον: «Προσωπικά εύχομαι – και νομίζω ότι το ίδιο εύχονται πολλοί – να φτάσουμε στο σημείο να μην μας τραβάει ούτε καν την προσοχή ένα τέτοιο όνομα, να θεωρείται απλώς κάτι φυσιολογικό».

Υπόδειγμα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε


Το όνομά της θα έπρεπε να θεωρείται απολύτως φυσιολογικό, λέει η Αμίρα Μοχάμεντ Αλί

Φυσιολογικό θεωρείται ότι ο πρόεδρος της Βουλής Βόφγκανγκ Σόιμπλε είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ο Σβεν Λέμαν από το κόμμα των Πρασίνων λέει ότι έχει συνηθίσει τόσο πολύ την εικόνα αυτή, ώστε βλέπει τον Σόιμπλε μόνο ως πρόεδρο της Βουλής και δεν παρατηρεί καν την αναπηρία.

«Είναι απολύτως σωστό και σημαντικό που έγινε πρόεδρος της Βουλής, έτσι γίνεται ορατή η διαφορετικότητα», λέει ο Λέμαν για τον Σόιμπλε.

Είναι ομοφυλόφιλος

Αλλά και ο ίδιος ο Λέμαν εκπροσωπεί μία διαφορετικότητα, καθώς λέει ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος και στηρίζει όλους τους queer. Στη Βουλή υπάρχουν μερικοί ακόμη queer, υποστηρίζει, αλλά σίγουρα υποεκπροσωπούνται σε σχέση με το σύνολο της κοινωνίας.


Στην Ομοσπονδιακή Βουλή περίπου το 30% των βουλευτών είναι γυναίκες

Τέλος, σχετικά χαμηλό παραμένει ακόμη το ποσοστό των γυναικών στην Μπούντεσταγκ. Σήμερα κυμαίνεται στο 31%, ενώ θα έπρεπε να επικρατεί πλήρης ισοτιμία, 50-50, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή, επισημαίνει η Κανσέλ Κιζιλτεπέ.

Η ίδια έλαβε συνειδητά την απόφαση να εξειδικευθεί στη δημοσιονομική πολιτική και δίνει έμφαση στο ότι γυναίκες με μεταναστευτικό ιστορικό «δεν θα πρέπει να μπαίνουν σε συγκεκριμένα καλούπια ή να αναλαμβάνουν μόνο συγκεκριμένες αρμοδιότητες, για παράδειγμα στο κομμάτι της μεταναστευτικής πολιτικής».

Πηγή: Deutche Welle