Η φωτογραφία από τον εμβολιασμό του δήμαρχου της Αθήνας Κώστα Μπακογιάννη και ο τρόπος που επικοινωνήθηκε από στελέχη και παρατρεχάμενους της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως δήθεν fake αφού, υποτίθεται ότι, η βελόνα είχε καπάκι, μας θύμισε πως, τα τελευταία χρόνια, το ψέμα έχει γίνει πολιτικό εργαλείο και πολύ ισχυρό μάλιστα. (Αποτελεσματικό δεν ξέρω διότι μην ξεχνάμε ότι και τα μπούμερανγκ όπλα είναι). Πάντως γεγονός είναι ότι το απροκάλυπτο ψέμα που ακόμη και την εποχή των πράσινων και των γαλάζιων καφενείων έπαιζε ως «κομπαρσίτα» στο περιθώριο, έχει πλέον εγκατασταθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό, αφενός δεν είναι της παρούσης, αφετέρου θεωρώ ότι όλοι το γνωρίζουμε. Ούτε οι μεθοδευτές του δεν φρόντισαν να το κρύψουν άλλωστε.

Ωστόσο, την εποχή του Διαδικτύου που όλη η τράπουλα ανοίγει και απλώνεται σε χρόνους dt στο τραπέζι, αυτά που, σε περασμένες δεκαετίες, ήθελαν χρόνο και διαδικασίες ώστε να στοιχειοποιηθούν και να αποδειχθούν, σήμερα αναδεικνύονται στο άψε – σβήσε. Δύο 24ωρα μετά από την παραδοχή, ακόμη και από τους ίδιους του διακινητές του ψεύδους, ότι δεν ισχύει αυτό για το καπάκι στη βελόνα, κάτω από τη φωτογραφία του εμβολιασμού της δημοσιογράφου Σίας Κοσιώνη, συζύγου του Κώστα Μπακογιάννη, οι «κακοθελητές» έσπευσαν να χλευάσουν και να σχολιάσουν. Οτι «…μας κοροϊδεύουν οικογενειακώς» και «…πόσα πήρε το ζευγάρι για να ξεστοκάρουν τα AstraZeneca» και «…δεν ντρέπονται να παριστάνουν ότι εμβολιάζονται με ταπωμένες βελόνες» και άλλα, χειρότερα, που δεν γράφονται εδώ.

Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε η τακτική της λάσπης στον ανεμιστήρα, του «πες, πες, κάτι θα μείνει» να εφαρμόζεται τόσο απροκάλυπτα. Και τα αποτελέσματά της να καταγράφονται τόσο άμεσα, έστω και σε ένα κοινό «ειδικού σκοπού». Τόσο που αρχίζω να υποπτεύομαι ότι το ψέμα, σε κάποιες περιπτώσεις, διακινείται με πλήρη συνείδηση ότι πρόκειται περί ψέματος. Διότι σημασία δεν έχει τόσο η σύνθεση της λάσπης αλλά ο ανεμιστήρας που θα τη σκορπίσει.

Η Γεροβασίλη και ο Πατρίκιος

Με τούτα και με ‘κείνα, άκουγα την Ολγα Γεροβασίλη να σχολιάζει χθες στην τηλεόραση το περίφημο πλέον καπάκι στη βελόνα και να παραδέχεται ότι «…κατά στιγμές έχουν υποκύψει κάποιοι (σ.σ. από το κόμμα της) στα fake news. Ομως αυτό έχει γίνει μια – δυο φορές νομίζω κι έχουν αποσυρθεί στη συνέχεια όταν αποκαλύφθηκε ότι είναι fake». Είπε, τουλάχιστον, «νομίζω». Διότι ούτε μία ούτε δύο φορές έχει συμβεί αυτό. Και, εκτός από τα fake news, υπάρχουν οι fake δηλώσεις, οι fake εκτιμήσεις, οι fake λέξεις, όλα αυτά που δημιουργούν fake εντυπώσεις. Και έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να επενδύουν σε αυτές.

Και μετά, έρχεται η επισήμανση του Τίτου Πατρίκιου περί ψέματος και αλήθειας. Ετσι όπως την αναφέρει στο ποίημά του «Αντίπαλες δυνάμεις», το πρώτο της νέας του συλλογής «Ο δρόμος ξανά», (εκδόσεις Κίχλη) που έγραψε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας. «Τόση δύναμη έχει η αλήθεια που μπορεί τελείως να νικάει ακόμη και το πιο καλοστημένο ψέμα / Τόση δύναμη έχει το ψέμα που μπορεί να επανέρχεται και να πείθει παριστάνοντας μια νέα αλήθεια». Ο κορυφαίος ποιητής μας τα λέει όλα. Και δεν νομίζω ότι αφήνει περιθώρια να πούμε κάτι παραπάνω εμείς.

Headlines