Σε μια σημαντική εξέλιξη για το υπό ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής νομοσχέδιο του υπουργείο Δικαιοσύνης για τις αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο, η Elizabeth Broderick, επικεφαλής και Ειδική Εισηγήτρια της Ομάδας Εργασίας για τις διακρίσεις εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και η  Dubravka Šimonovic, Ειδική Εισηγήτρια για τη βία ενάντια στις γυναίκες, τα αίτια και τις συνέπειες έστειλαν επιστολή στην κυβέρνηση για να διατυπώσουν τις αντιρρήσεις τους για τις προτεινόμενες αλλαγές.

Στην επιστολή τους υποστηρίζουν ότι «το νομοσχέδιο, εάν τεθεί σε ισχύ, θα διευκολύνει την έκθεση σε αυξημένους κινδύνους για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας στο πλαίσιο της συνεπιμέλειας».

Ποια άρθρα θεωρούν προβληματικά

Ειδικότερα θεωρούν ότι είναι προβληματικά συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου: Σο άρθρο 5 υποστηρίζουν ότι δεν προβλέπεται επαρκής εξέταση του εάν ένα παιδί κινδυνεύει από ενδοοικογενειακή βία με έναν από τους γονείς, ούτε περιλαμβάνει κάποια αναφορά στον κίνδυνο κακοποίησης ενός γονιού ή συντρόφου από τον άλλο. Στο άρθρο 11 θεωρεί προβληματική την αναφορά της διευρυμένης οικογένειας του ενός γονιού ως πλευρά της εξέτασης του συμφέροντος του παιδιού.

Η επιστολή επισημαίνει ότι η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας εναντίον των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας τητά προβλέψει ότι τα ζητήματα βίας κατά των γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε ζητήματα που αφορούν την επιμέλεια των παιδιών, ενώ υπενθυμίζει σχετικές προβλέψεις της Σύμβασης για την εξάλειψη όλων των διακρίσεων κατά των γυναικών, αλλά και τη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, παρουσιάζοντας αναλυτικά τη σημασία που έχει να ληφθούν υπόψη τα ζητήματα που αφορούν την κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία και την προστασία των θυμάτων όταν συζητιούνται θέματα επιμέλειας.

Οι δύο εκπρόσωποι του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υποστηρίζουν ακόμη ότι η πρόβλεψη για το υποχρεωτικό ένα τρίτο του χρόνου με τον άλλο γονέα δεν προσφέρει έναν «σαφή ορισμό του συμφέροντος του παιδιού». Επισημαίνουν ακόμη ότι το άρθρο 14 δεν περιέχει εγγυήσεις για τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας.

Ως προς το άρθρο 7 διατυπώνουν αντιρρήσεις στη βάση των κινδύνων να υποστούν διακρίσεις οι γυναίκες. Αντίστοιχα διατυπώνουν ενστάσεις για άρθρο 8, θεωρώντας ότι οι προβλέψεις για τη διαδικασία μεσολάβησης δεν λαμβάνουν υπόψη την οικονομική ανισότητα που συχνά υπάρχει ανάμεσα στους δύο γονείς που η διεθνής εμπειρία έχει δείξει υποχρεώνει γυναίκες να μένουν σε κακοποιητικές σχέσεις.

Η επιστολή τελειώνει με αιτήματα επιπλέον πληροφόρησης που να αφορούν τις ενέργειες της ελληνικής κυβέρνησης ώστε να προσαρμοστεί το νομοσχέδιο στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από τη νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η επιστολή αυτή στάλθηκε στην ελληνική κυβέρνηση στις 17 Μαΐου και δόθηκε στη δημοσιότητα δύο μέρες μετά όπως είναι η πάγια πρακτική του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής βρίσκεται εδώ

Headlines